Aileme yakın oturuyorum. Sık sık gidiyorum annemlere. Şimdi bu bir sorun değil ama ben nedense kendimi kötü hissediyorum. Ben evlendikten sonra kardeşim tek çocuk kaldı evde. Kardeşimde benden bir yaş küçük. Şimdi kardeşimi hobi kurslarına yazdırmalar kişisel eşyalarını yenilemeler falan filan. Bende çok istemiştim ama o zamanlar gönderemediler/göndermediler beni.
Daha bir haftalık evliyken annem ona temizlik yardımı yapmadığım için bana laf çarptı. Kardeşim ne zaman gelsem adeta yediklerimi sayıyor şaka yapıyor bunlarla ilgili. İşte bizim paramız yok falan diye. Yarın bana misafir gelecek benim kek kalıpları güzel pişirmiyor diye annemin kullanmadığı kek kalıbını ödünç istedim alma falan diyor. Annem bazen yemek veriyor bana sen seversin ye diye kardeşim yine laf çarpıyor.
Ben onları çağırıyorum mesela ama gelmiyorlar oturmaya falan. Benim bunlar artık zoruma gitmeye başladı. Şaka da olsa ki şaka olduğuna inanmak istiyorum. Her seferinde içimden bundan sonra bu kadar sık gitmeyeyim diyorum ama dayanamıyorum. Ne düşünmeliyim? Ziyaretlerimi azaltmalı mıyım?
Daha bir haftalık evliyken annem ona temizlik yardımı yapmadığım için bana laf çarptı. Kardeşim ne zaman gelsem adeta yediklerimi sayıyor şaka yapıyor bunlarla ilgili. İşte bizim paramız yok falan diye. Yarın bana misafir gelecek benim kek kalıpları güzel pişirmiyor diye annemin kullanmadığı kek kalıbını ödünç istedim alma falan diyor. Annem bazen yemek veriyor bana sen seversin ye diye kardeşim yine laf çarpıyor.
Ben onları çağırıyorum mesela ama gelmiyorlar oturmaya falan. Benim bunlar artık zoruma gitmeye başladı. Şaka da olsa ki şaka olduğuna inanmak istiyorum. Her seferinde içimden bundan sonra bu kadar sık gitmeyeyim diyorum ama dayanamıyorum. Ne düşünmeliyim? Ziyaretlerimi azaltmalı mıyım?