evleneli neredeyse 4 ay olacak boşanmak mı, kalmak mı?

Son cümlelere kadar takdir ederek okudum. Ama boşanırsa gebeliği sonlandırma kısmına hak veremeyiz. Çünkü artık o bebeğin ruhu üflenmiş. Boşanırken 2yaşındaki çocuğu öldürüp gitmekle eşdeğer .
 
Iste bu yuzden evlenildigi gibi cocuk yapmamak gerekiyor.
Hamileyken ve daha 4 aylik evliyken bunu yapan burada birakmaz. Goz yumarsaniz devami gelir.
 

tesekkür ederim arkadaşim..bebegi aldirmasini elbette istemem.kimsede istemez.eger secenek olarak kafasinda tutuyor ise buna diyecek bir sey kalmaz tabii. insallah gaza gelip saga sola savrulmaz. Haklarimizi sonuna kadar arayalim kadin olarak,ancak hersey hak aramak rapor almak ve dikbaşlilikla çozulseydi tek tavsiyem o yonde olurdu. Ancak dünyada bayan olmak zor. Umarim herseyi tatliya baglarlar.
 
İnşaallah temennimiz o yönde. Boşanma kararında net olmak için 4ay çok kısa ve hataya çok müsait bir süre
 
Bence boşanma olmaz, adamın huyunu çekeceksin benim anlamadığım hemen hamile kalışın, iki insan aynı evde yaşamdan kim ne olduğunu anlayamaz, sizde cicim ayları çabuk bitmiş, eşinde maskeyi çıkarıp gerçek kişiliğini göstermiş evlilik bir nevi Kumar,
 
Ay hanzoya bak ya, erkek adam nasıl karısına üstelik hamile karısına böyle davranır ya ,gücün ona mı yetiyor hayvan herif!

Yazık değilmi..
 
Maalesef haklısınız.
Eşin yaptığının hiç bir mazereti yok elbet. Yalnız sözle tahrik-bağırma-itme malesef zemin hazırlıyor bu tür olaylara, sanki eşler birbirinin sabrını sınıyor.
Konu sahibi, bundan sonra ne yapacağına da en iyi sen karar verirsin. Senin ve evladın hakkında hayırlısı olsun.
 
Darp raporu alır mısınız bilemem ama ben size yaşadıklarımı özetleyeyim oradan bir ders çıkarın kendinize. Evliliğimin başında sizinki gibi ufak sayılabilecek şiddet yaşadım, ben kapatmaya çalıştıkça arttı. Her seferinde “beni tahrik ettin o yüzden” gibi kendini savunur cümleler çıktı karşıma. Ben de hemileydim fark etmedi. Ta ki ailem öğrenip böyle olamaz diye tepki verinceye kadar. Sonra daha önce yaptığımız tartışmaların daha büyüğü olsa da işin boyutu şiddete varmadan noktalandı. Aradan 1 yıl geçti, şiddet olmuyor artık diyordum ki en son büyük bir kavga yaşadık, beni susturmak için birkaç kez vurdu. Diğer şiddet uyguladığı kavgalar gibi değildi, hafif birkaç vurmaydı susayım diye belki ama kulağıma gelen darbe kulak zarımı yırtmış ve şimdi doktor araştırıyorum. Bebeğim 1 yaşında. Sessiz kalmayın, bir daha size el kaldıramayacağını bir şekilde anlatın. Ama konuşarak değil..
 


İlişkilerde sen böyle yapıyorsun sen hep böylesin zaten gibi cümleler karşı tarafı sinirlendirip savunmaya geçirir.Ve eşler sinirliyken sakinleşmeyi bekleyip öyle konuşmalılar bir taraf sinirliyse diğer taraf beklemeli...Ve kızgınlıkla el teması itme vurma tarzı şeyler bir kere bile yaşanmamalı eşler arasında...Üstelik boşanma kararı uzun düşünülerek alınacak bir şey iken anlık kararlar ve sonradan karardan dönmeler boşanma kelimesinin de önemsenmemesine artık bir etkisinin kalmamasına neden olur.
 
Son durum,

Çıkıp gittim evden evet.. Sonra da sakince oturup konuştuk. Hatasını kabul edip özür diledi ve cidden öfke kontrolü var bu konuda düzelir mi ilerde bilemiyorum. Bebeği aldırmadım henüz, aileme de durumu anlatmadım. Düşünüyorum boşanırız biz dedim bu iş fazla yürümez. Klasik hikaye; erkek bi şekilde devame diyor ama kadının sabrının bittiği yerde evlilik bitiyor.

Ve burada yazılanlara;
Çözüm odaklı yorumlara teşekkürler. Ancak eşimin kabalığına yaklaşan bir üslupla yazanlar size tek sözüm eşimden farkınız yok.
Evliliği kaçış görmedim asla! Nişanlılık sorunlarımızın hepsinde kalbimi dinledim çünkü aklım zaten nişan at diyordu. Her kritik dönemeçte o toparladı, düzeltti. Düğüne iki hafta kala da ben düzelttim toparladım, olumlu yaklaştım restleşmek yerine. Hatam buysa kabul.
Çocuk yapmak için önerim bir yıl beklemekti evet en az buradaki çok akıllı sizler kadar bunu akıl ettim. Tedavi ile yıllar sonra çocuğu olan iki arkadaşım ile konuştuktan sonra çocuk yapmaya ben de karar verip yumurtlama dönemimi bekledim ki o arada ilginçtir hamile kalmışım çünkü hamile kalmamak için gerekenleri yaparak ilerledik hamile kaldığım ayda. Çok şükür bebeğimi nasip edene!!

Ve çok önemli bir not; kimse benim başıma gelmez demesin!! Eşimi bilenlere onun bana uyguladığı şiddeti anlatsam asla inanmazlar. Ben de inanmazdım. İnanın görseniz siz de beklemzsiniz kendisinden. Yani bu hayatta kontrol edemiyoruz insanları ve benim başıma gelmez dediğiniz şeyler başınıza geliyor. Ağlamayı bıraktım, düşünüyorum hala.

Şiddet savunulamaz, ne yapayım!!! Çeneni kapat diyenler olmuş ne komik! Gidin işinize bakın lütfen. Yorum yazmak zorunda değilsiniz, saçma ve negatif yorumlarınızı hayatınızda uygulayın derim. Bir kadın, bir insan, hata yapabilir kendisini şaşırtacak kadar hem de. Benim hatam bu evlilik evet ama gerçek olan da şu kimse bizi zorlamadı bu işe. Aklımız ve kendi kararımızla girdik bu yola. Çok da batırdık sonrası iki kişi tedavi ederse birbirini geçecek yoksa da bitecek.
 
K
 
Şiddeti asla tasvip etmiyorum ama boşanmak çare mi ? Daha çok pişman olursan sonrasında.. sende eşine karşı şiddet içeren hareketler yapmaz ve bu yaptığına pişman edersen sorun çözülebilir diye düşünüyorum. Acele karar verme.
 
Basta diyecektim ki herkes evlenince maddi sikintidan kavga ediyor vs.. Ama sizinki okuz. Hamile esine yaptiklari yutulur degil. Kacin o adamdan...
 
lütfen boşandıktan sonra hamile olduğunu öğrenmiş ol
 
Canım düzeleceğini düşünüyorsan boşuna ümit etme çok üzgünüm ama erkekler değişmiyor değişen senin gururun onurun oluyor sakın ezdirme kendini bnce yol yakınken bırak .
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…