Doğru bir gözlem yapmışsınız fakat tamamının öyle olabileceği konusunda yanılıyorsunuz biraz.Mesela ben ,otuz yaşıma gireceğim, geriye dönüp baktığımda aklımın kaldığı, derin iz bırakan, gelecekte evliliğmi etkileyebilecek bi şey yok çok şükür, iyiki de olmamış diyorum, Allah ın bildiği bir şey vardır diyorum, O na sığınıyorum.Bu yaşlarda çoğu insan artık kimseye güvenmiyor,sevemiyor,haklısnız, bense öyle bir şey yaşamadığım için içimde hep güzel duygular var,tüketmedim yani.Tek isteğim hayırlı gönlüme göre bir eşim olması onu çok mutlu etmek ve çok mutlu olmak,ama olmuyor işte.Herkes hayret içinde,bir bakan bir daha bakar bana, senin gibi bir kız neden evlenmedi diye, ama o kadar yalnızım ki, hiç çevrem yok, arkadaşlarım evlenince altı ayda bir aramaya başladılar, artık ben görüşmüyorum onlarla, çok şükür huyum suyumda iyidir, herkes parmakla gösterir.Ama sözün bittiği noktayı siz çok güzel yazmışsınız, kaderde varsa gelir çin den yemenden, kaderde yoksa ne gelir elden..Siz de geçmişi düşünmeyin, hayatınızın aşkı eşiniz olacakmış gibi kabullenin,adayları tanımadan elemeyin, karşısına benim gibi hiç aday çıkmayanları,yapayalnız olanları düşünün, onlara şans vermeyi deneyin, kimse mükemmel değildir.