Evlenemedim...

Böyle konuları okuyunca Allah da biliyor ya ölesim geliyor, erkekler küçük kız isterlermiş, güzel isterlermiş, evlenmeyen ya da sevgilisi olmayan da mutlaka bir kusur varmış bla bla. Bunların ne kadar doğru bilmiyorum ben şuna inanıyorum kısmeet bazen ne yapsan olmaz bazen de önüne gelir sen dönüp bakmazsın. Benim de işim gücüm her şeyim var çok şükür ama yetmiyor bunlar başka evlilik başka çevren yavaş yavaş değişiyor yediğin içtiğin ayrı geçmeyen insanlarla ortak noktan kalmıyor, hepsinden kötüsü biyolojik saat offff valla düşündükçe neler çıkıyor en temizi kafanı tamamen başka şeylerle meşgul etmek elinde olmayan şeyler için üzülmemek yok ya yok ne yapalım pazardaki elma değil ki
 
Kadın çalışıyor ve iyi bi geliri varsa, bide görüntü itibari ile ortalamanın üstüne çıkıyorsa yine aynı gruptaki karşı cins tarafından tercih edilip hemen talep görüyorlar ve yalnızlık bitiyor o kadınlar için artık birilerinin eşi veya sevgili oluveriyorlar🤔 ama kadın yine yukarıdaki tüm özelliklere sahip ama karşı taraf bu grupta değilse,denklik kuramından dolayı o kadınlar yalnız kalıyor.benim gözlemim bu yönde🤔
 
alevimsiyim .!.:
Kızlar merhaba. Burada çok arkadaşın evlenemediklerinden dolayı konu açtığını biliyorum. Ben de kendi durumumu anlatmak istedim. 34 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç erkek arkadaşım olmadı. Hep kendimde aradım suçu. İlk önce dış görünüşümü suçladım. Sonra aslında çirkin olmadığımı, daha doğrusu bu olayın dış görünüşle alakalı olmadığını anladım.
Sonra huyumu, suyumu incelemeye başladım. Binlerce kişisel gelişim kitabı okudum. Negatif enerji mi yayıyorum insanlara, neden hiçbir erkek benden hoşlanmıyor, neden hala aradığım sevgiyi bulamadım diye. Aslında buna da çok cevap bulabildiğimi söyleyemem.
Kendim mesleğim gereği çok yer dolaştım. Çok şehir değiştirdim. Sık sık ortam değiştirmeme rağmen yine de doğru düzgün, kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Öyle çok uç beklentiler içinde olan biri de değilim. Çok zengin olsun, çok yakışıklı olsun gibi düşüncelerim hiç olmadı. Sadece birlikte eğlenebileceğim biri olsun istedim. Olmadı.
Ne dualar ettim. Anlatamam. Olmuyor ama. Dua etmekten de yoruldum, bıraktım. Biraz hevesim de kalmadı aslında artık. Enerjim de kalmadı. Yalnız bir bayan olarak şehir şehir dolaşıp çalışmanın zorluklarının getirdiği hayat yorgunluğu da var. Hayal kırıklıklarımın getirdiği bıkmışlık da. Bazen diyorum herhalde olmayacak, artık düşünmeyi ve üzülmeyi bırak. Ama elimde değil yapamıyorum.
Tüm arkadaşlarımla aramdaki bağ da koptu. Herkes evlendi, çocukları oldu. Gelin bir kahve içelim diyorum, çocuk var gitmemiz lazım diyorlar. Ya da kendi eşleriyle vakit geçiriyorlar. Hak veriyorum tabi. Herkes ailesiyle vakit geçirmek ister. Ama ben de bu durumda yalnız kalıyorum.
Sosyal bir insanım. İşim gereği günde onlarca insan görüyorum. Ama yine de yalnızlık hissi beni boğuyor. Arkadaşlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. Sizleri seviyorum.
Genişletmek için tıkla...
Altin kuraldirki dis gorunus Hersey dir malesef boyle
 
dortusyus .!.:
ben de bekar bir bayanım 36 yaşındayım çevremde bu yaş ve üstü bir sürü bekar erkek var ama olmuyor. yaşını almış hiç evlenmemiş erkekler daha bi korkak daha bi seçici beğenmeyen tipler.bunu iyice anladım. biz biraz daha cesuruz. 43 yaşında hiç evlenmemiş bir erkekle tanıştım eğitimimiz kültürümüz aile yapımız işimiz birçok yönümüz uyuyor ben çok olumlu bakıyordum tanımak için uğraşıyordum. tanışmak için teklif eden o idi. ama o kadar soğuk o kadar korkaktı ki anlatamam. 43 yaşında ama kendini 30 yaşında zannediyor dedeleri 95'e kadar yaşamış o yüzden onun da önünde uzun ömür varmış evlenmek için acelesi yokmuş. ve tanıştıklarımın çoğu böyleydi.
Genişletmek için tıkla...
Hiç gülesim yoktu:)))))) esra erolda yıldırım vardı. Tuhaf ama sevimli bir dedeydi ama. Abi olduğunu sanıyordu.
 
babyloading87 .!.:
E asık olmadınız mı hic bu zamana kadr
34 yasnda kadının hic sevgilisinin olmaması normal değil yanı.
Uzun sürmemiştir ama illaki olmustr.
Bunun dıs görünüşle alakası yok bence.
Ne kadınlar ne sevgilier yapıyr:)
Genişletmek için tıkla...
Aşık oldum ama daha önceki mesajımda da yazdım. Çok yakın arkadaş olduk ama sevgili olmak isteyince “sen benim en yakın arkadaşımsın ama senden hoşlanmıyorum” dedi.
 
germicek .!.:
Yanlış anlamayın size sarmak değil amacım.Belki hani düzeltmenize bir katkım olur diye yazdım.Ben sizin dediklerinizden birşey anlayamadım gerçekten.Bir dediğiniz diğeriyle çelişiyor.Bir tuhaf anlatım.Kusura bakmayın yani.
Genişletmek için tıkla...
Çelişen yer neresi? Belki yaZarken tam anlatamadım kendimi.
 
Podik .!.:
Kadın çalışıyor ve iyi bi geliri varsa, bide görüntü itibari ile ortalamanın üstüne çıkıyorsa yine aynı gruptaki karşı cins tarafından tercih edilip hemen talep görüyorlar ve yalnızlık bitiyor o kadınlar için artık birilerinin eşi veya sevgili oluveriyorlar🤔 ama kadın yine yukarıdaki tüm özelliklere sahip ama karşı taraf bu grupta değilse,denklik kuramından dolayı o kadınlar yalnız kalıyor.benim gözlemim bu yönde🤔
Genişletmek için tıkla...
Yani sürekli yanlış ortam yanlış kişiler...
 
alevimsiyim .!.:
Çirkin bir olduğumu düşünmüyorum ama. Tüm kız arkadaşlarım beni çok güzel bulur. Genelde kız arkadaşlarım bulur.
Genişletmek için tıkla...
Erkekler adina konustm ilk cocuk tan sonra biraz kaporta dagildi bende basladi bizimki yok 6 cocuk annesi gibiymisim diye igrenc igrenc gulmelere 2. Cocugu dogurdum 1 sene sonra 87 den 68 e dustum simdi de kiskaniyo erkekler esittir ökuz yapacak bise yok
 
Erkeksi yanıniz agir mi basiyor acaba. Bu yonunuze bi bakin derim. Bi kiz arkadasim vardı. Erkeklerle cok iyi anlaşırdi. Ama hic sevgilisi olmazdi. cok istedigini de biliyodum. Onca erkek cevresine ragmen hic talibi yoktu. Guzelde bi kızdı. Özellikle gözlerini ve yuz hatlarini falan cok begenirdim. Bi yanı vardi ışte , cok erkeksiydi. Erkekler bu kızın yaninda cok rahat espirilere muhabbetlere gidiyorlardı. Kisaca karşı cins gibi gormuyorlardi. Bu yonu ona bu konuda bütün kismetleri kapatiyordu.
 
Venustengelenisik .!.:
Erkeksi yanıniz agir mi basiyor acaba. Bu yonunuze bi bakin derim. Bi kiz arkadasim vardı. Erkeklerle cok iyi anlaşırdi. Ama hic sevgilisi olmazdi. cok istedigini de biliyodum. Onca erkek cevresine ragmen hic talibi yoktu. Guzelde bi kızdı. Özellikle gözlerini ve yuz hatlarini falan cok begenirdim. Bi yanı vardi ışte , cok erkeksiydi. Erkekler bu kızın yaninda cok rahat espirilere muhabbetlere gidiyorlardı. Kisaca karşı cins gibi gormuyorlardi. Bu yonu ona bu konuda bütün kismetleri kapatiyordu.
Genişletmek için tıkla...
Yani bilemiyorum aslında normal davranıyorum. Yani işveli cilveli değilim evet ama çok erkeksi olduğumu da düşünmüyorum. Yani en azından bu konuda ben birşey farketmedim ya da bir eleştiri almadım. Ama biraz sert bir yapım vardır.
 
alevimsiyim .!.:
Kızlar merhaba. Burada çok arkadaşın evlenemediklerinden dolayı konu açtığını biliyorum. Ben de kendi durumumu anlatmak istedim. 34 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç erkek arkadaşım olmadı. Hep kendimde aradım suçu. İlk önce dış görünüşümü suçladım. Sonra aslında çirkin olmadığımı, daha doğrusu bu olayın dış görünüşle alakalı olmadığını anladım.
Sonra huyumu, suyumu incelemeye başladım. Binlerce kişisel gelişim kitabı okudum. Negatif enerji mi yayıyorum insanlara, neden hiçbir erkek benden hoşlanmıyor, neden hala aradığım sevgiyi bulamadım diye. Aslında buna da çok cevap bulabildiğimi söyleyemem.
Kendim mesleğim gereği çok yer dolaştım. Çok şehir değiştirdim. Sık sık ortam değiştirmeme rağmen yine de doğru düzgün, kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Öyle çok uç beklentiler içinde olan biri de değilim. Çok zengin olsun, çok yakışıklı olsun gibi düşüncelerim hiç olmadı. Sadece birlikte eğlenebileceğim biri olsun istedim. Olmadı.
Ne dualar ettim. Anlatamam. Olmuyor ama. Dua etmekten de yoruldum, bıraktım. Biraz hevesim de kalmadı aslında artık. Enerjim de kalmadı. Yalnız bir bayan olarak şehir şehir dolaşıp çalışmanın zorluklarının getirdiği hayat yorgunluğu da var. Hayal kırıklıklarımın getirdiği bıkmışlık da. Bazen diyorum herhalde olmayacak, artık düşünmeyi ve üzülmeyi bırak. Ama elimde değil yapamıyorum.
Tüm arkadaşlarımla aramdaki bağ da koptu. Herkes evlendi, çocukları oldu. Gelin bir kahve içelim diyorum, çocuk var gitmemiz lazım diyorlar. Ya da kendi eşleriyle vakit geçiriyorlar. Hak veriyorum tabi. Herkes ailesiyle vakit geçirmek ister. Ama ben de bu durumda yalnız kalıyorum.
Sosyal bir insanım. İşim gereği günde onlarca insan görüyorum. Ama yine de yalnızlık hissi beni boğuyor. Arkadaşlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. Sizleri seviyorum.
Genişletmek için tıkla...

Doğru insan karşınıza çıkmadı belki.
Ya da çıktı fakat şans vermediniz, farketmediniz. Olabilir mi?
 
alevimsiyim .!.:
34 de mi evlendin? Çok sevindim cnm senin adına. İşim gücüm var, maddi bir sıkıntım yok çok şükür. Dış görünüşe gelirsek bence çirkin biri de değilim. Annemler çok üzülüyor aslında. Ama bana çaktırmamaya çalışıyorlar.
Genişletmek için tıkla...
Biraz kafanızı salın ,olmuyorsa zorlamıyorum herkes evlenmek zorunda değil hayat güzel,moduna geçmeye çalışın o zaman oluyor diyorlar
 
Ben de bu konuda görüşlerimi belirteceğim gerçi benim görüşlerim hep negatif.

Nasıl doğada hiç çiftleşemeyen hayvanlar var.Bu insanlarda da geçerli. Mesela ben her insanın (kadın veya erkek) çocuğu olamamasını da normal buluyorum soyumuzun gereğinden fazla çoğalmaması veya kötü genlerin bir sonraki jenerasyona aktarılmaması için doğal bir koruma olduğunu düşünüyorum. Bu bağlamda tabi ki bazı insanlar hiç evlenemeyecek bana mantıklı geliyor. Karşı cins tarafından seçilmememizin sebebi tabi ki de kusurlarımızın veya eksiklerimizin veya beğenilmeyen fazlalıklarımızın olmasıdır. Ancak bunu görmeyi beklemek ve kendimizi değiştirmek (görsel anlamda veya hal hareket olarak) boşa bir çabadır. (Ama burdan kastettiğim kilolu bir bireyin veya sadece birkac fazlası olan bir bireyin kilo vermek istemesi değildir çünkü bunların altında sağlık kendini beğenmeme gibi başka sebepler de olabilir ki kişi bu emellerine ulaştığında hala karsi cins tarafindan begenilmeyebilir.) Çünkü kusur bizim özümüzdedir veya genlerimizdedir veya varoluşumuzdadır. Kusur doğuştan gelen bir şeydir ve değiştirilemez. Bu yüzden yapmamız gereken şeyin bu durumu kabullenip bu durumla yaşamayı öğrenmek olduğunu düşünüyorum. Yani ben böyle yapmaya çalışıyorum.

Veya sadece hayatınızın erkeğiyle henüz tanışmamışsınızdır küçük bir ihtimal.

Ama ben bazen de şöyle düşünüyorum. Aşık olup evleneceğim en güzel zamanlarımı yapayalnız geçirmişim yalnızlığıma alışmışım bu zamandan sonra o gelse nolur ki? Düzenim bozulur vs.

Amma saçmalamıssın be amelie demek serbest.
 
Son düzenleme:
germicek .!.:
Yanlış anlamayın size sarmak değil amacım.Belki hani düzeltmenize bir katkım olur diye yazdım.Ben sizin dediklerinizden birşey anlayamadım gerçekten.Bir dediğiniz diğeriyle çelişiyor.Bir tuhaf anlatım.Kusura bakmayın yani.
Genişletmek için tıkla...
Kitap okumanızı önerebilirim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
tuhaf arkadaşımız
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
balbazaar
balbazaar
N
Manipülatif aile, sorunlu kardeş, boğulan ben
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
Per aspera ad astra
Per aspera ad astra
P
Yiyip bitiren yalnızlığım bıktım artık
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
Yagmurzamani_
Yagmurzamani_
S
Eşimin 2 Senelik Manipülasyonları
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
3K
ulasimiz
ulasimiz
K
Eşimle aramızdaki gizli duvar
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
4K
Moon sky
M
Back
X