evlenemiyorum ve çok üzülüyorum :(((

Keşke herkes sizin gibi yapıcı yorumlar yapsa bende konu sahibinin yaşlarındayım ve bekarım onu çok iyi anlıyorum 30u geçince içten içe çevrenizden etkileniyorsunuz 20li yaşlarımda hiç umrumda değildi evlilik doğru insan çıkamamıştı çünkü aradığım aşkta değildi aslında sadakat sorumluluk bilinci ve değerli hissettiğim bir hayat arkadaşıydı aradığım ama hayat henüz böyle birini sunmadığına göre demek ki başka sürprizi var deyip yalniz yola devam ettim ama 30lu yaşlarda herkes evli çocuklu ve geç kalmışlık hissi geliyo ve bu düşünce yoruyo insanı...siz bu süreci nasıl atlattınız... kaç yaşında evlendiniz ömür boyu çok mutlu olun inşallah mutluluğunuza mutluluk eklensin. Yorumunuz beni çok mutlu etti.
 
o kadar sinirlendimki anlatamam. sen bu kadar ucuz musun ya dedim. madem gözün dışarıda benim neden zamanımı alıyorsun terbiyesizler
Canım domuz onlar pislikler bırak ne hali varsa görsün düşünsene gerçek yüzünü görmesen bu adamla evlenecektin bende senin yaşlarında bekarım hep karşıma maddiyatçı diş görünüş odaklı insanlar çıktı inan iyiki olmamış diyorum çünkü şuan onlarla evli olsaydım psikolojim yerlerde olacaktı...seni çok iyi anlıyorum bende senin gibi yuva kurmak hayat arkadaşımla yaşamak istiyorum ama sadakatli sorumluluk sahibi değer veren insan bulamıyorum ama inancımı kaybetmedim biliyorum vakti gelince bişeyler sebep olacak ve karşıma çıkacak lütfen sende toparla kendini bizim gibi birsürü bekar var be hayat devam ediyor.Bugüne kadar olmadıysa demekki bizim için hayırlı değilmiş
 
en azından çocuğum olur boşansam da annelik duygusunu tadmadan ölmek istemiyorum

nefes alsın yeter moduna girmeyin bence.
sırf çocuk sahibi olmak ya da evlenmek için sonradan boşansam da olur dediğinize emin misiniz.: (
önce rahatlayın biraz ve bence biraz da kaderci olun.
kaderinizde olan kişi sizi bir gün bulucak, buna inanın.
böyle dediysem de oturup onu beklemeyin ama, ortam yaratın.
 
isteğim tabiki ömür boyu süren mutlu bir evlillik olur ama bir ömür yalnız kalmaktansa evlenip boşanmış olmayı en azından bir çocuk sahibi olabilmek için tercih ederim. Bu şekilde yaşayan birçok kadın var. İki insanın ömür boyu anlaşabilmesi şu devirde zor gibi çünkü. Çocuk sahibi olmak çok istediğim birşey
 
Bende sizin gibi düşünüyorum belli bir yaşa gelinceye kadar aradığım gibi birini bulamazsam aklıma en uyan kişiyle evlenirim olmadı boşanırım diyorum
 
vardır mutlaka ama sayıları oldukça az. Sadece ben değil çevremdeki kadınlarda erkeklerden muzdarip. iyi olan çok olsa bu kadar kadın erkekler yüzünden üzülmezdi bence
Hep derim piç erkek sendromu iyileri bir türlü sevmiyoruz sevemiyoruz emin ol onlar bize pasif geliyor nerede piç adam var onlari seviyoruz.
 
Bende sizin gibi düşünüyorum belli bir yaşa gelinceye kadar aradığım gibi birini bulamazsam aklıma en uyan kişiyle evlenirim olmadı boşanırım diyorum
30umdan sonra ben de böyle düşünmeye başladım,aklıma biraz uysa evlenicem artık vakit geciyor diyorum ama sonra hep bi biraz daha bekleyebilirim aslında,aşık olarak evlenme şansımı elimden almamalıyım diyorum ve sonuc hüsran
 
32 yas cok gec degil zaten isin gucun var kendini de gelistirmissin sende ona gore kendine denk birini ariyorsundur ve buda normal. Biraz sabirin tukenyor gibi hissettim bide eski hayal kirikligi etkilemistir seni ama zamani gelince dogru insan karsina cikacaktir buna inan. Ben 33 yasimda esimle tanistim senin gibi umutsuzluga dogru gidiyordum ama yine de bir gun ask olup evlenecegim inancimi hic kayip etmedim yoksa cogu insanlar bey/bayan fark etmez sirf evli olmak icin evlenirler ve bunu hic istemezdim yani mantik evlilik asla yapamazdim. 37 yasimda buyuk askla evlendim esimle ve hale de iyiki baskasi olmamis diyorum. Cocuk konuda haklisin 1-2 sene sonra yani 35ten cok gecikmeden hale kismetin cikmazsa yumurtalarini dondurmani tavsiye ederim bunu tup bebek yaptiran ablan olarak tavsiye ediyorum. Mutlu yasamaya devam et , istedigini yap yeni yerlere gez, seni iyi anlayan arkadaslarina zaman gecir. Bir gun dogru insan elbet cikacaktir.
 
31 yaşında ve bekar biri olarak seni çok iyi anlıyorum. Valla ne yaparsan yap nasip, ötesi yok. Kursa git, çevre edin, yeni biriyle tanış vs önerilerine hazır ol. Nasip değilse, yüz kişiyle de tanışsan olmayınca olmuyor. Birini zorla sevemezsin ya. İçine sinmeyince, kalbin atmayınca olmuyor yani.
Kaygılarını anlıyorum, yalnız değilsin.
 

Yeni insanlarla nasıl tanisabiliriz?
 

Daha yaşın kaç
Bu ne umutsuzluk
36 yaşında evlendim, şu an 43 üm, her şey yolunda, iyi bir evliliğim var ama diyorum ki evlilik çok matah bir şey değil. Toplum size bunu dayattığı için üzülüyorsunuz yapmayın. Bu şekilde düşünmek size hata yaptırır, hayırlısı deyip hayatınıza bakın, üzmeyin kendinizi
 
Yeni insanlarla nasıl tanisabiliriz?
Bence hayatı doğal akışına bırakmak gerekiyor. Bir şeyi zorladığında olmuyor. Eğer olacaksa o kişi hayatın doğal akışı içinde size rastlıyor, yollar bir şekilde kesişiyor. Bunun çok fazla örneğini gördüm.
Zamanında çok çeşitli ortamlara girdim, geniş bir çevre edindim, bir sürü insanla tanıştım. Ama olmayınca olmuyor. Gerçekten nasip değilse, vakti gelmemişse olmuyor. Benim düşüncem bu. Ama bu şu değil, otur kısmetini bekle. Tabi ki tanışmak isteyen biri olursa değerlendir, kapıyı kapatma ;lakin fazla arayışta da olma demek. Çünkü arayış ve bulamayış beklenti demek,hayalkırıklığı demek.
 
Hayatı boyunca hiç evlenemeyenler de var ama. Ben onun için “ kaderinizdeki kişi sizi bulacak” sözüne çok inanmıyorum.
 
Çocuk olayınız nasıl oldu. Ben de 30 lu yaşlarında bekarım bu konu ilgimi çekti. 35 yaşından sonra çocuk sahibi olmak zorlaşıyor diyorlar.
 
Biz evlendikte ne oldu be ablam. Bırak yaşa hayatını,evlendim evleneli dert bitmedi başımda.
 
Evet hersey olacagina varir ama insan
Bi zaman sonra ihtiyac duyuyo karsi cinsin ilgisine vs. Yani bazi kadinlar diyo evlenip ne yapacan ama ben mesela dort sene olcak yalnizim anladiniz mi. Bi zaman sonra sikici oluyo.
 
Hayirlisi olsun, zorlamayla aramayla olacak seyler olduguna inanmiyorum nedense. Hayatini yasarsin olursa birden olur yoksa yok zaten. :)
 
Çocuk olayınız nasıl oldu. Ben de 30 lu yaşlarında bekarım bu konu ilgimi çekti. 35 yaşından sonra çocuk sahibi olmak zorlaşıyor diyorlar.

Çocuğum yok ama çok daha genç yaşlarda yaşadığım bir rahatsızlıktan ötürü yok
İş çevremin çoğu 35 ten sonra evlendi ve hepsinin çocuğu var, bazı şeyler özellikle çocuk Allah işidir, insan hesaplamasıyla olmaz, dünyaya bir can getirecekseniz, bu yazılmışsa olur, yazılmamışsa yapacak bir şey yok, forumda çocuk sahibi olmak için uğraşan insanların konuları var, yaşları uygun , biyolojileri uygun ama olmamış o yüzden bu konunun tam bir garantisi yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…