Evlenip Aileden Ayrılmak-Yeni Hayat

Ailemin Türk kısmı da böyleymiş sanırım genetik bizde. Babam 16 yaşındaymış yurda gitmiş oradan hayatını kurmuş hep. Annem 13 yaşında yatılı okula gitmiş.. Ben de hüzünlendim tabii ama siz çok buruksunuz sanırım :)

Yani duygu durumu karışık diyebilirim. :) An be an değişebiliyor. Bir an içim rahatlıyor güzel olacak diyorum. Bi an hüzün kaplıyor vs. ama gelip geçecek hepsi neticede :)

Valla ben düğünü mugunu beklemedim. Nikah kiyilir kiyilmaz solugu esimin hamambocekleriyle dolu bekarevine attim kendimi :halay:

Oh mutlusunuz da belli, Allah daim etsin :)
aglaması koymazmı oldum sankı orda nefesım kesıldı ama ben 6 yıldır gıttıgımde kendı evıme donerken onlar hala aglar tabı bende eve gelınce ama hayat boyle bı gun evlılık sart oluyor aslında sartlık degılde anne baba sevgısınden baska bırıne sevgının yanında bıde ask besleyınce onun yanında olmayı secıyorsun zamanla ıkı taraftada olmayı ogrenıyorsun bence boyle

Kıyamam ya Allah yokluklarını göstermesin. Herkes alışıyor geçiyor bu yollardan. Napalım :)

Benim evlenmeme 86 gün var daha
İçimdeki hüzün yerini heyecana bıraktı
Yeni bir evde sevdiğimle yaşayacağımı düşündükçe çok çok heyecanlanıyorum.
Ama annemi babamı bırakmanın acısı çok farklı tabi
Onların yeri bambaşka bende. Hele hele annemi bırakacak olmak ölüm gibi
Ama en azından evim çok uzak değil özlediğimde çıkar giderim :KK60:
Rabbim yeterki hayırlı evlilikler versin

Evet ulaşılabilecek olmaları güzel.. Çok uzakta olsalar iyice çekilmez olurdu :)
Çalışıyorsunuz, buna bir de evlilik eklenince hayat ne kadar hızlı akıyor göreceksiniz, hatta şaşıracaksınız.
Yani buna üzülmeye vaktiniz olmayacak pek : )

Ben uğruyorum arada, eşimle de başlarda haftada bir yemeğe giderdik, şimdi 2 hafta geçiyor daha yeni gittik diyorum.

Eşim çok yoğun çalışıyor, evi annemlere yakın aldık ki ben istediğim her an gidebileyim.
Aynı bekarlıktaki gibi, burda yaşarım diyordum ben de.
Şimdi çoğu zaman annemle babamı kırmamak için gidiyorum.
Aklım evde oluyor.
Bi işim olmasa bile evde sereserpe yatmak istiyorum.

Tabii bu babaevine zoraki gidiyorum demek değil, kaç yıllık evim orası benim, ama insanın kendi evi öncelikli oluyor artık.

Tabi işte diyorum ya insan her koşula bir süre sonra alışıyor. Kendimize ait bir alan olacağından tabi daha farklı olur. Ay hep birlikte mutlu mutlu yuvarlanır gideriz inşallah :)
 
Ben de son haftamda çok üzülmüştüm üstelik başka şehre gidiyordum. Evden ayrılmak hoş bir duygu değil tabi ama en çok ilk ziyaretimde üzülmüştüm. Bir zamanlar bana ait olan odam dağıtılmış, dolabım gitmiş, yatağım yerine salonda yattım misafir gibi.
 
Ben de son haftamda çok üzülmüştüm üstelik başka şehre gidiyordum. Evden ayrılmak hoş bir duygu değil tabi ama en çok ilk ziyaretimde üzülmüştüm. Bir zamanlar bana ait olan odam dağıtılmış, dolabım gitmiş, yatağım yerine salonda yattım misafir gibi.
İşte herkes hayatına devam ediyor bir şekilde. Sonuçta bu bir son değil aksine bir başlangıç. Odanızı dağıtmasalar, kendi ihtiyaçları için kullanmasalar, oda size ait ama siz orada olmadığınız müddetçe ve aileniz gördükçe acıları perçinlenecekti. Bugün kendimi telkin etme oranım daha iyi sanırım. :)
 
Merhaba kızlar,

Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)

15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.

Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;

Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.

Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.

Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)

Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...

Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.

Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.

Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..

Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim. :KK70:

Evlendiğim gün sabaha kadar hıçkıra hıçkıra ağladım :) sabahı bi ara sustum ama yine başladımm eşim gezmeye çıkardı susarım belki diye yok yine ağladım:) niye çeneni titreterek ağlıyorsun ya insanlar sana bişey yaptım sanacak diyor:KK70: sonra balayına gittik tabi orda da ağladım keşke evlenmeseydiiiiimmmm ühüüüüüü diye :-):-) 1 ay hergün ağladım sana azala azala 3 ay boyunca ağladım hala da alışabildimmi hayır :KK31: hala devamlı anneme gidiyorum yada o geliyor :) ama alışıyorsun yavaş yavaş
 
Ben annemle ve kardeşimle çok yakınımdır. Evlenmeden bir hafta önce pazar günü kahvaltı yapacağız. Artık evimde başbaşa annem ve kardeşimle son kahvaltı. Oturdum sofrada nasıl ağlıyorum. Annemde çok üzüldü. O üzülünce ben daha kötü oldum. Sonra annem beni teselli etti falan. Evlendik balayına gittik. Balayından sonra annem ziyarete geldik. Evde odamdaki eşyalarım yok. Bu sefer hayda tekrar ağlamaya başladım. Hemde eşim yanımda.. Tutamıyorum kendimi. Eşimde napacağını şaşırdı. Yok olmuyor tutamadım kendimi. Ama sonra sonra herşey değişiyor tabi. Bu sefer evinde olmak istiyorsun. Annenler de rahat edemiyorsun. O düzene öyle bir alışıyorsun ki. Ama bence şu bir gerçek aynı evdeki yakınlığın olmuyor. Ben onu hissediyorum..
 
Evlendiğim gün sabaha kadar hıçkıra hıçkıra ağladım :) sabahı bi ara sustum ama yine başladımm eşim gezmeye çıkardı susarım belki diye yok yine ağladım:) niye çeneni titreterek ağlıyorsun ya insanlar sana bişey yaptım sanacak diyor:KK70: sonra balayına gittik tabi orda da ağladım keşke evlenmeseydiiiiimmmm ühüüüüüü diye :-):-) 1 ay hergün ağladım sana azala azala 3 ay boyunca ağladım hala da alışabildimmi hayır :KK31: hala devamlı anneme gidiyorum yada o geliyor :) ama alışıyorsun yavaş yavaş

Ya vallahi çok garip duygular içerisindeyim. Bir an iyiysem sonra üzülüyorum hemen. Ne kadarlık evlisiniz? Paranoyak oldum iyice sabahları kalkınca artık bu evde uyanmıycam diye üzülüyorum. Sabahları annemle konusunca kalktığında ben olmayacağım böyle de soramıycak diye üzülüyorum. Sonra diyorum arar onun yerine ne olacak :) Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilmek çok yıpratıcı.

Ben annemle ve kardeşimle çok yakınımdır. Evlenmeden bir hafta önce pazar günü kahvaltı yapacağız. Artık evimde başbaşa annem ve kardeşimle son kahvaltı. Oturdum sofrada nasıl ağlıyorum. Annemde çok üzüldü. O üzülünce ben daha kötü oldum. Sonra annem beni teselli etti falan. Evlendik balayına gittik. Balayından sonra annem ziyarete geldik. Evde odamdaki eşyalarım yok. Bu sefer hayda tekrar ağlamaya başladım. Hemde eşim yanımda.. Tutamıyorum kendimi. Eşimde napacağını şaşırdı. Yok olmuyor tutamadım kendimi. Ama sonra sonra herşey değişiyor tabi. Bu sefer evinde olmak istiyorsun. Annenler de rahat edemiyorsun. O düzene öyle bir alışıyorsun ki. Ama bence şu bir gerçek aynı evdeki yakınlığın olmuyor. Ben onu hissediyorum..

Üzücü ama aynı evdeki yakınlığın olmaması. Ondan da çok korkuyorum ve üzülüyorum ben. Hakkımızda hayırlısı olsun. Ben de ara ara evde krize giriyorum da annem kızıyor bazen bu kadar yıpratma kendini gelir gidersin diye. ,Of çok zor.
 
Ya vallahi çok garip duygular içerisindeyim. Bir an iyiysem sonra üzülüyorum hemen. Ne kadarlık evlisiniz? Paranoyak oldum iyice sabahları kalkınca artık bu evde uyanmıycam diye üzülüyorum. Sabahları annemle konusunca kalktığında ben olmayacağım böyle de soramıycak diye üzülüyorum. Sonra diyorum arar onun yerine ne olacak :) Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilmek çok yıpratıcı.



Üzücü ama aynı evdeki yakınlığın olmaması. Ondan da çok korkuyorum ve üzülüyorum ben. Hakkımızda hayırlısı olsun. Ben de ara ara evde krize giriyorum da annem kızıyor bazen bu kadar yıpratma kendini gelir gidersin diye. ,Of çok zor.

9 aylık evliyim ama hala tam alışamadım ne yalan söyliyim. haftada en az 4 kere annemi görüyorum mesela:)) bende evlenmeden 1 ay önce başlamıştım ben artık bu evde olmayacağım beraber oturup akşam kahve içemeyeceğiz her zamanda nasıl görücem falan diye. bir de ben aileme çok düşkünüm benim için hep önce ailem gelir sonra ben. o yüzden daha da zorladı beni tabi
 
9 aylık evliyim ama hala tam alışamadım ne yalan söyliyim. haftada en az 4 kere annemi görüyorum mesela:)) bende evlenmeden 1 ay önce başlamıştım ben artık bu evde olmayacağım beraber oturup akşam kahve içemeyeceğiz her zamanda nasıl görücem falan diye. bir de ben aileme çok düşkünüm benim için hep önce ailem gelir sonra ben. o yüzden daha da zorladı beni tabi

Aynı durumdayım. Zaten çok önemserim ailemi de, şimdi böyle 2-3 katına çıktı. Acaba onlar mutlu olacak mı? Acaba şöyle olacak mı böyle olacak mı diye düşünmekten artık ne yapacağımı şaşırdım :) Ama bakıyorum hala hayatta ve umutlusunuz :P

Bir yandan da diyorum evlenmesek ne olacak bir kaç yıla düğünlerde ee sizin kız evlenmiyor mu muhabbeti başlar :) İki ucu pis bir değnek bu ya. Başka açıklaması yok :)

Bahsettiğiniz tüm o düşünceleri had safhada yaşıyorum, nasıl aşabildiniz peki? Düğün kına nikah falan buruk olmadı inşallah. Sonradan pişman olurum diye korkuyorum böyle mutsuzluk şeklinde yaşarsam.
 
Aynı durumdayım. Zaten çok önemserim ailemi de, şimdi böyle 2-3 katına çıktı. Acaba onlar mutlu olacak mı? Acaba şöyle olacak mı böyle olacak mı diye düşünmekten artık ne yapacağımı şaşırdım :) Ama bakıyorum hala hayatta ve umutlusunuz :p

Bir yandan da diyorum evlenmesek ne olacak bir kaç yıla düğünlerde ee sizin kız evlenmiyor mu muhabbeti başlar :) İki ucu pis bir değnek bu ya. Başka açıklaması yok :)

Bahsettiğiniz tüm o düşünceleri had safhada yaşıyorum, nasıl aşabildiniz peki? Düğün kına nikah falan buruk olmadı inşallah. Sonradan pişman olurum diye korkuyorum böyle mutsuzluk şeklinde yaşarsam.

Aşamadım:) ben çok fazla aileme düşkün ve fedakar olduğum için gerçekten zorlandım zorlanıyorumda .Allahtan eşim çok anlayışlı. Bir de benim annem herşeye çok üzülen içine atan bir kadın en çok onda aklım kalıyor. Günde en az 3 4 kere arıyorum sesinde bi değişiklik hissetsem yanında bitiyorum. Paronayak oldum:) ilk ay inanılmaz pişman oldum yalan değil:) eşim alındı hatta:) ama ilk günlerdeki kadar yoğum yaşamıyorum şu an alışıyorsun zamanla.Sen mutlu olunca ailende mutlu oluyor. 2 tanede benden küçük kardeşim var onlarda bana çok düşkün ilk günler arıyorlardı gelip seni alalım diye:) Herşeye alışıyor insan zamanla. Senin benim gibi aileye çok düşkün olunca biraz daha zor:) ailene yakın mı evin?
 
Aşamadım:) ben çok fazla aileme düşkün ve fedakar olduğum için gerçekten zorlandım zorlanıyorumda .Allahtan eşim çok anlayışlı. Bir de benim annem herşeye çok üzülen içine atan bir kadın en çok onda aklım kalıyor. Günde en az 3 4 kere arıyorum sesinde bi değişiklik hissetsem yanında bitiyorum. Paronayak oldum:) ilk ay inanılmaz pişman oldum yalan değil:) eşim alındı hatta:) ama ilk günlerdeki kadar yoğum yaşamıyorum şu an alışıyorsun zamanla.Sen mutlu olunca ailende mutlu oluyor. 2 tanede benden küçük kardeşim var onlarda bana çok düşkün ilk günler arıyorlardı gelip seni alalım diye:) Herşeye alışıyor insan zamanla. Senin benim gibi aileye çok düşkün olunca biraz daha zor:) ailene yakın mı evin?

Ay şu an kendimle birebir aynı duyguları yaşayan bir insan gördüğüm için mutlu oldum :)

Benimkinin de alınması an meselesi, sen 20 gün boyunca böyle ağlayacak mısın dedi geçenlerde. Bulduğum her fırsatta ağlıyorum da. Kardeşleriniz çok tatlılar ya kıyamam :)

Ev çok uzak değil çok yakın da değil, trafiksiz yarım saate varılacak bir mesafede. Ama şuan iş yerim 5 dk mesafede. O da hem avantaj hem dezavantaj. Bir yandan diyorum istediğimde gidip görebilmek için iyi. Bir yandan da alışma aşamasında her gün buraya kadar gelip eve gidemeyecek olmak çok zorlayacak. Ayaklarım eve gider gibime geliyor. Ay içim şişti yine :)
 
Merhaba kızlar,

Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)

15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.

Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;

Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.

Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.

Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)

Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...

Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.

Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.

Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..

Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim. :KK70:


Yahu bizde ana babalarımızın nazlilariydik zilller takmadik evlenip evden ayrilirken ama bundandır ya derler" hem ağlarım hem giderim ":)
Herşeyi ozluyorsun ama herşeyi. Baba evindeyken küçücük şeyleri bile hatırlayıp ozlersin. Ahh ahh ben en çok ailecek türkiye yolculuğunu özledim :( hele birde gurbet içinde gurbet :(((( anneeee:, (
Gel beraber agliyak:, ( :, (
 
Ay evlilik korkusundan sirf sunlari yaşamamak icin 3 yillik sevgilimden ayrilcam nrrdeyse bide gurbette olucaz evlenirsek of moralim bozuldu yine
 
Ay şu an kendimle birebir aynı duyguları yaşayan bir insan gördüğüm için mutlu oldum :)

Benimkinin de alınması an meselesi, sen 20 gün boyunca böyle ağlayacak mısın dedi geçenlerde. Bulduğum her fırsatta ağlıyorum da. Kardeşleriniz çok tatlılar ya kıyamam :)

Ev çok uzak değil çok yakın da değil, trafiksiz yarım saate varılacak bir mesafede. Ama şuan iş yerim 5 dk mesafede. O da hem avantaj hem dezavantaj. Bir yandan diyorum istediğimde gidip görebilmek için iyi. Bir yandan da alışma aşamasında her gün buraya kadar gelip eve gidemeyecek olmak çok zorlayacak. Ayaklarım eve gider gibime geliyor. Ay içim şişti yine :)

Valla ben ilk 10gün her fırsatta ağladım arabada yolda avm de:) iç çeke çeke hemde :) kızıımmm neden çeneni titretirosun yaaaa diyodu :KK70: bir de şöyle bişey var şu an ben annemlerle çok çok yakınım 2dk evlerimiz ama 2 hafta sonra biraz uzağa taşınıyorum:( o zaman bende senin gibi olacağım yine herhalde :KK42:
 
Hepimiz yasadik, hic birsey ailenle yasadigin gunler gibi guzel olmuyor bence bu gunlerin tadini cikar. Daha sonra misafir gibi oluyorsun ama onlarda hep aklinda oluyor.
 
Yahu bizde ana babalarımızın nazlilariydik zilller takmadik evlenip evden ayrilirken ama bundandır ya derler" hem ağlarım hem giderim ":)
Herşeyi ozluyorsun ama herşeyi. Baba evindeyken küçücük şeyleri bile hatırlayıp ozlersin. Ahh ahh ben en çok ailecek türkiye yolculuğunu özledim :KK43: hele birde gurbet içinde gurbet :KK43:((( anneeee:, (
Gel beraber agliyak:, ( :, (

Evet garip hisler, Allah herkesin yardımcısı olsun. Gurbet eminim çok daha zordur.

Ay evlilik korkusundan sirf sunlari yaşamamak icin 3 yillik sevgilimden ayrilcam nrrdeyse bide gurbette olucaz evlenirsek of moralim bozuldu yine

İçinizi ferah tutmaya çalışın mümkün oldukça :/

Valla ben ilk 10gün her fırsatta ağladım arabada yolda avm de:) iç çeke çeke hemde :) kızıımmm neden çeneni titretirosun yaaaa diyodu :KK70: bir de şöyle bişey var şu an ben annemlerle çok çok yakınım 2dk evlerimiz ama 2 hafta sonra biraz uzağa taşınıyorum:KK43: o zaman bende senin gibi olacağım yine herhalde :KK42:

Ay benim de içim dışıma çıkıyor zaten ağlarken. Ne kadar uzağa taşınacaksınız, çok değildir umarım :) Ne diye büyüdüysek ya.. :)

Hepimiz yasadik, hic birsey ailenle yasadigin gunler gibi guzel olmuyor bence bu gunlerin tadini cikar. Daha sonra misafir gibi oluyorsun ama onlarda hep aklinda oluyor.

Artık pek bugünlerin tadını çıkaramıyorum. Bir daha yaşayamayacağımı düşündükçe boğazım düğümleniyor. :(

Eee niye evlenio o zaman bu millet ailemizin yaninda yaslanalim gidelim mi

Bilsemi kim çıkarmış bu evlilik adetini ya :D
 
Evet garip hisler, Allah herkesin yardımcısı olsun. Gurbet eminim çok daha zordur.



İçinizi ferah tutmaya çalışın mümkün oldukça :/



Ay benim de içim dışıma çıkıyor zaten ağlarken. Ne kadar uzağa taşınacaksınız, çok değildir umarım :) Ne diye büyüdüysek ya.. :)



Artık pek bugünlerin tadını çıkaramıyorum. Bir daha yaşayamayacağımı düşündükçe boğazım düğümleniyor. :KK43:



Bilsemi kim çıkarmış bu evlilik adetini ya :KK70:


25 30 dk arabayla :(
 
Hahahah hakkaten amma nazlı çıktık:) ama ne yapayım ya aile başka işte :KK43: özelliklede anneme hiiç kıyamıyorum

Ben ikisine de öyleyim. Bir de kardeşim işte. Eskiden de işte düşkündüm onlara ama şuan böyle her şeyi onlara alayım onlara yapayım diye bakıyorum. İnşallah bir gün bugünleri gülerek falan hatırlayabilirim.

İştah kalmadı ya :) Normale dönebilmek istiyorum. Ama onlarla aynı evde olmayacak olmak çok canımı yakıyor pff. :(
 
Back
X