E
EU3
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU3
- #41
sade kahve bu senin üye olurken aldığın ilk nick mi yoksa sen gelecekkorusu nickli arkadaşmısın
onu anımsattın bana
onu anımsattın bana
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
baskalari icin degil tabiki
amacim sevmek sevilmek aslinda evlilik degil en basta
ama biyere gidince sanki herkes bana bakip daha evlenmemis mi bu diye dusunuyor zannediyorum
oyle bi psikolojiye girdim
zaten kimle karsilassam bu soru soruluyor
bi arkadasimi evliligi icin nisani icin tebrik ediyorum
ilk cumlesi sagol sende yok mu bisiler?
gercekten bunaldim ve kendimi soyutlanmis hissediyorum toplumdan
evet belki de son sansım
29 yasindayim sonucta
hepinize katiliyorum
yani tabiki sevmek sart, ask olsa daha guzel olur
ama artik ben bulamiyorum oyle sevgiyi aski, erkekler bu yasta sirf mantik olarak bakiyorlar evliliklere
ya da benim karsima cikanlar hep oyleydi, seven insan kolay kolay vazgecmez mesela ugrasir ama gunumuzde erkekler isine gelmedi mi biranda yabanci gibi oluyorlar
bir de ben uzun suredir kimseyi sevmedim, karsima da cikmiyor
en guzel yaslar yalniz geciyor herkes hayatin tadini cikarirken
balayina gidiliyor, tatillere gidiliyor, evlilik yildonumleri kutlaniyor, sevgililer gunu, cocuklari oluyor esleri anneler gununu kutluyor vs vs
insanin ici aciyor bunlari gordukce
sansim hic yok, bazi seyler zamanında yasanmali, 40 yasinda evlendim diyelim, o genc yaslar yalniz ve yalnizliktan yipranmis bi sekilde hep baskalarina imrenerek gececek
gencken yasanalar ayri bir guzel daha enerji dolu sonucta
ne yapmam gerektigini bilmiyorum gercekten cok uzgunum![]()
sade kahve ben de cok düşündum bunu
ben mesela 20lı yaslara gırdım berı evlenmek ısterım, neden sevdıgımle tatıle gıdebıleyım egleneyım dıskolara gıdebıleyım mutlu olayım sevgılı gununu bırlıkte gecıreyım yılbasında kocamla evımde olabıleyım
hep hayal yani, hep hayal gıbı gelıyor bana hıc olmayacakmıs gıbı,
gecen gun annem dıyor kı 10 sene sonra bu odandakı yataga geldıgınde yatagında cocugun boyle zıplıycak anane anane dıycek sen de bızde kaldıgınızda burada yatıcaksın ne guzel olacak dedı, baktım acı acı, kızım oyle kötü düşünme elbet kı olacak elbette sen de evleneceksın en kötu açıdan bakarsan her kör satıcının bır topal alıcısı varmıs derler kı sen de kalmazsın evde dedı, haklı gıbıydı, yani illa kı evlenırım belkı.
benım de en samımı arkadaslarım evlendı cocuk yaptılar bakıyorum mutlu aıle portresı cızıyorlar resımlerde vs, bulusalım bıle dıyemıyorlar cunku onlar cıft ama ben tekım, tek tek nası bulusucam kı 3 kısı mı oturucaz cuma aksamları aıle gezmesınde, onların bebeklerını severken içim burkuluyor tamam arkadaslarım mutlu oluyorum ama bır yere kadar, ben de mutlu olmak ıstıyorum o bebegın annemm dıye sarılmasını ben de ıstıyorum, ben de gecelerı yataga yapayanlız buz gıbı yatagıma gırıp aglamadan uyumak ıstıyorum sevgılıme kocama sarılmak hıc degılse yanımdakı varlıgını hıssetmek ıstıyorum.
ama hıcbır sey ıstemekle olmuyormus anladıgım , cunku yıllardır ıstıyorum ben de 30 uma yaklastım ama bende de bır en ufacık gelısme yok yüzüm çöküyor bakıyorum vucudum deforme oluyor göz altlarım çenem desen yaşlılık belırtılerını görmemeye calısıyorum,
sabah ben de öpülerek uyandırılmak ıstemez mıyım, aksam tv ızlerken elımde bır sıcacık el olsun, pop cornumu patlattıgımda hızmet edebılecegım bır erkek olsun sarınarak fılm ızleyelım, şu kuru kuru soguk bılgısayardan medet ummmayayım ıstemez mıyım,
ama olmadı mı olmuyır işte, fal baktırıyorum arada sırada gercek olmasını dılıyorum kadının dedıklerının, cunku bana dıyor kı bır sevgılın olacak mutlu olacaksın, ama hep aynı seylerı duyup hayal edıyorum hıcbır sey guzel olmuyor artık,
ne bır işe gırıp calısmak ıstıyorum ne dışarı cıkıp alısverıs yapmak, ve yıllar yılı azalan bır grafıkle devam edıyor bu, hep ıstegım her şeye karşı azalıyor..
----
tanıdıgım bır teyze var 40 yasına kadar bekardı sonra bosanan bır komsumuzun eşiyle evlendı hepsı tanıdıktı, adamın 2. karısıyla daha mutlu oldugunu görduk o evlenen bekar bayanın da 40ımda buldum keşke evvelden evlenseymısım kızım seçme dedıgını duydum.
bana secme hepsı aynı yanlızlıga bosuna katlanmısım dedıgını duydum, bana bırını ayarlıyordu,
ama içim almadı kı ne hoslandım ne begendım. işte her evde kaldım ne yapıcam dıyen bayanın yaptıgı hatalardan bırını yaptım belkıde,
ama gönul ıstıyor sevmek sevılmek ıstedıgıyle olmak, sonunda her söz çıkmaza gelıyor ve kader kısmete dayanıyor,
kaderimizde kısmetımızde ne varsa ondan ötesını görmeyız bız.
kaderıımız dıyorsa 30unda, 30da evlenırız,
dıyorsa baska baska olur.
(not:şu an bana hep ılgı duyan bırıyle bırlıkteyım, sevmekten öte sevılmenın önemlı oldugunu düşündüğüm için bunu yaptım belkı ıyı olacaktır.)