bence hic buyuk konusma sen olurmu?
bende oyle derdimde.. ailen senin tursunumu kurucak? hic evlenmem asla fln derdim cok buyuk konusmusumki suan evlenmek istiyorum.. aile bir yere kadar...
İstemediğin şeyi yapmama şansın yok mu yani?
Evlenmeye mahkum musun?
Sevmediğin birini ne diye hayatında tutuyorsun ki?
:44:
istemiyosan, yada kendini hazır hissetmiyosan evlenme. çünkü evlilik gerçekten sorumluluk isteyen bişey. geri dönüşü olmayan yollara girme erkenden dön. tabi ne kadar erkense.
çok geeeeç malesef.
nişanlımı seviyorum. ailesini sevmiyorum. sorun da bu değil zaten. evlilik canımı sıkan. ben nişanlımla senelerce nişanlı kalabilirim. düğün tarihi yaklaştıkça canım sıkılıyor içim daralıyor. çok farklı hissediyorum anlatamıyorum ne demek istediğimi
nişanlımı seviyorum. ailesini sevmiyorum. sorun da bu değil zaten. evlilik canımı sıkan. ben nişanlımla senelerce nişanlı kalabilirim. düğün tarihi yaklaştıkça canım sıkılıyor içim daralıyor. çok farklı hissediyorum anlatamıyorum ne demek istediğimi
Sevmediğim birini seviyormuş gibi görünmek istemiyorum deyince, nişanlını kastediyorsun zannettim.
Anladım şimdi senin psikolojini.
Bu düşüncelerinin altında yatan sebebi bulmaya çalış.
Belki de aynı eve girdiğin an, büyü bozulacak diye korktuğun için ailene sıkı sıkıya bağlısındır.
Bu gibi durumları psikologlar çözer ancak.
Uzman desteği alabilirsen bence mutlaka görün.
Normal bir durum değil bu çünkü.
Evlilik öncesi insanlar üzüntü yaşayabiliyor ama seninki biraz fazlası.
Seninkine sanırım evlilik psikolojisi deniyor, böyle hisseden çok kız var
Bizim bir tanıdık evi falan alındı eşyalar, her şey hazır ama düğüne çok az bir zaman kala psikolojim kaldırmıyor diyip vazgeçmiş. 1 senedir bekliyor, beraber kalıyorlar, tatillere gidiyorlar ama evlenmiyor.
Büyük değişikliklerde korku çok normal bir şey ama ciddi boyutlardaysa bir psikologdan yardım alınabilir.
böyle şeylerde hep beni buluyor zaten ya. ben daha 1 hafta öncesine kadar gün sayıyordum bi an önce evlenip kendi hayatımı kuruyum diye. birden böyle oldu.
Zaman yaklaştıkça normal, hele ki ülke değiştiriyorsunuz farklı bir tepki beklenemez zaten. Aynı şehirde olan gelinler bile evden çıkarken ağlıyorlar:26::26:
daha bir buçuk var düğünüme anneannem,annem,teyzelerim ve babam bile karşıma geçip hıçkıra hıçkıra ağlıyorlar. bir bahane çıksada evlenmesen diyorlar. iyice sıkıyorlar canımı. zaten farklı ülkeye gitmek zor,korkutucu. bunların böyle yapması iyice evlilikten soğuttu beni.
her probleminde psikiyatriye gidip hiç bir sonuç alamayan ben için psikiyatri hiç iyi fikir değil bence. ben annemden ayrı büyüdüm anneannemle. annemle daha 3 yıldır birlikteydik. ona evlenince alt katında oturacağım bir daha ayrılmak yok diyodum hep. şimdi belçika ya gideceğim. kendimi havalimanında annemin arkasından bakarken düşünemiyorum
Onlar için de normal ama, sana yansıtmasalar daha iyi olur ama başka ülkeye gidiyorsun üzülüyorlar. Benim kardeşim okumak için ktü'ye gittiği gün evimizden cenaze çıkmış gibiydi. Çocuğu bindirdik gönderdik eve geldik herkes koyverdi. Sonuç 2 ay sonra o da dayanamayıp okulu bıraktı
Seninki evlenmek istememek değil gördüğüm kadarıyla, başka ülkeye giden gelinlerle konuşabilirsin forumda vardı fazlaca. Sonradan dönmeyi düşünüyor musunuz yoksa oraya mı yerleşiyorsunuz tamamen?
Psikiyatristler ilaç yazar terapi vermez.
Psikolog demiştim o yüzden.
Yurt dışına gidecek olmak daha da zor olacaktır elbet.
Ben olsam, ben de çok kötü hissederdim ama yine de bir yandan mutluluk duyardım sevdiğimle olacağım için.
Sen hep olumsuzluklara odaklanmışsın. :/
Bakış açını değiştirmen gerek.
Kolay gelsin.
ben zaten niÅanlıyım. nikahım da kıyıldı. inÅallah sizin karsınıza çok düzgün bi insan çıkar ve inÅallah çok mutlu olursunuz..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?