Yaşım 30 hala bekarim. Ilişkilerim oldu ama evlilikle sonuçlanamadı bir türlü. Taliplerim oldu her kız gibi. Evlenmek icin evlenseydim çoktan evlenirdim ama içime sinmeden gerçekten sevip sevilmeden evlenmek istemedim. Ama artik her yerde karşıma çıkan mahalle baskısından çok bunaldım. Insanlar sürekli eksikmisim gibi davranıyor. Geçen kuzenin ergen kızına gelinlerine kötü davranmamasini öğütlüyordum. Bak bi gun sen de evleneceksin dedim. herkesin içinde bana demez mi "yok ben senin gibi evde kalıcam.." konu nerden bana dolaştı geldi anlamadim. Ufacık kız icin bile dalga malzemesi olduk. Dün de misafirliğe gittim bi yere. Yaşlı bi teyze vardi. Güzel yemek olunca kaynanan seviyormuş dedi. Misafirliğe gittigim kişi, o evlenmedi kaynanası yok dedi. Teyze de demez mi "nee bu daha evlenmemis mi?" Evlenmedik diye insanların ezme küçümseme çabasını ben anlamıyorum. Evlenmek zorunda miyiz ya? Valla artik sinirlerim bozuluyor böyle şeylere. Sırf bunlar sussun diye evleneyim mi yani? Sırf toplumda eksik duruma dusmeyim diye sevmedigim birisiyle evleneyim mi? Ne istiyor bu insanlar bekarlardan?