Her insanda vardır bu, çoğu insanın özgüveni yüksek değildir hatta çok dşüktür, kalabalık bir ortamda bende konuşamam mesela, girmeye çekinmem ama dinlerim pek fazla konuşmam.
Bu psikolojikmen br durum, konuşunca yanlış birşey dersem gülünç duruma düşersem diye düşünülüyor bilinç altında. O yüzden sorulan birşey olunca bile kısa cevaplar veriyorum.
Senin de böyle birşey bence. Özgüven kazanman lazım, psikolog ilaçlar bunların hiçbiri değil canım , hiç bbiri, senin beyninde bitiyor bunu unutma.
Bak gidip konuşmuşsun alışverişe gittiğinde, sana hiç ters birşey dediler mi ? demezler, insanlara sıcak bak. senden farksızlar.. ben sana karaokeye gitmeni önereceğim, yada bu tarz biryere.
Özgüvenini ancak orada yenebilrsin, çkıp söleyeceğin şarkı, çok zor olucak , belki sesin çok kötü ,belki yorumun , ama orada ne kötü seslilerin sölediğini duyacaksın.
sen sölediğinde de bu halinden eser kalmayacak, gül içinden gelen her an her dakika gül. Kalabalık ortama gir.Hayat senin, doya doya yaşaaaa.
Özgüven dediğin tek kelime, çok basit, çok çok çok basit. İnsanları seversen o akrabaları seversen herkeste seni çok sever, sıcak davranman lazım.
Bırak dediklerin komik gelsin onlara yada saçma, ne değişecek, senin istediğin bu.
Nişanlınla mutluluklar canım, sakın sorun problem ne olursa olsun , onu bırakma, prblem bende diye düşünme. Sevdiğinle birlikte aşarsın, aşabilirsin.
Darısı başımaaaaaaaaaaaaaaaaaaa :):):)):)))))))))))))))))
benzer bir durum bende de vardı.. arkadaşlarımla otururken normal bir konuşmada daha basit bir iki kelime kuramazdım..bir yere gittiğimizde arkadaşımın koluna yapışır sen ver siparişi lütfen derdim..ama korkularının üzerine gitmelisin..gerçi psikiyatriste giderek büyük bi adım atmışsın umarım devamıda gelir..
inş Rabbim bir ömür boyu mutluluk nasip etsin hepimize.psikolog benim zaten bildigim şeyleri söylüyo açığa çıkarıyo ama o nekadar zorlasda ben yapmak istemesem yapmıyorum dediklerini o yüzden kendim başarmak istiyorum ve dikkat ediyorum yavaş yavaş oluyo
aynen öyle sen yapmak istemezsen yapmazsın, psikolog istediği kadar iyi olsun, istediği kadar ilgilensin, herşey sende bitiyor
bence boş verme hayatı iyice üzerine git, bunu yap..
benim eşimde sosyofobik ve işin tuhaf tarafı o bir doktor akşama kadar 200 hastaya bakıyor ve bu onun için tam bir işkence. misafir sevmez misafirliğe gitmez. düğünümüzdü ilk dans için bir ordu insanla onu ikna ettik zavallım ilk dansta okadar terlemiştiki onun sorununu ilk defa yakından kavrayabildim. şimdi ben onun için şunu yapıyorum çok sevdiğim insanları onun hakkında hep güzel düşüncelere sahip olduğunu işliyorum iyi bir dost güvenilir hoş sohbet olduklarını yavaş yavaş ama sonra bir kişi olarak yemeğe çağırıyourm. ani kalabalık onu çok rahatsız ediyor. sonra kendide sohbete katılıyor felan felan. şimdi tatile gidebiliyoruz. inanmayacaksınız ama balayında gttimiz otel inanılmaz kalabalıktı restauranttan içeri girerken duruyordu adım atamıyordu. hadi herkes senin gibi herkes yemek telaşında ve kimse seni tanımıyor deyip içeri alabiliyrdum. durumunuzdan eşinize bahsedin oda benim gibi sizi anlayışla karşılayacak ve çözümsel sonuçlara gidecektir. şimdiden sağlıklı bir hayat ve güzel bi düğün diliyorum sana
kızlar biliyorum bana çok kızacaksınız ama günlerdir araştırıyorum bu konuyu doktora da gittim ve uzman bi kaç kişiyle de konuştum aklımı kıurcalayan şeyler vardı.doktor ilaç yazdı ve o ilacı araştırdım çok yan etkisi olan ve 2 veya 3 yıl kullanmam gereken bi ilaç ve bırakılması da sancılı bi süreç alıyo ve kullandığım sürece olumsuz bi kaç degişiklikte olacakmış bi kaç uzmanla daha görüştüm ve sosyal fobinin ilaçtan çok kendinde bittiğini söylediler ve kendimi dinledim dün sorunum ne dedim ve düşündüm ki aslında bir işim olsa kendime güvenim daha artacak ve sanki bu sorunum ortadan kalkacak veya biraz daha sosyalleşsem daha iyi olacagım gibi geldi çünkü ben çok uzun yıllar önce yine bi ilaç kullanmıştım ve bırakamadım mahvoldum ilacı kullanmazsam beynim uyuşuyodu ve yine öyle bi gündü ama sonraki gün hayatımda inanılmaz bi degişiklik oldu ve ben ilacın o etkisini bir günde sildim ve hiç istemedim yutmayı aslında o zaman bana bir dersolmuştu yani bence herşey insanda bitiyo yani en azından bu rahatsızlık için dünden beri bazı şeylere daha dikkat ediyorum dün alışveriş yaptım ve dükkandaki bi çok kişiyle muhatap olmaya çalıştırdım kendimi.kendi alanımla ilgili bi sorunu vardı kadının birinin başka bi kadına soruyodu ben gittim yanına ve dedim sorununuz ne yani ilk adımı atmaya başladım bilmiyorum belki yanlış yapıyorum ama şimdi içime yatan bu nişanlımlada paylaşıcam bu konuyu ve ondan da bana destek olmasını istiycem
buraya bi kaç defa yazdım derdimi belki bilirsiniz...ben sosyal fobiğim.ve düğünüme sadece bi kaç ay kaldı.belki bu dert size çok basit gelir.sizin günlük hayatta farkında olmadan yaptıgınız şeyler benim için bi azap gibi.en basitinden ben kimseye selam veremiyorum kimseyi telefonla arayamıyorum kendimi ifade edmiyorum kimseye oturmaya gidemiyorum çok yakınlarım hariç.ve ben daha kendi amca halan dayımla iletişim kuramazken nişanlımın akrabalarıyla nasıl iletişim kurayım.onları arayamıyorum gidemiyorum bile yanlarına ve düğün yaklaştıkça korkularım artıyo.nişanlımı çok seviyorum tam aradığım insan ama ben yapamıycam galiba evlenip onu da mutsuz edicem şuanda aramız kötü yine böyle bi durumdan benden çok basit bişey istedi ailesine gitmemi ama ben yapamadım...
kızlar talkip edemedim burayı malum dügün hazırlıkları ev tutma falan derken koşturuyorum..bense sanki biraz daha rahatım üstüne gitmeye başladım sıkıntılarımın inş daha iyi olurum hepinizden Allah razı olsun zor bisüreç ama inş başarırım
Bunun üstesinden gelmelisin hemen yoksa kendini çok mutsuz edeceksinPsikoloğa gidip yardım alsan sana nasıl rahatlayabileceğini anlatsa böyle durumlarda nasıl iletişime geçebileceğini hemen yapmalısın ama yoksa durum kötüleşir
evet evlendim geldim ve yeni hayatımdaki kişiler tarafından sessiz sakin olarak biliniyorum yani hiçbişeyi yenemedim ve karamsarlık mutsuzluk aldı başını gidiyo eşimle çok mutluyum ama bizi bizle bırakmıyorlar hep ordu gibiyiz hergün tabi bendede bu özellik olunca daralıyorum bunalıyorum Allah yardımcım olsun :)
İlk mesaja göre bakıp yazmışım,ama bu son mesajını okuyunca çok sevindim,inan çok mutlu oldum:) Evlenmişsin ne güzel,artık evinin kadınısın sessizde olsan ne hanım hanımcık derler korkma ha unutmadan Mümin Sekman'ın Kişisel Ataleti yenmek diye bir kitabı var mutlaka oku,hatta sonrada tüm kitaplarını, bol şans canım:)
hanım hanımcık diyolar demesine canım ama çok eziyolar çok zorlanıyorum hep tmm demekten sıkıldım snki 40 yıllık evli gibi davranıyolar hep beraber yaşıyoruz ayrı bi evimiz var ama
evet evlendim geldim ve yeni hayatımdaki kişiler tarafından sessiz sakin olarak biliniyorum yani hiçbişeyi yenemedim ve karamsarlık mutsuzluk aldı başını gidiyo eşimle çok mutluyum ama bizi bizle bırakmıyorlar hep ordu gibiyiz hergün tabi bendede bu özellik olunca daralıyorum bunalıyorum Allah yardımcım olsun :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?