Evlenmemeyi başarısızlık olarak görmek

miniminimarg

Bir umut lazım şimdi bana
Kayıtlı Üye
19 Eylül 2013
435
403
123
Aslında kendimi bildim bileli evliliğe merakım yoktu, hala daha sevgili edinme konusunda ne kadar istekliysem,evlilige götürme konusunda o kadar korkagim.

23 yaşındayken nisan attım ve çevremdeki herkes ona geri döneyim diye "yüzük atarsan bir daha evlenemezsin aptallık etme" diye bana baskı yapmaya başladı. İnadına dönmedim. Öfkesini kontrol edemiyordu ve beni çok kırıyordu, artık onunla evlenmek istemiyordum.
Evlenemezsin diyenleri utandırmak için evlenmeye çalışma cabam da olmadı. Evliliğin ne kadar ciddi olduğunu ve hayatımı etkileyeceğini biliyordum. Ben cabalamayinca hayatıma giren kimse de olmadı. Yeni mezundum ve issizdim, evden çıkamıyordum neredeyse. Dolayısıyla da yeni kişilerle tanisamiyordum ve sevgilim de olmadı. Son birkaç yıldır bunu iyice kafaya takmaya başladım "acaba haklilar miydi" demeye başladım. 30 yaşındayım. Son 4 yılda iki büyük aşk acısı yaşadım. İkisi de beni çok severek peşimden koşup ikna etti ve sonra terkedip gittiler. Bunun dışında yaklaşmaya çalışan çok kişi oldu ama hep korkup kaçtım.
Evlilikten korkuyorum, aldatilmaktan, anlasamayip bosanmaktan, sevgimin bitmesinden ya da karışımdaki kişinin sevgisinin bitmesinden korkuyorum.
Etrafimdaki herkes evlendi, otuzuma geldiğim halde hala evlenmediğim için kendimi basarisisz hissetmeye başladım. Erkekleri elimde tutamıyorum, bir ilişki yurutemiyorum. Gerçekten artık bir yuva kurmak, anne olmak istiyorum. Ama kimse benimle evlenmek istemiyormus gibi geliyor. Gönül eğlendirme derdinde tüm erkekler sanki. Yaşımdan dolayı mı acaba? Gittikçe umutsuzlasiyorum. Yenik ve mutsuz hissediyorum.
 
Belki kader, belkide gerçekten siz yürütemiyorsunuz biraz ilişkilerinizde yumuşak başlı ve yapıcı olursanız bence daha kolay olur her şey
 
30 ve üstü yaşlarda tanıdığım bekar bir kaç kişi var onlarda siz gibi düşünüyor bence bu 30 yaş bunalımı gibi bir şey hayatınızda eksik olan kısım bu .artık yolun yarısına yaklaşmışsınız .yapbozun yarısı tamamlanmak üzere diğer yarısı için yeni heyecanlar yeni umutlar yeni hayatlar gerek ve bu kapıyı size açacak olan anahtar evlilik gibi geliyor . Ama artık 30 yaşın verdiği yaşanmışlık ediğiniz o tabiri caiz ise kazıklar vs biriyle konuşmadan önce bile iki kere beğendiyseniz o kişiyi 3 kere düşünmenize neden oluyor . Tek tavsiyem akışına bırakın . içinizden geldiği gibi yaşayın. mantık evliliğini sakın düşünmeyin . Bir de fazla düşünmek baş ağrısı yapar. 30 yaşın keyfini çıkartın . bir daha asla 30 yaş olamayacaksınız ...
 
Belki kader, belkide gerçekten siz yürütemiyorsunuz biraz ilişkilerinizde yumuşak başlı ve yapıcı olursanız bence daha kolay olur her şey
Evet çok sivri dilli, sinirli oluyorum nedense ama erkeklerin bazı hareketleri gerçekten çok sinir bozucu oluyor laf koymasam bu sefer de içimde büyütüp o kişiden soğumaya başlıyorum

Yaşınla bir ilgisi olamaz bence dogru adam karsina cikmamis acele etme. Evlilik ha deyince olan bişey degil.
Karsina istedigin karakterde bir insan cikmadan evliligi dusunme.
Evet ben de böyle dusunuyorum ama bazen de diyorum ki öyle biri ya yoksa? Ya hepsi karşıma çıkanlardan ibaretse?

Evlenmemek başarısızlık değil alın yazısı:)
Zamanı var doğru insan karşınıza çıkar inşallah.
İnşallah, teşekkür ederim ama son 10 yıldır hep bu sözü duyuyorum artik etki de etmiyor:/ alın yazısı, zamanı gelecek vs... Etrafımda 35+ bir kaç abla, 40 yaşında bi abla ve 50+ yasinda iki abla var bekar ve hiç evlenmemiş ler. Onlar gibi olmak istemiyorum hala aileleriyle yaşıyorlar, mutsuzlar

Doğru insan karşına çıkmamış ama çıkması için de uygun ortam gerek? Şu an çalışıyor musun?
Evet çalışıyorum ama çalıştığım yer 35,40,50+ bekar ablalarla dolu
 
İlgi alanlariniza gore kurslara vs gitseniz? Atolyelere katilsaniz? Ne bileyim sosyalleşseniz biraz. Kendi kafaniza gore insanlar nerelerde takilir ona gore hareket etseniz? Okumayi seviyorsaniz okuma gruplarina, yabanci dil kurslarina gitseniz? Yahut bir muzik aleti calmaya baslayabilirsiniz? Ama tek sorun şu, kafaniza gore olan insanlar nerelerde takiliyor once bunu tesbit edin ve sosyallesmeye baslayin. Yasiniz da gec bir yas degil bence, hatta artik cogu kimse icin erken bile sayilabilir. Bunlar insandan insana degisebilir.
 
30 yaş bunalımı denen şey gercekmiş demek ki, bir de benden birkaç yaş küçük erkeklerin bana şakayla karisik evde kaldin demeleri de başladı iyice dibe battim... teşekkür ederim yorum icin
 
Nerelere takilmam gerektiğini bilmiyorum, dediğimiz gibi sosyal hayatım azaldı inun da etkisi var galiba

Herkes evlenmek zorunda değil ki nasıl mutluysanız öyle yapın eğer evlenmek istiyorsanız da kendinizi biraz törpüleyin dediğim gibi ama canınızı sıkmayın ne dertler var :)
Evlilik şart değil, bunu ben de çok diyordum ama geleceğimi dusundukce endişelenmeye başladım. Yanimda eşim olsun çocuklarım olsun istiyorum, yalnız yaşlanmak istemiyorum. 20li yaşlarım yalnız bitti, bari 30larim ve sonrası hep eşimle olsa keşke
 
İnşallah, teşekkür ederim ama son 10 yıldır hep bu sözü duyuyorum artik etki de etmiyor:/ alın yazısı, zamanı gelecek vs... Etrafımda 35+ bir kaç abla, 40 yaşında bi abla ve 50+ yasinda iki abla var bekar ve hiç evlenmemiş ler. Onlar gibi olmak istemiyorum hala aileleriyle yaşıyorlar, mutsuzlar


O yaşlarda evli olan herkes mutlu mu peki?
 
30 yaş bunalımı denen şey gercekmiş demek ki, bir de benden birkaç yaş küçük erkeklerin bana şakayla karisik evde kaldin demeleri de başladı iyice dibe battim... teşekkür ederim yorum icin

ya bir şey söyleyeceğim bence o erkekler sana yazmak istiyor ama yaşın büyük olduğu için çekiniyorlar bizim toplumumuzda bu var ... Eğer seni bu konuda çok sıkıyorlarsa işte bana evde kaldın baskısı yaptıktan sonra beni kafalamak istiyorsunuz değil mi iması yap Ne bileyim 30 yaşın getirdiği heyecanla önüne gelen herkesle konuşmalısın bence çünkü artık 18 yaşın korkularını taşımıyorsun ... yep yeni arkadaşlıklar kurabilirsin ... Yep yeni faaliyetlere katılabilirsin . Mesela bir dağ yürüyüşü ekibine katılabilir, veyahut işte sosyal medyada bile çılgınlıklar yapabilirsin ... Evlenip evlenmemek nasip/kader ama bir yaşı dolu dolu yaşamadığın için pişman olmak sadece senin seçimin ...
 
İyi bir okul kazanmak başarıdır.
Mesleğinde iyi olmak başarıdır.
İyi bir anne olmak başarıdır.
İyi yemek yapmak da başarıdır.
İyi cam silmek bile bir başarıdır.
Evlenmek başarı olsa idi küçük kızlarımız burda sızlanmazdı. Hatta büyükler de sizlanmazdi.
Bana göre en büyük başarı mutlu olmaktır.
Anneysen de mutlu çocuklar yetiştirmektir.
 


cnm bende senın gibiyim 30umdayım ama cok sukur dıyorum. ya evlenıpde mutsuz olsaydım. demekkı allah bızı koruyor canım oyle dusun. allah hayırlı ınsanları cıkartsın karsımıza..hem yuregımze hem beynımıze hıtap etsın.
 
evlenmek bi başarı kıstası değil bana göre. nasip kısmet işi.
Bu olgunlukta her zaman kalamıyorum:/

O yaşlarda evli olan herkes mutlu mu peki?
Bilmiyorum ama geneli anne babadan ayrı kendi yuvalarını kurmuşlar ve ben annem izin vermiyor diye ayrı eve de çıkamıyorum hala liseli gibiyim yasaklar akşam eve geç kalmamalar falan...

İnşallah kafaniza gore saglam karakterli birisi cikar karsiniza ve omur boyu mutlu yasarsiniz, bunu cani gonulden diliyorum..
Çok çok teşekkür ederim

Evet olabilir ama benden küçük oldukları için kabul edemem zaten çünkü bir kere agzim yandı küçük sevgiliden. Yasitim falan da yok ki hiç bekar çevremde...

Haklisin...

Orası öyle cnm ama bazen insan kötü hissediyor hala buyuyememis gibi bile hissediyorum ailem de hep çocuk gözüyle bakıyor çünkü onların gözünde hiç buyumuyoruz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…