- 25 Aralık 2012
- 2.031
- 1.661
- 133
- Konu Sahibi miniminimarg
-
- #21
Aynennn oyleeee
Aynennn oyleeeeEvlenmeyi boy boy çocuk sahibi olmayı ancak Türkiyedeki kadınlar başarı olarak görür zaten :)
En iyisini yapmışsın o adamla evlenmemekle ama umutsuz olma. Evlenmek bir başarı değildir, evlenememek de bir başarısızlık değildir. Bu tamamen sana kalmış bir şey. Hiç otuzuma geldim falan diye düşünme. Ben 34 yaşında evlendim. O güne kadar evlenmek isteyen olmadı mı, oldu. Ama ben durup düşündüğümde bu adamla bir ömür geçer diyemedim eşimle tanışana kadar. O yüzden de kimsenin baskısını takmadım. Eğer o karşıma çıkmasaydı yine evlenmezdim. Evlenmek bir zorunluluk değil. Ayrıca erken yaşta evlenmek de şart değil. Önemli olan senin hayatın ve mutlu olman. Sırf evlenmek için sakın ha kendini baskı altında hissetme. Emin ol sonra daha mutsuz olursun.Aslında kendimi bildim bileli evliliğe merakım yoktu, hala daha sevgili edinme konusunda ne kadar istekliysem,evlilige götürme konusunda o kadar korkagim.
23 yaşındayken nisan attım ve çevremdeki herkes ona geri döneyim diye "yüzük atarsan bir daha evlenemezsin aptallık etme" diye bana baskı yapmaya başladı. İnadına dönmedim. Öfkesini kontrol edemiyordu ve beni çok kırıyordu, artık onunla evlenmek istemiyordum.
Evlenemezsin diyenleri utandırmak için evlenmeye çalışma cabam da olmadı. Evliliğin ne kadar ciddi olduğunu ve hayatımı etkileyeceğini biliyordum. Ben cabalamayinca hayatıma giren kimse de olmadı. Yeni mezundum ve issizdim, evden çıkamıyordum neredeyse. Dolayısıyla da yeni kişilerle tanisamiyordum ve sevgilim de olmadı. Son birkaç yıldır bunu iyice kafaya takmaya başladım "acaba haklilar miydi" demeye başladım. 30 yaşındayım. Son 4 yılda iki büyük aşk acısı yaşadım. İkisi de beni çok severek peşimden koşup ikna etti ve sonra terkedip gittiler. Bunun dışında yaklaşmaya çalışan çok kişi oldu ama hep korkup kaçtım.
Evlilikten korkuyorum, aldatilmaktan, anlasamayip bosanmaktan, sevgimin bitmesinden ya da karışımdaki kişinin sevgisinin bitmesinden korkuyorum.
Etrafimdaki herkes evlendi, otuzuma geldiğim halde hala evlenmediğim için kendimi basarisisz hissetmeye başladım. Erkekleri elimde tutamıyorum, bir ilişki yurutemiyorum. Gerçekten artık bir yuva kurmak, anne olmak istiyorum. Ama kimse benimle evlenmek istemiyormus gibi geliyor. Gönül eğlendirme derdinde tüm erkekler sanki. Yaşımdan dolayı mı acaba? Gittikçe umutsuzlasiyorum. Yenik ve mutsuz hissediyorum.
Çevrenin bakış açısı etkilediği için olabilir...Evlenmeyi boy boy çocuk sahibi olmayı ancak Türkiyedeki kadınlar başarı olarak görür zaten :)
Yorumların bana iyi geldi teşekkür ederim :)karşı cinsten biriyle iki lafın belini kırsan bu sorun kalmaz sende bence . Biz kadınlarda var bu karşı cinsle iletişim böyle çok uzun süre kesilince bir depresif olma bir formdan mı düştüm kaygısı şahsen bende oluyor :) sonra bir iki kişiyle konuşuyorum sevgili veya flört olarak değil ama yine düzeliyorum bir özgüven geliyor
Aslında çevremde çok bekar büyük ablalar var, ama çok sinirliler ve mutsuz gorunuyorlar ben de şimdiden boyleyim gittikçe daha çok kafama takmaktan korkuyorumEvlenmeyi başarı olarak görenler genelde ücra yerlerde yaşayan kesim. Ben bunlardan birinde öğretmenlik yaptım. Okulumda cay-kahve sırasına girdiğim bir gün bir öğretmen bey bana "bekarlar sırasını verip, arkaya gecsin" demisti. Gülerek dedi ama ben o zaman ona bir tepki veremedim, cahillik ve gençlikten. Şimdi olsa bak neler derim. Seni de bu hale koyan muhtemelen bunların 3-5 idir. Sakın bunların amacına ulaşmasına izin verme. Lafin karşılığını anında ver ki herkes haddini bilsin.
Ben bu adamla evlenirim dediklerimle de olmadı, içime korku girdi o yüzden ve ben mi başarısızım artık bilmiyorumEn iyisini yapmışsın o adamla evlenmemekle ama umutsuz olma. Evlenmek bir başarı değildir, evlenememek de bir başarısızlık değildir. Bu tamamen sana kalmış bir şey. Hiç otuzuma geldim falan diye düşünme. Ben 34 yaşında evlendim. O güne kadar evlenmek isteyen olmadı mı, oldu. Ama ben durup düşündüğümde bu adamla bir ömür geçer diyemedim eşimle tanışana kadar. O yüzden de kimsenin baskısını takmadım. Eğer o karşıma çıkmasaydı yine evlenmezdim. Evlenmek bir zorunluluk değil. Ayrıca erken yaşta evlenmek de şart değil. Önemli olan senin hayatın ve mutlu olman. Sırf evlenmek için sakın ha kendini baskı altında hissetme. Emin ol sonra daha mutsuz olursun.
Evet o yüzden hem evlilikten korkuyorum hem de evlenmek istiyorum kafam çok karışık ama artık ailemle oturuyor olmak da agirima gidiyor.13 kasimda 34 oluyorum. Üstelik yurt disinda yasiyorum, bir yabanciyla evlenmek istemiyorum burdaki Türklerde bana göre degil.
evlenmis olmak icin evlenmek hic bana göre degil. Evlilik dedigin harmoni olmali. Biraz sen ona uyucaksin biraz o sana. Dünyada en cok güvendigin insan o olmali....
kk da kaynana görümce konularini oku, bekarligina dükredersin
Ben size değil de çoğu Türk kadınına dedim işte sizi de bunlar etkiliyor yaniÇevrenin bakış açısı etkilediği için olabilir...
Sinirli olup olmamak yapı meselesi. Ama onlar evlenmedikleri için sinirli degillerdir; sinirli oldukları için evlenmemis olabilirler ama :)Çevrenin bakış açısı etkilediği için olabilir...
Yorumların bana iyi geldi teşekkür ederim :)
Aslında çevremde çok bekar büyük ablalar var, ama çok sinirliler ve mutsuz gorunuyorlar ben de şimdiden boyleyim gittikçe daha çok kafama takmaktan korkuyorum
Ben bu adamla evlenirim dediklerimle de olmadı, içime korku girdi o yüzden ve ben mi başarısızım artık bilmiyorum
Öyle olunca erkekler havaya giriyor yaa, benle çıkanlar eski sevgilileri için "hepsi bana teklif etti hiç ben kimseye teklif etmemiştim senden once" diyorlardı, bu doğru olmasa bile ne kadar egolarini yuceltecek bir şey olduğu belli. Onlara bu hazzi yaşatmak istemiyorum...evet evli ve çocuklu olmak başarı olarak kabul ediliyor en basitinden iş yerlerinde bile daha çok saygı duyulan kesim oluyor, iş veren evliyi çıkarcağına bekarı çıkarıyor falan... ama bence başarısızlık değil böyle düşünme.. herkes evlenmek zorunda da değil, evli çocuklu olan her kadında mutlu değil.. ilişkide bence sadece frekans tutturmakla alakalı
yazında bişey dikkatimi çekti, ikiside peşinden koştu dedin, bence bu defa sen seç... peşinden koşanlara bakma, ikna edilme yani...
Hmm doğru olabilir, belki benim sorunum da budur :) bilemedimSinirli olup olmamak yapı meselesi. Ama onlar evlenmedikleri için sinirli degillerdir; sinirli oldukları için evlenmemis olabilirler ama :)
Bence bekarlık zamanlarınızın tadını çıkarın gezin tozun :)Evet çok sivri dilli, sinirli oluyorum nedense ama erkeklerin bazı hareketleri gerçekten çok sinir bozucu oluyor laf koymasam bu sefer de içimde büyütüp o kişiden soğumaya başlıyorum
Evet ben de böyle dusunuyorum ama bazen de diyorum ki öyle biri ya yoksa? Ya hepsi karşıma çıkanlardan ibaretse?
İnşallah, teşekkür ederim ama son 10 yıldır hep bu sözü duyuyorum artik etki de etmiyor:/ alın yazısı, zamanı gelecek vs... Etrafımda 35+ bir kaç abla, 40 yaşında bi abla ve 50+ yasinda iki abla var bekar ve hiç evlenmemiş ler. Onlar gibi olmak istemiyorum hala aileleriyle yaşıyorlar, mutsuzlar
Evet çalışıyorum ama çalıştığım yer 35,40,50+ bekar ablalarla dolu
Bilmiyorum yaaa artik kocam çocuğumla zamanımın geçmesini istiyorum, gezmeyi tozmayi ozlersemde birlikte gezeriz tozariz olmaz mı :)Bence bekarlık zamanlarınızın tadını çıkarın gezin tozun :)
Evlendikten sonra hep kocanız ve çoçuğunuz olacak hayatınızda bu seferde gezip tozmaya özledim kendime zaman ayırmayı özledim diye dertleneceksiniz :)
Bence ayrı eve çıksanız, kafanıza göre takılsanız, tamamen kendi hayatınızı yaşasanız bu evlilik işine bu kadar takılmazdınız gibi geliyor bana. Ama görüldüğü üzere evlenmeden hayat kurmayı herkes yapamıyor. 30 yaşında olup, cocuk gibi herseye izin alan, eve gitme gelme saati olan, kısacası tam anlamıyla sizin olmayan bir hayatı istememeniz çok normal. Bu durumdan çıkabilmeniz içinde anahtar evlilik sizin için. Hatta bircok kadın için böyle, bir erkeğin nikahına girmedikçe kendine hayat kuramıyorsun istersen 50 yasinda ol. Bence bu yuzden millet kafaya takıyor evliliği, eksiklik hissediyor.
Derhal cocuk yapiyrsunuz.Aslında kendimi bildim bileli evliliğe merakım yoktu, hala daha sevgili edinme konusunda ne kadar istekliysem,evlilige götürme konusunda o kadar korkagim.
23 yaşındayken nisan attım ve çevremdeki herkes ona geri döneyim diye "yüzük atarsan bir daha evlenemezsin aptallık etme" diye bana baskı yapmaya başladı. İnadına dönmedim. Öfkesini kontrol edemiyordu ve beni çok kırıyordu, artık onunla evlenmek istemiyordum.
Evlenemezsin diyenleri utandırmak için evlenmeye çalışma cabam da olmadı. Evliliğin ne kadar ciddi olduğunu ve hayatımı etkileyeceğini biliyordum. Ben cabalamayinca hayatıma giren kimse de olmadı. Yeni mezundum ve issizdim, evden çıkamıyordum neredeyse. Dolayısıyla da yeni kişilerle tanisamiyordum ve sevgilim de olmadı. Son birkaç yıldır bunu iyice kafaya takmaya başladım "acaba haklilar miydi" demeye başladım. 30 yaşındayım. Son 4 yılda iki büyük aşk acısı yaşadım. İkisi de beni çok severek peşimden koşup ikna etti ve sonra terkedip gittiler. Bunun dışında yaklaşmaya çalışan çok kişi oldu ama hep korkup kaçtım.
Evlilikten korkuyorum, aldatilmaktan, anlasamayip bosanmaktan, sevgimin bitmesinden ya da karışımdaki kişinin sevgisinin bitmesinden korkuyorum.
Etrafimdaki herkes evlendi, otuzuma geldiğim halde hala evlenmediğim için kendimi basarisisz hissetmeye başladım. Erkekleri elimde tutamıyorum, bir ilişki yurutemiyorum. Gerçekten artık bir yuva kurmak, anne olmak istiyorum. Ama kimse benimle evlenmek istemiyormus gibi geliyor. Gönül eğlendirme derdinde tüm erkekler sanki. Yaşımdan dolayı mı acaba? Gittikçe umutsuzlasiyorum. Yenik ve mutsuz hissediyorum.
Çocuğumun babasiz olmasını istemiyorum..Derhal cocuk yapiyrsunuz.
Danimarka sperm bankasi, hic bir sey calismazsa o var! ama eminim donor bulmaktan zorlanmazsiniz.
Biz kadinlarin isteklerine cevapa veremiyorsa yasam, hayatin kurallarini degistirmemiz lazim.
Kocanla çocuğunla gezmek çok güzel tabii ama insan çok özeniyor kafasına göre cafelerde gezmeyi,kuaförlere gitmeyi hiç bir şey yapmadan boş boş oturmayı.. sıkılmayı bile özlüyorr sorumluluk altına girmek zorBilmiyorum yaaa artik kocam çocuğumla zamanımın geçmesini istiyorum, gezmeyi tozmayi ozlersemde birlikte gezeriz tozariz olmaz mı :)
Evet kesinlikle problem burda, kaç yaşında olursan ol evlenmeden yuvadan çıkmama izin verilmiyor turkiyede..
Dedigin gibi, 50kusur yaşında hiç evlenmemiş ablalar bile doğduğundan beri ailesiyle yaşıyor...Bir de şöyle bir şey var, evlenmeyen kız evde hizmet etmek zorunda gibi görülüyor, aileler bu yüzden de bırakmıyor. Evlenmesi için baskı yapma yöntemi de olabilir bu belki... Zaten o bekar kız da evde kendini fazlalık hissettiği için bir karşılık verme ihtiyacı duyuyor.
Her turlu bunalımlı bir durum yani...
Doğru diyorsun ama şuan da zaten kafama gore gezip tozamiyorum, hep bi hesap vermem gerekiyor evdekilere... Ama sorumluluk yükü daha fazla oluyor evlenince haklisin. Onun için de anlayışlı bir eş lazım... Yine de evlenince daha rahat olacağımı dusunuyorum, en azından sadece eşime haber vermem yeterli olacak ama bekar ve ailemin evindeyken babam başka şey diyor annem başka şey diyor biri izin veriyor diğeri vermiyor falan, ufak çocuk gibi ortada kalıyorum kapıyı çekip gidemiyorum, azcik zitlassam hemen kıyamet kopuyorKocanla çocuğunla gezmek çok güzel tabii ama insan çok özeniyor kafasına göre cafelerde gezmeyi,kuaförlere gitmeyi hiç bir şey yapmadan boş boş oturmayı.. sıkılmayı bile özlüyorr sorumluluk altına girmek zor
30 yaşında anne ve babanın baskısıyla yaşayıp hesap vermesi zor tabiDoğru diyorsun ama şuan da zaten kafama gore gezip tozamiyorum, hep bi hesap vermem gerekiyor evdekilere... Ama sorumluluk yükü daha fazla oluyor evlenince haklisin. Onun için de anlayışlı bir eş lazım... Yine de evlenince daha rahat olacağımı dusunuyorum, en azından sadece eşime haber vermem yeterli olacak ama bekar ve ailemin evindeyken babam başka şey diyor annem başka şey diyor biri izin veriyor diğeri vermiyor falan, ufak çocuk gibi ortada kalıyorum kapıyı çekip gidemiyorum, azcik zitlassam hemen kıyamet kopuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?