Doğru diyorsun ama şuan da zaten kafama gore gezip tozamiyorum, hep bi hesap vermem gerekiyor evdekilere... Ama sorumluluk yükü daha fazla oluyor evlenince haklisin. Onun için de anlayışlı bir eş lazım... Yine de evlenince daha rahat olacağımı dusunuyorum, en azından sadece eşime haber vermem yeterli olacak ama bekar ve ailemin evindeyken babam başka şey diyor annem başka şey diyor biri izin veriyor diğeri vermiyor falan, ufak çocuk gibi ortada kalıyorum kapıyı çekip gidemiyorum, azcik zitlassam hemen kıyamet kopuyor
30 yaş bunalımı denen şey gercekmiş demek ki, bir de benden birkaç yaş küçük erkeklerin bana şakayla karisik evde kaldin demeleri de başladı iyice dibe battim... teşekkür ederim yorum icin
Gezip tozacak arkadaş lazım.Gidecek yer olması lazım.Hele yurt dışına arkadaşsız gidilmeZ ..Para var insan yok bunun için.Bence bekarlık zamanlarınızın tadını çıkarın gezin tozun :)
Evlendikten sonra hep kocanız ve çoçuğunuz olacak hayatınızda bu seferde gezip tozmaya özledim kendime zaman ayırmayı özledim diye dertleneceksiniz :)
Gezip tozacak arkadaş lazım.Gidecek yer olması lazım.Hele yurt dışına arkadaşsız gidilmeZ ..Para var insan yok bunun için.
Hayırlı olsun.Nasıl biriyle evlendin peki.İçine sindi mi?Nasıl tanıştın?Senin yaşındayım ben de.Senin durumunda ve senin düşüncelerindeydim.gecen sene eylülde 39 yaşımda evlendim.40 yaşımda doğurdum
Aslında kendimi bildim bileli evliliğe merakım yoktu, hala daha sevgili edinme konusunda ne kadar istekliysem,evlilige götürme konusunda o kadar korkagim.
23 yaşındayken nisan attım ve çevremdeki herkes ona geri döneyim diye "yüzük atarsan bir daha evlenemezsin aptallık etme" diye bana baskı yapmaya başladı. İnadına dönmedim. Öfkesini kontrol edemiyordu ve beni çok kırıyordu, artık onunla evlenmek istemiyordum.
Evlenemezsin diyenleri utandırmak için evlenmeye çalışma cabam da olmadı. Evliliğin ne kadar ciddi olduğunu ve hayatımı etkileyeceğini biliyordum. Ben cabalamayinca hayatıma giren kimse de olmadı. Yeni mezundum ve issizdim, evden çıkamıyordum neredeyse. Dolayısıyla da yeni kişilerle tanisamiyordum ve sevgilim de olmadı. Son birkaç yıldır bunu iyice kafaya takmaya başladım "acaba haklilar miydi" demeye başladım. 30 yaşındayım. Son 4 yılda iki büyük aşk acısı yaşadım. İkisi de beni çok severek peşimden koşup ikna etti ve sonra terkedip gittiler. Bunun dışında yaklaşmaya çalışan çok kişi oldu ama hep korkup kaçtım.
Evlilikten korkuyorum, aldatilmaktan, anlasamayip bosanmaktan, sevgimin bitmesinden ya da karışımdaki kişinin sevgisinin bitmesinden korkuyorum.
Etrafimdaki herkes evlendi, otuzuma geldiğim halde hala evlenmediğim için kendimi basarisisz hissetmeye başladım. Erkekleri elimde tutamıyorum, bir ilişki yurutemiyorum. Gerçekten artık bir yuva kurmak, anne olmak istiyorum. Ama kimse benimle evlenmek istemiyormus gibi geliyor. Gönül eğlendirme derdinde tüm erkekler sanki. Yaşımdan dolayı mı acaba? Gittikçe umutsuzlasiyorum. Yenik ve mutsuz hissediyorum.
Bizim toplumun başarıda 3 kıstası var:
-Evlenmek
-Çocuk doğurmak
-Temiz olmak
Keşke aynı şehirde olaydık.Yurtdışına beraber giderdik:)Özelden atsana hangi şehir?Ben de aynisini dusunuyorum. Beni yaz bir kenara .
Evlilikten korkuyorum, aldatilmaktan, anlasamayip bosanmaktan, sevgimin bitmesinden ya da karışımdaki kişinin sevgisinin bitmesinden korkuyorum.
Keşke aynı şehirde olaydık.Yurtdışına beraber giderdik:)Özelden atsana hangi şehir?
miniminimarg seni o kadar iyi anliyorum ki. Benim de korkularim hep bu yönde.
Bir de burda acilan konulari okuyunca iyice korkar ve evlilikten kacar hale geldim. Bu gercekten cok kötü bi durum.
Sonumuz hayrolsun...
Uzun ve hazin bir öykü bu:)Hayırlı olsun.Nasıl biriyle evlendin peki.İçine sindi mi?Nasıl tanıştın?Senin yaşındayım ben de.
Aslında kendimi bildim bileli evliliğe merakım yoktu, hala daha sevgili edinme konusunda ne kadar istekliysem,evlilige götürme konusunda o kadar korkagim.
23 yaşındayken nisan attım ve çevremdeki herkes ona geri döneyim diye "yüzük atarsan bir daha evlenemezsin aptallık etme" diye bana baskı yapmaya başladı. İnadına dönmedim. Öfkesini kontrol edemiyordu ve beni çok kırıyordu, artık onunla evlenmek istemiyordum.
Evlenemezsin diyenleri utandırmak için evlenmeye çalışma cabam da olmadı. Evliliğin ne kadar ciddi olduğunu ve hayatımı etkileyeceğini biliyordum. Ben cabalamayinca hayatıma giren kimse de olmadı. Yeni mezundum ve issizdim, evden çıkamıyordum neredeyse. Dolayısıyla da yeni kişilerle tanisamiyordum ve sevgilim de olmadı. Son birkaç yıldır bunu iyice kafaya takmaya başladım "acaba haklilar miydi" demeye başladım. 30 yaşındayım. Son 4 yılda iki büyük aşk acısı yaşadım. İkisi de beni çok severek peşimden koşup ikna etti ve sonra terkedip gittiler. Bunun dışında yaklaşmaya çalışan çok kişi oldu ama hep korkup kaçtım.
Evlilikten korkuyorum, aldatilmaktan, anlasamayip bosanmaktan, sevgimin bitmesinden ya da karışımdaki kişinin sevgisinin bitmesinden korkuyorum.
Etrafimdaki herkes evlendi, otuzuma geldiğim halde hala evlenmediğim için kendimi basarisisz hissetmeye başladım. Erkekleri elimde tutamıyorum, bir ilişki yurutemiyorum. Gerçekten artık bir yuva kurmak, anne olmak istiyorum. Ama kimse benimle evlenmek istemiyormus gibi geliyor. Gönül eğlendirme derdinde tüm erkekler sanki. Yaşımdan dolayı mı acaba? Gittikçe umutsuzlasiyorum. Yenik ve mutsuz hissediyorum.
Aa çok güzel.Hiç evlenmemiş mi o?Nasıl tanıştınız tekrar..Ömür boyu mutluluk olsun nasibiniz.Uzun ve hazin bir öykü bu:)
Eski sevgilim diyeyim :)
Malesef yok, çok ısrar edersem annem çok üzülüyor gozleri doluyor ben de vazgeçiyorum...30 yaşında anne ve babanın baskısıyla yaşayıp hesap vermesi zor tabi
Kendi evine çıksan özgür hayatını yaşayıp kazandığın parayı bilsen gezip tozsan kafana göre takılsan misss gibi valla :)
Böyle bir imkanın yok mu
2003te aynı isyerinde tanıştık,çok kısa sürdü ayrildık,bu sekilde suskun küskün 5 sene calıştik.sonra tekrar yakınlaştık,evlilik kararı dahi aldık ama soğukluğu,ilgisizliği canımdan bezdirdi ayrildım.çok pişmanım ,seni seviyorum deyip 2009da duştu peşime.ben de gecen sene tamam dedim.Aa çok güzel.Hiç evlenmemiş mi o?Nasıl tanıştınız tekrar..Ömür boyu mutluluk olsun nasibiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?