Evlenmeye nasıl karar verdiniz?

Bu konuda çok okumalar araştırmalar Yapmış biri olarak şunu söyleyebilirim şu sonuca ulaştım

Her şey tamam ama hala bir “ acaba”varsa yapmayın bu evliliği

Evlilikte aşk olmalı diyenlerdenim çok aşık evlendim mutluyum fakat aşık olmayıp mutlu olanı da gördüm

O size seni seviyorum diyorsa,siz neden buna karşılık olarak ben de seni seviyorum demiyorsunuz?
Seviyormussunuz da..
Yazık yani ilgi bekler o da
Bence sizde ketumsunuz
Inatçı olması kötü bir özellik ama inada gelene kadar,o kadar kötü karakterli insanlar var ki bu hayatta..

leonunannesi .!.:

Rabbim huzurunuzu bozmasın maşaAllah, en güzeli uzatmamak, uzayınca illa bir sorun çıkıyor. Karşındakinden emin olunca geriye dua etmek kalıyor, hayırlı olması için.
İnternetten tanıştık diye, uzakta diye hemen güvenme diye laf ettiler sürekli ama ben kimseyi takmadım, sonuç mutluluk :)

Eşim uzman çavuş canım, şu an tokattayız ilk görev yeri, sonraki yer doğu çıkacak muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

Aynen canim dogru katiliyorum sana uzatmamak zaten anlasinca ufak tefek seyler halloluyor. Evet doguya cikar bizede şark gorevi war , suanda Izmirdeyiz bakalim.nasip ne zaman nereye cikcak rabbime emanet askerlerde polislerde :)

Sonsuzum_melek .!.:

Aynen canim dogru katiliyorum sana uzatmamak zaten anlasinca ufak tefek seyler halloluyor. Evet doguya cikar bizede şark gorevi war , suanda Izmirdeyiz bakalim.nasip ne zaman nereye cikcak rabbime emanet askerlerde polislerde :)

Genişletmek için tıkla...

Hepimizin hakkında hayırlısı olsun

Sizin yazdığınız herşeyi tam olarak bende yaşadım diyebilirim. Karşımda beni seven, bana sevgi sözcükleri eden, huzurlu olduğum vs. bir adam vardı ama ben emin olamıyordum çünkü aşık değildim. Hiç aşık olurmuyum bilmiyorum ama karşındaki ne kadar uyumlu olsada o his olmayınca olmaz diye düşünüyorum. Evlilik çok büyük bir karar, bu kararı verebilmek için aşkın biraz gözü kör etmesi gerek diye de düşünüyorum. Belki de bunca uyum içinde yinede bir uyumsuzluk vardır ki tereddütleriniz var. Sonuç olarak ben onca gitgelden sonra, emin olamadığım için, görüşmemi kestim. Şuan kendişi nişanlı ve yakında evlenecek. Beni sevdiği gibi seviyordur evleneceğı kızı, ama bende bir pişmanlık yok. Kararımı çok bilinçli verdim. Yani demek istediğim çok iyi ölçün tartın, bu adamı hayatınızdan çıkarırsanız ne hissedersiniz? Şimdiden söylemek zordur ama pişmanlık vermeyeceğini düşündüğünüz kararı verin ki sonradan bakınca; bu kararı bilinçli verdim diyebilesiniz.

Mowgli .!.:

Herkese merhaba,

1 yıldır çok şükür yolunda giden bir ilişkim var. Tanıştığımız ilk andan itibaren evlilik lafı hep gündemimizdeydi, aradan 1 yıl geçti, erkek arkadaşım daha fazla ısrar eder oldu. Uzun süre çalıştıktan sonra yüksek lisans yapmak istedim, o süreçte erkek arkadaşımla tanıştım, mazeretim hep okuldu, iş ve okulu birarada götürdüğüm için yoğundum ama şu an o mazeretim de yok. Karakter, bana ilgi ve saygı açısından çok iyi biri, her insanda olduğu gibi erkek arkadaşımda da sevmediğim ufak tefek kötü huylar var (inatçılık, ketum olma vs) ama gözardı edebileceğim şeyler, sonuçta insan olan herkesin kesiri kusuru var. Beni tek düşündüren şey deliler gibi aşık değilim. Sadakatinden, sevgisinden, hürmetinden eminim ama aşık değilim bu yüzden böyle ciddi bir kararı veremiyorum, hep “tamam” dediğim anda bir ürperti oluyor. Onu seviyorum, yanında huzurluyum, sürekli aklımda ama dingin bir sevgi ile seviyorum sanki, huzurlu bir aşk. Hayatımda bir kere aşık oldum ama çok mantıkçı biriyim, o kişi bana uygun olmadığı için birliktelik düşünmemiştim, hislerim çok güçlüydü, o kadar duyguları ve dünyayı alt üst edecek hislerim yok erkek arkadaşıma karşı. Evlilik yanlış bir karar mı olur? Bu arada erkek arkadaşımı sevmediğim halde seviyorum diyerek hiç kandırmadım, dürüstlük önemli benim için, hissetmediğimi laf olsun diye söyleyemem. O sevdiğini söyler ama ben hiç söylemedim henüz. Özellikle evli hanımların görüşlerini rica ediyorum. Evlilik için çok aşık olmak şart mı? Yoksa saygı, sevgi, hürmet yeterli mi? Sonradan pişman oldunuz mu?

Teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Bence aşk olmalı... ve diğerleri de. Ben kendi adıma, hayatımda evlilik, çocuk için hayaller kurmadım. Bi erkek arkadaşım olmasını düşünmedim.

İlk erkek arkadaşım eşimdi. Hayat karşıma çıkardı. Evet bu "evleneceğim erkek" düşüncesi zamanla zaten kendiliğinden oluşuyor. Onla bir oluyorsun. Sonra hiç "ne zaman evleneceğiz" sorusu gündeme bile gelmeden ailelerin tanışmasından kısa zaman sonra evlendik de... Aşıktım eşime, hâlâ da öyleyim...

İşin özü, sen deyince değil, hayat sana "hadi" deyince her şey olup bitmiş oluyor. Uzun uzadıya düşünmenize gerek yok :) hayırlısı olsun.

Aşk olmadan bazi seylerin ustesinden gelemedigimi tecrube etmis biri olarak yazıyorum, bana cok aşık ve 12 senedir pesimde olan birisi vardı ben asik degildim fakat seviyodum inanin sevgi yetmedi bizim birlikte olmamıza. Gözüme gelmedi 12 senedir benim icin yaptiklari 12 senedir uğraşıp hakim olmasi 12 senedir sadece adimi sayıklamasi herseyi onume sermesi gozume gelmedi. Sebebini asik olmamama bağlıyorum ask baska bisey gercekten