evlenmeyı bekleyen arkadaslar kac yasındasınız???

22 yaşındayım..
Sanırım rahat 2-3 sene daha evlenmeyeceğim. 25i bulacak.
Nasip kısmet tabi, bakalım.. :)
 
valla ben de geçen sene evlendim 29dum. ama 5 yıldır beraberdik evlendiğimizde. bekarken hiç mahalle baskısı hissetmedim aslında üstümde düşünüyorum da lakin şimdi çocuk için inanılmaz bi baskı var arkadaşlardan ailelerden vs. bakalım hayırlısı istiyoruz ama kısmet belli olmuyor gördüm ki bu işler :)
 
Konu evlilik olunca kadınların her zaman söyleyecek çok şeyleri var. Genci-yaşlısı, nişanlısı-evlisi, bekarı, boşanmışı...

Benim de konu sahibine söyleyecek birşeylerim var elbette:

Ben de 30 yaşımda evlendim. O yaşıma kadar ara ara beyaz atlı prens hayalleri kursam da, istediğim gibi biri olmazsa bekar kalmayı da göze almıştım doğrusu. Ama kısmet olunca sizi çok isteyen biri sizi bu işe ikna ediyor işte...

Yani arkadaşım, yaşa pek takılma bence. Etrafındaki erkeklere şans ver, onlarla tanış. Tipine bakıp karar vermeden önce bir yemek veya küçük bir gezinti gibi fırsatları değerlendir. Erkek görüntüsü ile değil, karakteriyle erkek olur. Onu da onunla birazcık vakit geçirmeden anlayamazsın.

Bu arada bir erkeği yanından kaçırmanın en kestirme yolu evliliğe can attığını belli etmektir.
 
25 yaşındayım 1 yıl öncesine kadar evlilikle kendimi aynı cümlede bile kurmuyodum. Ama artık işim oturdu bekarken yapmak istediğim şeyleri yaptım sırada evlilik var ne zaman olur olur mu olmaz mı bunların cevaplarını hiç bilmiyorum. Ben bebeğim olsun istiyorum ve artık kışın üşüdüğümde elimi sevdiğim ısıtsın eldiven yerine
 
32 yaşındayım
üç hafta sonra nikahım var
hiç hesapta yokken çıktı
üç ayın içinde tanışıp nişanlandık
demek istediğim hiç belli olmuyor
ummadığın anda kaderindeki adam gelip seni buluyor
bu işler tamamen kader ve kısmet işi
o yüzden kafanı yorma
ye iç gez eğlen
kaderin nasıl olsa seni bulur
 
Ben evililiği 25 den önce düşünmezdim eleştirirdim falan.Nişanlanınca bir çok kişi şaşırmıştı.evlilik kısmet işi zamanı var o zaman gelince dilin otomatik bağlanıyor.Ben 20 yaşımdayken istediğim bölümü kazanamamıştım.Arkadaşlarım kazandılar yani ben yalnız kaldım günlerce ağladım neden olmadı diye.Sonra bir gün kuzenimin düğününde eşimle tanıştım.Başta pek olumlu bakmadım çünkü hayallerim var üniversiteyi kazanmak gibi.Benim resmen dilim tutuldu.Eşime yeşil ışık yaktım.Bir yandan da diyorum bak ben sınava gireceğim.Bunları kabul edebilir misin.Eşim tabiki sen nasıl istersen.Derken biz 2 ayda nişanlandık.8 ay sonra da evlendik.Üniversiteye yerleştirme sonucum geldiğinde tam bir haftalık evliydim.istediğim üniversite istediğim bölüm.
 
Eylülde 21 yaş olacağım 4 yıl 4 aylık bir beraberliğim var evlenmek için bekliyorum.. (daha mezun olacagiz is bulacagiz filan )
 
Şuanda sözlüyüm 23 yaşındayım iki aaya kadar nişanım olacak düğünde ya bu sene olur yada seneye belli değil
 
28 e giricim bu sene ....artık geç kalmadan bir an evvel yol almak isityorum hiç olmassa bi tanıma aşaması nişan filan olsun..zaten eşya yaptım evlendim diyesiye 29 olcak
 
4 ay sonra 22 olcam okuyorum halen
24 gibi evlenmeyi dusunuyorum kismetse
 
25 yaşındayım, bir iki seneye evlenirim herhalde, yani umarım :26:
 
bende 26 yaşındayım . Artık bebeğim olsun istiyorum . Arkadaşlarımın kuzenlerimin olmaya başladı hep ..

Ama ben henüz babasıyla karşılaşamadım (
 
Kader değil mi gerçekten?Sizi birileri mi tanıştırdı yoksa bir yerde kendiniz mi tanıştınız sorabilir miyim?Benim hiç çevrem yok,çok üzülüyorum, kimseyle tanışamıyorum,öte yandan kader olduğuna zamanı geldiğinde onun beni bulacağına inanıyorum.Size şimdiden mutluluklar dilerim.

 

Hersey kader kismet meselesi gercekten ben bekarken asla kadere inanmazdim esimle evlendiktén sonra kaderci oldum.... 1 ayda hersey oldu bitti... Hic beklemedigim anda birden evet sozcugu cikti agzimdan... Simdi 27 yasindayim 7 senelik evliyim.... Kaderimden memnunum... Ama bir gercekte varki kadere sebep gerek....
 
benim amacımda hep 22-23 de evlenmekti hep çocuğum olsun istedim ve iyi bir eşim...
özellikle 24 olunca herkes evlenmeye başlayınca bunalımlara girdim girdim çıktım
çok dua ettim hayırlı bir eş diye Allah nasip etti eşimle tanıştım ocakta tanıştık ağustosta evlendik...
ilk görüşte aşk diye bir şey varmış onu öğrendim 25imde evlendim eşimede hep beklediğime değmişsin derim Allah nazardan korusun iyiyiz şükür
şimdi dönüp bakınca en olması gereken zamanda evlenmişim diyorum
sakın kendinizi üzmeyin tam manasıyla sevmediğiniz adamla evlenmeyin çünkü evlilik fedakarlık demekmiş ve sevilmeden fedakarlıkta olmuyormuş karşılıklı birbirine sabretmek hoş görmek kolay değil dualarım sizinle...sizde bana dua edin
 
bende çok istiyorum evlenmeyi.bi yuvam bi hayatım bi bebeğim olsun istiyorum.karşıma düzgün biri çıkmadı.sevdiğim biri vardı o da birini buldu gitti benden.kimse benle evlenmek istemiyo 24 yaşındayım ve çok mutsuzum.ilişkilerimde hep acı çektim kahretim kendimi.biri gelsin ve alsın götürsün beni istiyorum.herkes evleniyo hayal kuruyo benim hep boynum bükük.çok istedim gelinlik giymeyi ne yapıcam bilmiyorum artık psikolojim bozuldu
 
bende 23 yaşındayım, 20 gün sonra düğünüm var.

kabul etmek lazım hiç kimse dört dörtlük değil, hatta ben herkesin beğenip kusursuz diye tabir ettiği insanlardan daha çok korkarım, kim bilir sakladığı ne kötü huyu vardır ne kusuru vardır diye...

şu anda bile bazen düşünüyorum acaba erken mi doğru mu yapıyorum diye ama bunları her evlenen yaşıyormuş, sonuçta hayatının kararı..

velhasıl benimde aklımda hiç evlilik yoktu, kariyer yapacaktım güya :) ama işte kader kısmet, hemde aklımın ucundan geçmeyecek biriyle evleniyorum..

onun için evlenemedim diye bekleyenler üzülmesin, biraz hayatı akışına bırakıp birazda karşındakini hatasıyla kusuruyla kabul edince herşey oluyor..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…