eşimle 7 yıl sevgili kaldık.20 yaşında tanıştım 27 yaşında evlendim.Son 3 yıl "demir tavında dövülür,evlenmeye niyeti yok bu çocuğun,ailesi seni istemiyor,evlenmeyecekseniz ayrılın,herkes kendi yoluna baksın...." gibi cümlelerle geçirdim.Annem bana söylenirdi,ben eşime.Kendimi çok hazır hissetmiyordum işimiz gücümüz yoktu falan ama bir şekilde evlendik.Şimdi öyle pişman ki keşke o kadar baskı kurmasaydım ağzımın payını aldım diyor.Ama iş işten geçti tabi.Olan bana oldu.Çok gece ağlayarak uyudum baskı yüzünden.Şimdi toparladık kendimizi bir şekilde ama size tavsiyem annenize karşı dik durun.Bu sizin hayatınız.Annenizin hayalini gerçekleştirmek için kendi hayaliniz yaşayın.