Bana da çocukluğumdan beri tanıdığım ve abimlerle yaşıt (ki abimlerle yaş farkım çoktur biri 9 biri 14 yaş büyük düşün artık) aile dostumuzun oğlu, 18. Yaş günümden itibaren yazmaya başladı. Hatta dersaneye giderken bile arayıp duruyordu, meşgule atıyordum arıyordu, mesajlar atıyordu. Ki sevgilim olduğUnu söylediğim halde, heralde uyduruyorum sandı. (Ki o sevgilim şuanda eşim olur.)
Hatta abilerimden birinin düğününe bile iki gün önden geldi, bizde kaldı. Bir tek annemle babam biliyordu abimlere söylemedik çok sinirlenirler diye. Çocuk resmen geldi bizde kaldı ya, ama evimiz büyük ve on beş kişi daha ağırlamıştık allahtan kalabalıktı, zaten resmen kaçıp durdum.
açık açık beni rahatsız etme yazdığım halde devam etti kısacası. Ta ki babası babama“bizim oğlumuz birini istemeye gitmek istiyor ama kızın sevgilisi varmış galiba” diyene kadar. Babamdan gizlemediğim için ve babam da durumu bildiği için hemen tepki göstermişti, öyle şey mi olur sevgilisi olduğunu bildiğiniz insana istemeye mi gidilir hangi devirdeyiz diye. Sonra sonra yazmayı bıraktı. Sonra eşim bana evlilik teklifi ettisözlendik nişanlandık derken o ara o da birini bulmuş evlendi de rahatladık


Yani çözüm sonuna dek terslemek, bazısı böyle takıntılı olabiliyor ama sen çizgini belli ettiğin sürece bir yere kadar şansını zorlayabilir.