3 yıl önce iş gereği 2-3 ay gibi bir süre için aynı ortamda bulunduğum, bu süre boyunca herkesle olduğu gibi selamlastigim, sadece işle ilgili ortak dertler hakkında konuştuğumuz, dikkatimi çekecek bende rahatsızlık uyandıracak bir davranışına şahit olmadığım bir adam 3 yıl sonra bana neler yapıyorsun, nasillsin, hiç göremiyoruz seni diye bir mesaj atıyor ki hiçbir samimiyetimiz yok. Bu adam evli ve çoluk çocuk sahibi bir de.
Ben mi paranoyak oldum bilmiyorum ama hiç normal bir durum gibi gelmedi. Cevap vermedim, muhattap olmak istemiyorum ama kendimi aşağılanmış hissediyorum. Evli bir erkekle flört edecek biri gibi mı görünüyorum uzaktan diye diye kendimi bitirdim. Acaba 30lu yaşlarda bekar olmanın bunda etkisi var mi? Zaten obsesif bir kişiliğim var. Hassasım bir çok konuda. İyice yaşadığım dünyadan tiksindim. Kadın olmak gerçekten zor. Hep önce kendini sorguluyorsun. Ne düşünüyorsunuz hemcinslerim? Biz nereye düştük böyle?