Evliligin basinda bana da olmustu bu durum aslinda. Hic elimi süresim gelmiyordu bir seye, esim de yardimci oldugu icin birlikte hallediyorduk oluveriyordu. :) Sonra degisti, sonra geri geldi. :) Ama mesela hic su ana kadar kahvalti hazirlamadim. (bir iki özel gün haric) Esim de kahvalti yapan biri degil, bir ara ikimiz de calisiyorken yani ben erken kalkmak zorundayken müsli yiyorduk birlikte sabahlari. Kendimi kötü hissetmiyorum hic cünkü ben koca adama kahvalti hazirlamak zorunda degilim. Yani öyle klise evli kadin moduna girebilecek biri hic degilim. Esimin de öyle beklentileri yok. (Ama kesinlikle öpmeden göndermiyorum, o gitmeye yakin mutlaka uyaniyorum.)
Fakat camasir ve ütü konusunda üzüntülüyüm. Esim güzel ütü yapamiyor. :) Benim yapmam gerek, sevmeme de ragmen biriktiriyorum dag gibi oluyor.

Camasiri da unutuyorum, esim yikama zamani geldi demese ya da giyecek bise kalmasa aklima gelmiyor öyle. :)
Bir de su var, yüksek lisans beni boguyor. Bazen modum asagilara cekiliyor. Aklimda arastirma ödevini nasil yazacagim varken, stresliyken, bir tabagi bile yerinden kaldirmadigim oluyor. Bu dönemlerde esimden biraz söylentiler yükseliyor.

Psikolojik olarak bölünmekten biktigimi düsünüyorum ben. Mesela yaz tatilinde calisiyorken, daha aktiftim. :) Cünkü daha ritmikti hayatim.
Ama ders calisirken, dersin stresi bile etkiliyor beni, miskinlesiyorum, tembellesiyorum. Diger yandan arastirma yapmak, ders calismakla geciyor bazi günler, yemek yemeye bile vakit bulamiyorum.
Seninki hem yeni evlisin, hem üst üste agir misafirler agirlamissin, hem calisiyorsun, hem yüksek lisans yapiyorsun, bence bunlarin bir birlesimi bu durumun. Yüksek bittiginde, eve biraz daha adapte oldugunda, degisecektir bence.
Bir de, bazen kendine kizmayi unutma, yapilmasi gerekenleri ertelememeye calis vaktin oldugunda. Emin ol daha rahat edeceksin. Is bölümü de yapabilirsiniz.
Camasirlari atmak, sermek ve katlamak senin görevin, ütü benim görevim. Yemek benim görevim, evi paspaslamak senin vs. gibi :)
Bir de kilolara dikkat