Merhaba bayanlar, öncelikle bu foruma yeni katıldım ve yeni konu açmayı beceremediğimden burada kendimden de biraz bahsetmek istiyorum. Konuyu açan arkadaşla problemimiz hemen hemen aynı. 1.5 yıldır evliyiz ve öncesinde de 1.5 yıl sevgili ve nişan dönemimiz var.Aslında ilk başta fikirlerimiz uyuşuyordu, neredeyse bakış açımız aynıydı. Birlikte yurtdışına çıkalım, oraya gidelim, bunu yapalım, ilerde çocuğumuz olunca koyacağımız isim bile içimizden geçirdiğimiz aynıydı. Fakat evlendikten sonra bu durum ikimiz de çalıştığımız halde işten eve gelelim TV karşısında tüm zamanımızı geçirelime dönüştü. Yaptığım ev işini beğenmez oldu. İşten geç geldiğim için yemek yapmaya vaktim kalmadı bunları yüzüme vurdu. Halbuki annesi 2 sokak ötede birer tabak fazla yapıp bize de verebilirdi. Zaman zaman kendi annem yaptı getirdi zaman yapan annesine gittik yedik vs vs... Evimiz yok az birikmiş paramız var ev alamıyoruz bari araba alalım ben işe onunla gidip geleyim dediğimde sürekli karşı çıktı. Eşimin işyeri servisi var ben toplu taşıma kullanıyorum. Ve eşim 32 bense 24 yaşındayım. En son artık bana annene git ve bir daha gelme sen bu evde yaşamaya layık değilsin dedi... 15 gündür annemin evindeyim, çok üzülüyorum ama o bana ne zaman açacaksın davayı diye baskı yapıyor. Ben asla açmam inata bindirdim diyor ve ben de çok uzatma taraftarı değilim.Çoğu konuda aslında hep kendini düşündüğünü şimdi dışardan gözle baktığımda anlayabiliyorum. Tek sorun bunlar değil tabiki ama benim de ne anlatmaya ne de hatırlamaya gücüm var. Burada daha önce bu tür bir durum yaşayıp sonrasında kendini toparlamış bayanlardan tecrübeleirini ve fikirlerini rica ediyorum...