:) Onlar da duygusal hiç çekilmez :) anlattiklariniz bir arkadaşımin yaşadıklarının aynısı eşi bogaydi da o yüzden :)And içmeyin tövbe diyinYengeç
Ne kadar erken o kadar ii bir ömür heba etmeden kendi düzenini kurmalısınMerhabalar ben daha 9aylık evli bir kadınım.Eşimle öyle büyük aşkla mutlulukla evlendik ki.Hatırladıkça eski günleri hıçkırıklara boğuluyorum.evlendikten 2-3ay sonra kavgalar tartışmalar büyümeye başladı.Kayınvalidem oğluna çok düşkün hergün arar sorar davet eder.Bu da beni yıpratmaya başladı.Ben bir yuva oturtmaya çalışıyorum çünkü.Neyse eşim iyice agresif bi adama dönmeye başladı.Başlarda her tartışmada sesini yükseltirdi.Ben konuya komşuya rezil olmayalım diye susardım.Artık sinirlerim yıpranmaya başladı bende kendimi tutamaz oldum.İş kazası geçirdi.3aydır evde.tartışmaların boyutu artık üstüme yürümeye kadar geldi.Bana bir hafta önce sen bi annenin evine git demeye başladı.2gün boyunca söylendi.Git kafanı dinle sonra bana kararını ver ya boşanıcaz yada böyle devam edicez diye.Beni baba evine bıraktı 2gün sonra eğlence klubüne gitmiş.Yazdım gece klüplerini dolaşıcak kadar kendini iyi hissediyorsan ne istediğine de karar vermişsindir diye.Bana bir mesaj geldi.Ben kararımı verdim sorunsuz boşanalım.Beynimden vurulmuşa döndümErtesi sabahta ailesine yalan yanlış ne anlattıysa ailesi beni bile aramadı.Dün gece aradım gerçekten beni istemiyormusun diye.beni bu saatte ne arıyorsun uyuyorum kapat şu telefonu diyip yüzüme kapattı....Ki benim eşim asla ben başka yerdeyken ondan ayrıyken konuşmazdı benden.İstemiyormuş beni...Ailesinden kimse de aramadı en çok canımı acıtan bu kimse beni dinlemek istemedi.Böyle bi süreç yaşayan oldu mu çok canım yanıyor çokk
Umarım öyle olur.Durumları kötü olsa yine vicdan yaparım ama gayet iyi durumları.Hakkım olanı istiyorum fazlasında gözüm yok.Güle oynaya yesinler birlikte.
Bilemiyorum o da onların tuhaf ruh halleri..Erkek ailelerin çoğunda var bu duygu .Sonra çocukları boşanınca yıllarca bunalımdan çıkamıyorlar.
Keşke evlenmeden önceki duygusallığı olsaydı :) ben seviyodum o hallerini...
Gerçekten ilginç anlayamıyorum insanları.Çekişmeli birlikte gidicez dilekçe vermeye.Anlaşmalı 1sene olmadan olmuyormuş zaten
Psikolojik olarak kendimi iyi hissettiğim de ilk işim yeni bir düzen oturtmak olacak.
Başlaman lazım ivedilikle hemde
Zaten instagramdan takip ediyorlardı mesajlaşıyorduk arada ama öyle sürekli hiç aramadılar ben yada eşim hasta olucakta öyle ararlar iyi olduğumuzu bildikleri halde aramazlar.10dk olmuyordu işte ayıp olur hemen gidilmez diye saatlerce oturuyoruz ki evlendikten sonra fıtığım iyice arttı.Uzanmak istiyorum bacağımı sağa sola koymak istiyorum ama olmuyor.Biz sürekli orda olucaktık madem hiç eve çıkmasaydık hep birlikte yaşasaydık..Biz sevgili ve nişanlılıl döneminde saatlerce sabaha kadar belki sohbet ederdik.Evlilikte de öyle oluyor sandım.Tek sebep tabiki bu değildi.Eşimin en küçük şeyde sesini yükseltmesi ilk başta benim susmam.Taktir edersiniz ki bende bir insanım nereye kadar susayım.Bende aynı şekilde tepki vermeye başladım.Bu sefer eşimin hareketleri daha abartılaştı.Değişmeye başladı.Ama hiçbianda bu seviyeye gelmemiştik.
İnşallah tek arzum o
Eşim ailesiyle konuşana kadar yani ctesi gecesine kadar profil resmimizde duruyordu wp hesabındaki ismim de.ne zaman o gece klübu olayı oldu sonrasında ailesiyle konuştu istenmedim.
Çok doğru demissiniz benim esimde ilk evlendigimiz aylar ailesinden ayrıldı diye ki arada sadece 5 si var depresyona girdi ..ciddi ciddi ilaç kullandı.
Ben ikinci yılına girdim evliligimde inanın ilk bir yıl benimde zordu benim şansım ailesi aynı ildeyiz ama biz bir ucu onlar bir ucunda eşim ilk zamanlar çok zor alıştı ailesinden kopmaya evini benimsemeye.. her hafta zorladı beni annemin çayını özledim vs diye ama yufka yurek olmadım çünkü musamma göstersem bu sefer alistirip rest çekmek daha zor olacaktı kavga gürültü etmeden sürekli gidip gelmenin kendi açımdan zorluklarını anlattım onunla evlilik hayallerimi anlattım ama yinede annem diyorsan benim için problem değil bebek yokken gidebilirim dedim asla muhtac olmadığımı bildi ona 1 yıl o sanciyi çektim ama bugün ben git diyorum o uzak ya sonra gideriz diyoruz :) nolur tatlı dille ve sabırla onunla konuşun evlilikte gurur olmaz size internette psk Tülay kök, Zafer Akıncı ve serhat yabancı yi tavsiye ederim lütfen açıp anneci eş aile bağımlılığı başlıklarını açıp izleyin bu zor süreçte çok aydinlattilar
Tavsiyelerinizi dinlicem :) Belkide bu dönemde ayaklarımın üstünde duramamam maddi anlamda.ona cesaret verdi bilemiyorum ucu o kadar açık ki...
İlk önce kendinin aklı başında olması lazımdı.Biz evli bir çiftiz sevgili değiliz ki aman ben boşanıyorım yaa dicek.yada benim bildiğim şudur annesinin arayıp kızım noldu sizin aklınız yerinde mi çocuk oyuncağımı bu? anlat bakayım noldu? Bunu da bekledim.
Allah sizinde yardımcınız olsun.Boşanan çok eşim dostum vardı fakat dışardan bakınca kolay gibi geliyor içine düştün mü neler neler..Sadece ağzından duymak istedim çünkü evlilik bi mesajla bitebilcek bişey değildi bana göre.
