- 25 Eylül 2017
- 38
- 19
- 38
- Konu Sahibi Ballsuratt93
-
- #1
merhabalar kızlar
Şimdi konuya şöyle bi başlayayım 1.5 yıllık evliyim ve bu yıl içerisinde bir türlü dikiş tutmayan gelin kaynana görümce 3lüsü biz birtürlü sağlıklı bir ilişki kuramadık görümcemin kıskançlığı kaynanamı beni istediği tarzda bi gelin kıvamına getirmeye çalışması sürekli her yaptığıma birşeyler bulup ağır bi şekilde çıkışması vs he şimdi dersiniz ki sen ne yaptın tabikide sessiz kalmadım ama saygıyı aşacak hiçbir hareket yapmadım düşünün ki görümcem Benim her yaptığımı yapmaya çalışan ve bunu bu şekilde sadece ben değil çevresi de aynı şekilde düşünüyor Giyimi kuşamı herşeyi değişti yine sesimi çıkarmadım dedim küçük özenebilir.
Neyse diyeceksiniz eşinle aranız nasıl 1 yıl içinde onlar yüzünden herşeyi yaşadım şiddet gördüm (tokat)hakaret işittim ama dedim ki pes etmeyeceğim çünkü eşimin bana karşı sevgisi büyük ama aileden gördüğü şeyler var bunları birtürlü törpüleyemiyor çok uğraştım ama olmadı ve benim piskolejim alt üst oldu uykularım tamamen sıfırlandı iştahım gitti sürekli eve kapattım kendimi en ufak şeyleri kafama takan bi insana dönüştüm özgüvenim tamamen bitti ve bu durumu sürekli eşimle konuştum bak annen beni mahvetti yeter ben iyi değilim dediğimde evet görüyorum iyi değilsin deyip ertesi gün hadi annemlere gidelim diyen bir adam oldu karşımda.
( he eşim çok romantik çok sahiplenen çok kıskanan çok seven değer veren bir insan zamansız hediye alır çok yorulduysam evde, hadi dışarıda yiyelim uğraşma der, akşam eve gelir mutfağı bile toplatmaz beraber tv izleyecez yanımda otur der, benim önemsediğin şeylere değer verir ) ama ailesi söz konusu olduğu zaman ben onu tanıyamıyorum. En son baktım hiçbirşey düzelmiyor annemlere gittim ilk defa ondan ayrı uzun kaldım başka şehirde oturuyorlar ve bir hafta kaldım hergün ne zaman geleceksin dedi aradı en son kendi geldi aldı o kadar özlemiş ki gece boyu kolu üzerimden inmedi.
Ve ben o bir hafta boyunca çok düşündüm bana zarar veren insanlar hayatımda olmamalı diye çünkü öyle bi dereceye gelmiştim ki ölümü düşünüyordum öldügüm zaman sanki herşey bitecek gibi geliyordu. Ve şuan evimdeyim o insanlarla görüşmüyorum eşim dün aradı annemlere gidelim mi uzun süre oldu diye bende hayır ben istemiyorum sen gidebilirsin dedim ve eve geldi Benimle konuşmadı bende konuşmadım hiç sabah oldu bunun tatiliydi geldi kendi Yok bana masaj yaparmısın yok bu gömleğim olmuşmu diye konuşmaya çalıştı ve akşam yemeğe götürdü dışarıda gezdik sanki dün akşam konuşmayan adam o değilmiş gibi.
Ve artık uyuyabiliyorum sabahları kahvaltı yapıyorum ve ev bana artık farklı geliyor kafamda birşey Yok çünkü onlarla 1 aydır görüşmüyorum. Siz olsaydınız nasıl davranırdınız?
Şimdiden teşekkürler
Şimdi konuya şöyle bi başlayayım 1.5 yıllık evliyim ve bu yıl içerisinde bir türlü dikiş tutmayan gelin kaynana görümce 3lüsü biz birtürlü sağlıklı bir ilişki kuramadık görümcemin kıskançlığı kaynanamı beni istediği tarzda bi gelin kıvamına getirmeye çalışması sürekli her yaptığıma birşeyler bulup ağır bi şekilde çıkışması vs he şimdi dersiniz ki sen ne yaptın tabikide sessiz kalmadım ama saygıyı aşacak hiçbir hareket yapmadım düşünün ki görümcem Benim her yaptığımı yapmaya çalışan ve bunu bu şekilde sadece ben değil çevresi de aynı şekilde düşünüyor Giyimi kuşamı herşeyi değişti yine sesimi çıkarmadım dedim küçük özenebilir.
Neyse diyeceksiniz eşinle aranız nasıl 1 yıl içinde onlar yüzünden herşeyi yaşadım şiddet gördüm (tokat)hakaret işittim ama dedim ki pes etmeyeceğim çünkü eşimin bana karşı sevgisi büyük ama aileden gördüğü şeyler var bunları birtürlü törpüleyemiyor çok uğraştım ama olmadı ve benim piskolejim alt üst oldu uykularım tamamen sıfırlandı iştahım gitti sürekli eve kapattım kendimi en ufak şeyleri kafama takan bi insana dönüştüm özgüvenim tamamen bitti ve bu durumu sürekli eşimle konuştum bak annen beni mahvetti yeter ben iyi değilim dediğimde evet görüyorum iyi değilsin deyip ertesi gün hadi annemlere gidelim diyen bir adam oldu karşımda.
( he eşim çok romantik çok sahiplenen çok kıskanan çok seven değer veren bir insan zamansız hediye alır çok yorulduysam evde, hadi dışarıda yiyelim uğraşma der, akşam eve gelir mutfağı bile toplatmaz beraber tv izleyecez yanımda otur der, benim önemsediğin şeylere değer verir ) ama ailesi söz konusu olduğu zaman ben onu tanıyamıyorum. En son baktım hiçbirşey düzelmiyor annemlere gittim ilk defa ondan ayrı uzun kaldım başka şehirde oturuyorlar ve bir hafta kaldım hergün ne zaman geleceksin dedi aradı en son kendi geldi aldı o kadar özlemiş ki gece boyu kolu üzerimden inmedi.
Ve ben o bir hafta boyunca çok düşündüm bana zarar veren insanlar hayatımda olmamalı diye çünkü öyle bi dereceye gelmiştim ki ölümü düşünüyordum öldügüm zaman sanki herşey bitecek gibi geliyordu. Ve şuan evimdeyim o insanlarla görüşmüyorum eşim dün aradı annemlere gidelim mi uzun süre oldu diye bende hayır ben istemiyorum sen gidebilirsin dedim ve eve geldi Benimle konuşmadı bende konuşmadım hiç sabah oldu bunun tatiliydi geldi kendi Yok bana masaj yaparmısın yok bu gömleğim olmuşmu diye konuşmaya çalıştı ve akşam yemeğe götürdü dışarıda gezdik sanki dün akşam konuşmayan adam o değilmiş gibi.
Ve artık uyuyabiliyorum sabahları kahvaltı yapıyorum ve ev bana artık farklı geliyor kafamda birşey Yok çünkü onlarla 1 aydır görüşmüyorum. Siz olsaydınız nasıl davranırdınız?
Şimdiden teşekkürler