- 19 Temmuz 2016
- 108
- 45
- 98
- 33
- Konu Sahibi kelebek4616
- #1
Merhaba Hanımlar,
Sizlere danışmak istediğim çok şey var aslında hepsi tek noktaya çıkıyor. 2016 yılında evlendim 11 aylık kızım var. Eşim ve ailesi konusunda sıkıntılar yaşıyorum. Bu benim evliliğimde olan şaçmalık mı yoksa genel mi inanın bilmiyorum. Eşimi sevip sevmediğimi bile bilmiyorum.Evlenmeden önce çalışıyordum sonra bebek düşündüğümüz için işimden ayrıldım tabi iş yerimle yaşadığım sorununda büyük katkısı oldu çok uzun süre istediğim gibi iş bulamadım sonda da hamile kaldım. Hamileliğim doğumum burnumdan geldi daha 1 haftalık lohusaydım kayınvalidem annemi evden kovdu o zaman beraber yaşıyorduk görümcemle çok büyük kavgalar yaşadık derken iş boşanmaya geldi ve eşim evi ayırdı. Sonra kayınvalidem ve görümcemle barıştık evime gelirler. Ama annem ve kayınvalidem görüşmüyorlar. Şuanda eşim aileme hep uzak durur annesi ve ablası için herşeyi yapar. Annem şehir dışına çıkmıştı döndüğünde bize getirdiği kargolar vardı eşimden beni alabilir misin diye rica etmiş eşim işlerim var yoğunum demiş gitmemiş ablası oldumu kesinlikle itiraz kabul etmez işten izin alır götürür getirir koşturur annem ilk defa ricada bulunmuştu yapmadı. Her hafta cumartesi pazar birşey çıkarır ve kayınvalidemlere gideriz ama anneme çok nadir gideriz gidelim dediğimde mesaim var der birşey çıkarır. Benim oturduğum bölge çok sıkıntılı ve her yere çok uzak 4 vesait anneme kendimde çıkıp gidemiyorum. Eşim gezmeyi çok sever cumartesi geceleri hep dışarda olur görüştüğü arkadaslarını ve eşlerini tanırım ama yinede tuhaf geliyor. Birşey deyince çalışıyorum bunalıyorum diyor surat aşıyor. Çocugu kucagına alır ah kızım canım falan der geri bırakıyor öyle ilgisi yoktur ama sorsan çok seviyorum der. Bana hiç yardımcı olmaz daha bir gece uyuttuğu yoktur ve ya gece bir kerede ben kalkıp bakayım demedi 11 ay boyunca lohusayken bile gece sabaha kadar ağlardım yorgunluktan hiç kalkıp bakmazdı. Hala aynı her fırsatta senin hakkın ödenmez der geçer. Bazen erkekler böyle demek ki derim ama etrafa bakarım herkesin böyle değil yardımlaşmalar var. Eşimden o kadar soğudum ki yaklaşmak bile istemiyorum afedersiniz çok özür diliyorum her defasında sanki tecavüze ugruyormuş gibi hissediyorum o kadar ağlıyorum ki. Geçen eşim illa seni dışarı çıkarayım çocugu anneme bırakalım dedi 11 aydır kızımı hiç bırakmadım iyi gelir diye kabul ettim kaynanam kızımı emzirmiş oyalansın diye şok oldum bunu gülerek anlattı kaynanam eşimde güldü kayınbabam da vardı eşime kızdımne olacak canım dedi üsteleyince tamam söylerim bir daha yapmaz dedi. Kaldı ki kardeşimle çocuklarımızın arası bir hafta kardesim şakasına emzireyim mi demişti gülmüştü böyle söyleyenleri anlamıyoruz diye gülüşmüştük aramızda ki espiriydi kardesim bu konuda hassastır şakasına söylemişti ve eşim duymuş bana şakın öyle birşey duymayayım diye söylenmişti ve bu gerçek durumda annesine gıkı çıkmadı.Sizcede birşeyler yanlış değil mi?
Sizlere danışmak istediğim çok şey var aslında hepsi tek noktaya çıkıyor. 2016 yılında evlendim 11 aylık kızım var. Eşim ve ailesi konusunda sıkıntılar yaşıyorum. Bu benim evliliğimde olan şaçmalık mı yoksa genel mi inanın bilmiyorum. Eşimi sevip sevmediğimi bile bilmiyorum.Evlenmeden önce çalışıyordum sonra bebek düşündüğümüz için işimden ayrıldım tabi iş yerimle yaşadığım sorununda büyük katkısı oldu çok uzun süre istediğim gibi iş bulamadım sonda da hamile kaldım. Hamileliğim doğumum burnumdan geldi daha 1 haftalık lohusaydım kayınvalidem annemi evden kovdu o zaman beraber yaşıyorduk görümcemle çok büyük kavgalar yaşadık derken iş boşanmaya geldi ve eşim evi ayırdı. Sonra kayınvalidem ve görümcemle barıştık evime gelirler. Ama annem ve kayınvalidem görüşmüyorlar. Şuanda eşim aileme hep uzak durur annesi ve ablası için herşeyi yapar. Annem şehir dışına çıkmıştı döndüğünde bize getirdiği kargolar vardı eşimden beni alabilir misin diye rica etmiş eşim işlerim var yoğunum demiş gitmemiş ablası oldumu kesinlikle itiraz kabul etmez işten izin alır götürür getirir koşturur annem ilk defa ricada bulunmuştu yapmadı. Her hafta cumartesi pazar birşey çıkarır ve kayınvalidemlere gideriz ama anneme çok nadir gideriz gidelim dediğimde mesaim var der birşey çıkarır. Benim oturduğum bölge çok sıkıntılı ve her yere çok uzak 4 vesait anneme kendimde çıkıp gidemiyorum. Eşim gezmeyi çok sever cumartesi geceleri hep dışarda olur görüştüğü arkadaslarını ve eşlerini tanırım ama yinede tuhaf geliyor. Birşey deyince çalışıyorum bunalıyorum diyor surat aşıyor. Çocugu kucagına alır ah kızım canım falan der geri bırakıyor öyle ilgisi yoktur ama sorsan çok seviyorum der. Bana hiç yardımcı olmaz daha bir gece uyuttuğu yoktur ve ya gece bir kerede ben kalkıp bakayım demedi 11 ay boyunca lohusayken bile gece sabaha kadar ağlardım yorgunluktan hiç kalkıp bakmazdı. Hala aynı her fırsatta senin hakkın ödenmez der geçer. Bazen erkekler böyle demek ki derim ama etrafa bakarım herkesin böyle değil yardımlaşmalar var. Eşimden o kadar soğudum ki yaklaşmak bile istemiyorum afedersiniz çok özür diliyorum her defasında sanki tecavüze ugruyormuş gibi hissediyorum o kadar ağlıyorum ki. Geçen eşim illa seni dışarı çıkarayım çocugu anneme bırakalım dedi 11 aydır kızımı hiç bırakmadım iyi gelir diye kabul ettim kaynanam kızımı emzirmiş oyalansın diye şok oldum bunu gülerek anlattı kaynanam eşimde güldü kayınbabam da vardı eşime kızdımne olacak canım dedi üsteleyince tamam söylerim bir daha yapmaz dedi. Kaldı ki kardeşimle çocuklarımızın arası bir hafta kardesim şakasına emzireyim mi demişti gülmüştü böyle söyleyenleri anlamıyoruz diye gülüşmüştük aramızda ki espiriydi kardesim bu konuda hassastır şakasına söylemişti ve eşim duymuş bana şakın öyle birşey duymayayım diye söylenmişti ve bu gerçek durumda annesine gıkı çıkmadı.Sizcede birşeyler yanlış değil mi?
Son düzenleme:
cok cok cok sinir oluyorum. Kültür mü gelenek mi bu nedir yaaa.... bdv'ye biraz ara versem iyi olacak sanırım 
