nazap, peki başka farklı avranışları var mı? dediğin gibi çocuğunuz da yokken
sizin bol bol değil evde olmak imkan ölçüsünde gezmeniz lazım..hani en rahat dönemler..
maddi anlamda bir sıkıntınız var mı onu bu derece fütursuzlaştıran?
ve çok önemli bir nokta, yemek yemek bir ailenin sadece açlık ihtiyacını gidermez..orada yapılan
hoş sohbetler,geçirilen zamanlar her zaman daha güzel bağlar kurar..yediğin yemeğin önemi olmadan..
bu noktayı düzeltme gibi bir şansın yok mu?
şu şartlarda çocuk için gerçekten erkenmiş..:26: özel hayatınız ne derece düzenli bilmiyorum ama
ne denebilir bilemedim gerçekten..
evliliği monotonluktan uzak tutmak için ilgi alanları önemli bence ortak ilgi duyduğunuz şeyler yoksa yenilerini keşfedin iyi filmler izlemek iyi müzikler dinlemek, iskambil kağıtları, tavla satranç tarzı iki kişilik oyunlar seçip bence daha zevkli vakit geçirilebilir ama biraz emek vermek gerek ilişkilere yoksa yitip gidiyor ya da iletişim kopukluğu normal birşeye dönüşüyor zamanla
Ben evli degilim ama annemle babami anlatayim biz her hafasonu ya il disina cikardiz ya da sehrimizde bir seyler yapariz her pazar gunu disarda kahvalti yapariz bir de sehirde gittigimiz (aile dostlariyla) bi yer var piknik alani gibi oraya gidilir hep cumbur cemaat her paZar yani haftasonlarini iyi degerlendirirz simdi ben universitedeyim annemle babam iki haftada bir okudugum sehire gele sinemaya gideriz filan ablam rahmetli olduktan sora toparlanmak icin daha cok vakit gecirmeye calisiyoruz babam her haftasonu annemi tatile goturuyor annem cok cöktü cunku kendini toparlasin diye her haftasonu tatile goturuyor babam son zamanlarda
nazap, peki başka farklı avranışları var mı? dediğin gibi çocuğunuz da yokken
sizin bol bol değil evde olmak imkan ölçüsünde gezmeniz lazım..hani en rahat dönemler..
maddi anlamda bir sıkıntınız var mı onu bu derece fütursuzlaştıran?
ve çok önemli bir nokta, yemek yemek bir ailenin sadece açlık ihtiyacını gidermez..orada yapılan
hoş sohbetler,geçirilen zamanlar her zaman daha güzel bağlar kurar..yediğin yemeğin önemi olmadan..
bu noktayı düzeltme gibi bir şansın yok mu?
şu şartlarda çocuk için gerçekten erkenmiş..:26: özel hayatınız ne derece düzenli bilmiyorum ama
ne denebilir bilemedim gerçekten..
Bende acaba benim gibileri varmi diyordumki varmis. Esim isden gelir yemegi bazen yer bazen yemez sonrada tv karsisina gecer ve ben bebegimi uyutup gelene kadar bakarim oda koltukda uyumus ve bu sefer ben yine kalirim tek yani evde kocami varmis yokmus belli degil , Sabah aksam tekim :-( Allahima cok sukurki bi tane kucuk kizim melegim var onunla vaktim geciyo.Hersey monotonlasmis ya bu yuzden esimden git gide soguyorum nasil evlilik bu sohbet yok ,beraber yemek yeme yok , yokta yok!!!! Bakiyorumda evli kalmam icinde hic bir sebep yok:-(
sende benımle aynı kaderi paylaşıyorsun sanırım... ama bende cocuk yok.. babasının ilgisinden yoksun olan bir cocuk dunyaya getırmek ıstemıyorum. umarım düzelir ve bizde artık cocuk düşünürüz.[/QUOTE
Cocuk olsa acaba degisen biseyler olurmuki belki daha ilgili bir es ve baba olur ne dersin ? Ha bide madem ilgisiz es olucaklar ne diye evlenirler bilmemki ! Arkadasim insallah kisa zamanda duzelir bu durum'da sende bebegini kucagina alirsin .
bende şöle açıklama yapayım sana;kendi ailesiyle yada sen ailenle pazarını nasıl geçiriyosan aynı geçiyor.ilk önceleri monotonluktan uzak olsada.birsüre sonra alışılmışlık neyse o oluyor.uzun yıllar bunu yaşayan biri olarak benim görüşüm,sadece kendin bişileri harekete geçirebilir ve istediğini yapavilirsin,ozaman ya yanında olur,yada karşında
canım evdeki televizyonu kaldırsan. gerçekten iletişimi öldürüyor. evde sıkılınca, televizyon da olmayınca zaten bir sohbet ortamı oluşur.
evde bilgisayar varsa o yeter. arada film izlersiniz birlikte. eşin oyun oynuyorsa, sen de oynarsın. haber okuyorsa, onunla ilgili bir sohbet açarsın.
evet kimse ben kadar yıkılmamıştır bu konuda.evlendim tam 15 gün sonra kayınvaldem kayınederim ve kayınbiraderim yaşadıkları şehri bırakıp bana geşdiler.önce gezme amaçlıydı sonra öyle olmadığını geç olsada anladım.bırakın pazarı hiç bi gün özel bi şey yaşamadım hemde hiç.ben bi bankacıyım.eve geç geliyordum ben eve geldiğimde herkes yemegini yemiş çay faslına geçmiş oluyodu.hiç bir zaman bırakın başbaşayı ailce bile oturup yemek yemedim.balayına bile ben kayıvaldem kayınpederim gittk.dikkat edin eşim demiyorum çünkü gelmedi.hadi dışarı çıkalım bankada çok bunaldım dediğimde eşime babamla gez dedi alışverişe çıkalım dediğimde annemle git dedi.megerse sonra öğrendim benim koca çağırmış bunları sırf kendi benle ilgilanip o tembel poposusn kaldıramamak için.neyse sonuç evliliğin 2.yıl dönümü eve geldim kaynanama sordum eşim gelmedi mi diye geldi geri gitti bu gece arkadaşlarıyla olacakmış dedi.aradım bu gün 2. yıl dönümümüz dedim yine herzamanki gibi sen babamlarla bu akşam gez bizde başka zaman kutlarız dedi.sesims çıkarmadım mutfaga gittim....
evde na kadar ilaç varsa ki 180 taneymiş içtim...bunlar yazmak hatırlamak bile beni mahvadeiyo..ölemedim...ama çok isterdim..boşanayım dedim oda olmadı...
hala bu evdeyim...şimdi o çok pişman bırakın pazarları hergünü bana admak istiyor ama nafile..benim kaderimde buymuş..sevgim güvenim yaşama sevincim bitti..artık bir tek ben varım..ve sadece kendi mutluluğum önemsiyorum..
oysa biz kadınlar o kafası kalın kocalarımızdan çok şeymi istiyoruz biraz zaman biraz ilgi ve şefkat...şuan aglıyorum..kimse yaşamasın hemde hiç kimse..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?