Evliliğinde mutlu olanlar yazsın

Kavgada bile ölçülü olmak
Küfür hakaret ve bağırmak gibi davranışlarda bulunmamak
Yatak ayirmamak
Kavgayı uzatmadan eğer o an konuşuluyor ise halletmek yoksa daha normal bir zamanda konuşmak
Eve gecenin 3 u gelmek gibi bekarliktan kalma işleri birakmak
Kapının dışındaki herkesin dışarıda olduğunu idrak etmek
Karşı cins ile anormal düzeyde samimi arkadaşlık kurmamak
Sevişmeyi bırakmamak
Ortak mizah anlayışı
Ortak inanç ve değerler
Ayrı ve Ortak sosyal hayata saygı
Sohbet edebilmek
 
Huzur tek taraflı olmuyor. Yani iki tarafın da geçinmeye gönlü olmalı. Zamanla birbirini tanıdıkça neye nasıl tepki vereceğini bildikçe bir uyum da oluşuyor bence.
Ama karşılıklı tabii.
Yani siz dünya iyisi de olsanız karşı tarafın da ona göre olması gerekiyor.
 
Kavgada bile ölçülü olmak
Küfür hakaret ve bağırmak gibi davranışlarda bulunmamak
Yatak ayirmamak
Kavgayı uzatmadan eğer o an konuşuluyor ise halletmek yoksa daha normal bir zamanda konuşmak
Eve gecenin 3 u gelmek gibi bekarliktan kalma işleri birakmak
Kapının dışındaki herkesin dışarıda olduğunu idrak etmek
Karşı cins ile anormal düzeyde samimi arkadaşlık kurmamak
Sevişmeyi bırakmamak
Ortak mizah anlayışı
Ortak inanç ve değerler
Ayrı ve Ortak sosyal hayata saygı
Sohbet edebilmek
Mesela bunun bir kısmına katılıyorum. Ama bir kısmı da çok öznel. Yani o çifte göre değişir.
Biz mesela 10 senedir evliyi 13 senedir beraberiz.
Gayet bekar gibi takıldığımız geceler de oluyor. O güven oldukça sorun yok bana göre.
Çift takıldığımız arkadaşlarımız da var ama arkadaşlarla tek de takılırız. Mesela ayda bir ben beş kadın arkadaşımla baya gece yarısına kadar takılıyorum. Eşimde genelde benim kadar sık olmasa da erkek arkadaşlarıyla rakıya gider çok geç döner.
Yine aynı şekilde karşı cins olarak bakmadığımız için karma cinsiyette arkadaşlıklarımız var.
Ama sorun hiç olmadı.
Tamamen çiftlerle alakalı. Ben mesela kısıtlandığım ilişkileri yürüyemezdim.
 
Benim eşim dakik ve tertiplidir bir de keyfine düşkündür aslında zor bir insandır kavgayıda sever ama evimizde çok büyük kavgalarınız yoktur. Eşim hep şunu söyler 1doğasever ben bile kendime katlanamıyorum bazen sen iyi bir insansın der ve sıkıca sarılır. Benim eşim kendin ne olduğunun ve benim be olduğumun farkında.

Evde neden çok büyük kavgalar olmuyor bıraksam olur aslında ama evim de huzur bulmayacaksam nerde bulacağım sığındığım ve güvende olduğum yer. Eşim çabuk sinirlenir yapısal aşamıyor yani onu olduğu gibi kabullendim. Söylediğim bir şeyi yanlış anlamıştır baktım tartışmayı başlatmış ve uzatacak hiç cevap vermem hatta bulunduğum odayı değiştiririm peşimden geldiğini olmuştur o zaman da sen haklısına getiririm ama asla haklı olmadığını ve beni yanlış anladığını ortam sakinleşince ses tonumu yükseltmeden anlatırım ve asla haklı olmadığını ama onu Altan almak için haklısın dediğimi derim yerine ve tartışmaya göre. Bizim tartışmalarımızda şöyle bir şey var eşim ilk tartışmayı başlatmışsa ve ben sesimi yükseltmişsem beni bastırmak için daha çok sesini yükseltir. Ama tartışmayı ben başlatmışsam ve sesim öyle yükselmişse kendini açıklamaya çalışır ama sesi pek yükselmez o da odayı değiştirir. Yani tartışma sırasında birisi daha alttan almalı.
Eee tabi karşıda ki manüple eden narsist birisi ise sen ne ka da r altan alırsan al o bir şekilde seni suçlayacak ve tartışma yeniden alevlenecektir
 
Herseyden önce sağlıklı iletişim .
İkinci önemli şey kapanan konuları açmayacaksın .
Saygı
güleryüz
anlayış
sevgi
değişmeyen
karakter 15 sene 🥰 başında da zor günler atlatmadık hep iyiydik iyi kaldık o galesiz ben galesiz 🤣
 
Hanımlar ben özellikle mutlu evlilik devam ettiren arkadaşların bunu nasıl yaptıklarını merak ediyorum, önerileri nedir?
henüz evli değiliz ama o günler çabuk gelsin diye çok çalışıyoruz ve çabalıyoruz. bu zamana kadar öğrendiğim bi şey varsa hiçbir şeyi uzatmamak ve abartmamak, olaylara 2 yönlü hatta olabiliyorsa 5 yönlü bakmak. dik burun olmamak, sabit fikirli kalmamak. senin düşündüğünü karşındaki düşünemeyebiliyor veya tam tersi. karşındaki sevdiğin insan ve onu sen seçtin. en zor anlarda bile sevdiğini unutmadan tartışabilmek, çözüm aramak. biz bu şekilde yönetiyoruz tartışmalarımızı, maksimum 1 saat sürer ve sonu da mutlu biter. hayatta daha öğreneceğimiz çok şey var :KK200:
 
Mesela bunun bir kısmına katılıyorum. Ama bir kısmı da çok öznel. Yani o çifte göre değişir.
Biz mesela 10 senedir evliyi 13 senedir beraberiz.
Gayet bekar gibi takıldığımız geceler de oluyor. O güven oldukça sorun yok bana göre.
Çift takıldığımız arkadaşlarımız da var ama arkadaşlarla tek de takılırız. Mesela ayda bir ben beş kadın arkadaşımla baya gece yarısına kadar takılıyorum. Eşimde genelde benim kadar sık olmasa da erkek arkadaşlarıyla rakıya gider çok geç döner.
Yine aynı şekilde karşı cins olarak bakmadığımız için karma cinsiyette arkadaşlıklarımız var.
Ama sorun hiç olmadı.
Tamamen çiftlerle alakalı. Ben mesela kısıtlandığım ilişkileri yürüyemezdim.
Bu karşılıklı bir durum olduğun için kisitlama gibi algılanmiyor bizim tarafımızdan. Rakı masasına ben de eşim de ayrı ayrı gidiyoruz. Ama kaleici clup a gitmesini istemiyorum. O da istemez. Birlikte gidiyoruz. Anlatabildim umarım.
Çıkamazsın demek değil bu. Ben kaldıramam demektir. O da istemediği için normal bu bizim için. Ofiste normal düzeyde herkesle arkadaş oluyoruz. Ama özel bir mesajlaşma ya da telefon konuşması yaşanmıyor. Ama eve bırakabilir birlikte zaten emlak işinde sürekli sahada ikimiz de karşı cins ile iş yapıyoruz. Antalya'da ırk ve cinsiyet ayrımı yaparsak işimiz yürümez zaten.
Kısıtlayan kisitlanan kimse yok.
Kimse eve akşam ezanında girmiyor yani:)
 
Ben mutluyum ama çocuk yapmadık. İkimiz de istemedik. Çocuk olmayınca insan daha rahat ve özgür oluyor. Mutlu değilsen çantanı alıp çıkabilme özgürlüğü iyi bir şey. 10,5 yıldır birlikteyiz, 9,5 yıldır evliyiz. Mutluyuz ama tabi bu günlere kolay gelmedik. Evlilikte de (hayat bu) mutlaka kriz dönemleri oluyor. Bunları atlatabilmek önemli. İlk yılımız birbirimize anlayana kadar zor geçti diyebilirim, tabi cicim anları da oluyor, kavgalar da oluyor. Karşılıklı anlayış çok önemli. Sonra kayın ailesi sorunları oldu. Pandemi oldu. Ben pandemi döneminde akıl sağlığımı yitirdim. Adama çektirmediğim eziyet kalmadı. Terapi gördüm falan. Sonrasında eşim bana "iyi günde kötü günde diye söz verdik birbirimize, benim de başıma gelebilirdi o zaman sen beni terk mi edecektin?" diye sordu, yemin ederim bir düşündüm yani. Onun kadar sabırlı olmayabilirdim. Ama zor zamanlar geçirdik o dönem gerçekten. Sonra kayın ailesi sorunları devam etti. En sonunda o konuda da eşime kendimi ifade edebildim. Bu arada başka ufak tefek sorunlar da oldu (ohooo bi anlatsam...) ama hepsini aşabildik, birbirimizi anlayarak. Böyle yani, sorunsuz evlilik yoktur, çünkü hayat sorunsuz değil. Birlikte göğüs gerip birlikte aşıyorsunuz. Sevgiyi saygıyı yitirmedikçe aşılıyor.
 
Back
X