Evliliğinin ilk aylarında sorun yasayanlar yardimci olabilir mi

serguzest744869

Üye
Kayıtlı Üye
14 Eylül 2022
23
6
6
32
Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
 
Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
Eğer işin içinde şiddet başka kadın gibi mevzular yoksa zamanla evlilik oturuyor en azından bir iki sene sonra bu zamanla güleceksin belkide hatta zamanla fark edeceksinki eşin senin huylarını almış sen eşinin huylarını eşine yapma dediğin şeyi sen yaoar olacaksın evlilik mantık işi tamamen gerçekten ama yavaş yavaş oturuyor aslında her kavga her tartışma bir nevi oturmasınada neden oluyor
 
Adamın karakteri bu, yapacak hiçbir şey yok. Bu saatten sonra değişmez.

Üzgünüm ama 4 ay tanımak için aşırı kısa bir süre, 29 yaşındaymışsınız da bu yaş evlilik için öyle geç kalmış bir yaş değil halbuki. Fazla aceleye getirip sırf evlenmiş olmak için evlenmişsiniz. Tanımadan evlenince de sonuç ortada. Tavsiyem çocuk yapmayın yoksa mutsuz büyüyecek bu evde.
 
Malesef sırf evlenmiş olmak için evlendiğiniz için, tanımadan bir duygu paylaşımı olmadan ve çok kısa sürede bunları yaşamanız normal geldi bana anlattıklarınızdan.Biraz daha zamana bırakın düzelme olmazsa ona göre devam edip etmeme kararı alırsınız.Çocuk düşünmeyin bu süreçte.
 
Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
4 ayda yapılan evliliğin sonuna neden şaşırdınız ki? Ben şaşırmam şahsen. Ben mutfak masama 7 ayda karar verip aldım.
Adamın iyi yönü diye saydığın şeyler sıradan normal bir insanın en alt paketinde bile yüklü olan özellikler , iyi yön diye sayacak şeyler değil. Geçmiş olsun evlenmiş olmak için tanımadan evlenmişsiniz nasıl çözersiniz bilmem
 
Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
Modern işleyen kafaniz akademi dışında pek işlemiyor gibi gözüküyor :))

Aile için evlenmek ve bu kadar kisa surede bu kadar beklentiye girmek...

Şimdi de aileniz üzülmesin diye bosanamazsiniz..
 
Ya bu deveyi güdeceksiniz ya da bu diyardan gideceksiniz. Hiç bir insan değişmeyeceğine göre tek seçenek kalıyor ve ya siz böyle yaşamayı kabulleneceksiniz.
 
Ben evliliği iki taraflı törpülenme olarak görüyorum. Yani biraz zaman verebilirsin daha çok erken zamanla iki tarafta birbirlerinin sivriliklerini (kendine uygun bulmadığı hal ve hareketlerini) torpuleyecek aranızda illaki bir uyum oluşacak. Yani herkes insanlarla iç içe olacak diye birsey yok sebebini sorabilirsiniz yani ne itmiş olabilir onu bu duruma. 4 ayda birbirinizin yaralarını, mutluluklarını öğrenmiş olamazsınız. Şiddet yoksa , kendinizce artı bulduğunuz huyları varsa şans verin bence kimse dört dörtlük değil.
 
Esinizin durumu zamanla kendiliginden duzelecek bir sey degil, kendisi itiraf etmis zaten. Karsilikli sevgi oldugu zaman insan eşi için sevmedigi seyleri sirf o mutlu olsun diye yapıyor, sonra alisiyorsun zaten. Işık, halı, eşya istememesi ilginc geldi. Belki esiniz marjinal degil, depresiftir. Beraber bir terapiye gidin, uzman görüşü alın.
 
Dört ayda evlilik hazırlığı bile yapılmaz ya 😳😳😳
Nikah günü alırken filan mı tanıştınız beynim yandı valla 🤯🤯🤯
Kendinize ve karşınızdakine zaman verseniz muhtemelen bizden cacık olmaz deyip ilişkiyi bitireceğiniz adamla gidip evlenmişsiniz
Bu adamın karakteriyse evliliğin ilk zamanları diye düşünüp geçmesini beklemek boşa hayal kurmak olur. Hatta dediğim gibi karakter özelliği ise terapilerle bile törpülemesi zaman alacaktır.
İletişime kapalı olması da başlı başına büyük bir sorun, iletişime açık olmazsa isterseniz on sene evli kalın bir arpa boyu yol gidemezsiniz
İkna edebilirseniz uzman desteği alın, çift terapisine falan gidin yani destek şart gibi evliliği yürütmek istiyorsanız
 
Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin..
Ben de 6 aylık evliyim maalesef benimde ilk aylarım berbat ötesi geçti insan evliliğe biraz zor adapte oluyor erkek için de kadın için de öyle. Ben bir kağıt alıp Bi tarafına iyi olumlu yanlarını diğer tarafa da sevmediğim huylarını beni üzen kıran noktaları yazmıştım sonra uygun bir zaman da güzel Bi vakitte konuştum böyle suçlar gibi değil ( ki öyle olunca hemen savunmaya geçiyorlar ve asla dinlemiyorlar) böyle olduğu zaman çok üzülüyorum işte ya da bana böyle hissettirmistin çok mutlu olmuştum gibi gibi anlattım çoğu şeyi sonrasında da gözlem yaptım hep o dediğim şeylere dikkat ediyor mu özen gösteriyor mu diye baktım çaba gösteriyor tamam dedim. Evlilik zor iki yabancı insanın birbirine alışması aynı evde uyum sağlaması çok daha zor emin olun daha çok yenisiniz. Herkesin kimseye göstermediği gösteremediği yaraları oluyor. davranislarinda size yönelik direkt sizi hedef alan Bi tavrımı var veya başka şeylerden kaynaklı olan şeyler mi var bunları gözlemleyin bence. Yani eğer şiddet yoksa ( fiziksel psikolojik ) sizi rahatsız sizeden üzen durumları güzel bir dille anlatın sonrasında bakarsınız çaba gösteriyorsa çok güzel bir şey ona göre durumu yönetirsiniz.
 
Ne siz onu tamamen değiştirebilirsiniz ne de o sizi değiştirebilir ama birbirinize orta yolu bulup uyum sağlayabilirsiniz ve bazı şeyleri karşılıklı olarak görmezden gelebilirsiniz çünkü huyunuz bu ve kimsenin ki istenilen gibi şekillenmeyecek.
eğer biraz uyum sağlama yolunda umut varsa sevgi, saygı baskın gelirse belki de yürütebilirsiniz
 
Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
Arkadaşımın eşi aklıma geldi...misafir istemezmis eve halı serdirmezmis felan...ne kadar garip...onlar sonunda boşandı kız kurtuldu
 
Back
X