Beraber başbaşa vakit geçirin . Sevgili iken ne yapıyorsanız onu yapabilirsiniz . Beraberken de çocuklardan bahsetmeyin . Başbaşa bir yemek ayarlamakla başlayabilirsiniz mesela .Herkese iyi hafta sonları diliyorum
Eşimle 4 yıl önce severek evlendik. Hiç kavga etmedik desem yeridir. Onu görür görmez evleneceğim adam bu demiştim. Çok sık görüşür vakit geçirirdik çevremdeki herkeste onu çok severdi. Sonra evlendik, iki tanede yavrumuz oldu. Biz kayınvalidelerle aynı aprtmanda yaşıyoruz. Yeme içme vs herşey ayrı ama yinede cok sık oturup çay kahve kahvaltı ederiz.(onlarla cok sık vakit geçirğimşz için artık birbirimize ismimizle hitap etmeye alıştık ). Zamanla birbirimizi anlamamaya, fevri davranmaya ve çok kavga etmeye başladık. Bebeklerimiz çok küçük çok yoruluyoruz.bu yüzden birbirimize tahammülüz azaldı.çünkü az uyuyoruz az dinlenebiliyoruz buda bedenen be ruhen bizi biraz yoruyor. Ben istiyorum ki yine eskisi gibi olalım birbirimize seni seviyorum diyelim sarılalım yani sevdiğimizi hissettirelim.. bana içinden gelsin çiçek alsın( bi kaç kere ona; bana beni düşünüp bir dondurma bile alıp getirse çok mutlu olacağımı söylemiştim) evlilik aşkımızı öldürdü. Ben bunu yeniden alevlendirmek istiyorum. Eşimde beni seviyor bunu biliyorum tabiki.. yuvayı dişi kuş yapar hadi kızlar bana bir yardım edin. Fikir verin ben nasıl eski halimize çeviriyim aşkımızı sevgimizi içimizde değilde dışımızda yaşatalım? Biz ne kadar mutlu ne kadar huzurlu bir aile olursak yavrularımızda okadar mutlu okadar huzurlu bireyler olacaktır. Önerilerinizi bekliyorum
hatta genelde internetten alışveriş yapıyorum. 
Taktik maktik gereksiz o zmn :) dal gitsin:))
Teşekkür ederim canım cevabın için benimde iki farklı şehirde evim var eşimin işi dolayısıyla bende o yüzden sürekli gel git yapıyorum eşya toplama olayı ne demek bilirim. Şimdi iki çocukla bunu yapıcam. Bizde tek çocukla 3 haftalık tatile çıkmıştık ikiyle yapabilir miyim Şuan bilmiyorum. Ama eşimle konuştuk gün içinde bana yardım edicek bir kadın tutmaya karar verdik en azından bir kaç saat çocuklara baksa bende kendime zaman ayırırım.Yardım almıyorum.
Aynı zamanda iki şehirde iki evde yaşıyorum :)
Sürekli eşya toplamak yordu biraz.
Onun dışında gün boyu ihtiyaç karşılıyorum ve bu rutinin içinde bazen imdaaaaaaatt diye bağırasım geliyor.
Bir de büyüğün tuvalet eğitimi sıkıntılı oldu. Su an 3 yaşının bitmesine 1 ay var ben biz yeni
‘Ama kardeşim de bezleniyoooooeeerrr’ tribinden çıkabildik.
Dışarı çıkabiliyor muyum? Evet ben çıkıyorum.
Hatta arabayla 5000 km tatil yapacak kadar çıkıyorum
Ama ben ilk çocuğum 3 aylıkken ezmeye başladım. iki çoçuğun da pasaportları 1 aylıklarken çıktı :)
O yüzden pek ölçüt sayılmam.
Günlük dışarı çıkarken dikkat ettiğim,
bir restoran/cafe ye gideceksem çocuk oyun alanı olması.
Açık hava yerler daha işime geliyor
Ve mümkün mertebe çocuklu arkadaşlarla vakit geçiriyorum.
Avm ye yalnız gitmiyorum, çocuklar oralarda başka şeylere dönüşüyor
Daha sıradan olarak bakarsanız markete giderken ikisini de market arabasına oturtup markette şarkı söyleyerek taklit yaparak falan , etraftaki insanların şaşkın bakışları içinde alışveriş tamamlıyorum
Kendime vakit ayırma konusu sıkıntılı çünkü bizim büyükler çocuklarla pek haşır neşir değil.
O konuda da eşim destek oluyor :) aslında epey konuda destek oluyor sagolsun.
Zor mu, zor.
Ama güzel de. Dün oturduğum yerden oyun kurma çabalarına bakıyorum, 1-2 sene sonra daha iyi olcak. Muhtemelen bol kavgalı, bagrış çağrışlı zamanlar beni bekliyor, ama hangimiz kardeşimizle kavga etmedik ki? :)
