herkese mrb.şu kadınlar külübünü azmı takip ettim okudum,dersler çıkardm empati yaptım..kim derdiki birgün bende burda kendi hayatımı anlatacağım.evet benimde bşr değil birçok derdim var hanımlar.yaklaşık 2 yıllık evliyim.tanışma flört ve sevgilik dönemimizin ardından nişanlandık ve evlendik.çok büyük sağlık sorunları atlattık nişanlılık dönemimizde hep tekvücüttuk hep destek olduk birbirmize..ama düğünümüze 1 hafta kala aramız bozuldu hatta ayrıldık gibi birşey oldu ama ayara girenler oldu ve barıştık.evlendik yaklaşık 1 ay sora çok büyük bi kavgamız oldu.benden habersiz düğünümde takılan atltınlarımla kv gillere biryerlere ödeme yapılmış.ama ben belki 15-16 gün sora farkettim.farketmesm yada üstüne düşmesem hırsız girdi diyip geçiştirecekmiş eşim.neyse çok geniş bu olayın iç yüzü ve biz bu nedenle çokbüyük kavga ettik aileler duydu kv.düğün sürecinde ve sonrasında benim dedikodumu çokça yaptığı için rızm yoktu altınlarımı almalarına..neyse toparlandı bir süre sora ama hala dedikoduları geliyo kulağıma eşime dedimki annene söyle nolur knuşup durmasın çok üzüldüm yeterince birde hamile kalmışım o ara duydukça iyice hassaslaşıyorum .yok benim annem yapmaz öle şey dedikodumu yapacakmı koc akadın vvs..innamadı kavga byüdü ve beni tartakladı ilk kez 12-13 haftalık hamileydim..öyle zoruma gittiki sevdiğim adam bumu diye kabullenemedim...sonrası ise dönem dönem hep aynı şeyler yaşandı.doğum akadar kv ile bir daha görüşmedim.ama bu sürede hep eşimi etkilemeye devam etmiş inceden.doğuma bir ay kala şiddet gördüm ki hep onun dokunmları yüzndendi eminim.en hassas dönemlerimi burnumdan getirdiler hem o hem anası..bebeğim oldu zor bir lohusalık geçirdim.hasta oldum eşim ilgilenmedi doktora götür beni diye yalvardım okadar çok işim varki senle uğraşama diyip çıktı gitti..ateşler sancılar içinde kaldım evde öylece kv.yanımda ağladım ağladm sadece yapabildiğim buydu ve hayatımın en büyük hatası yaptığım onunla evlendiğim için dövündüm durdum...gel zman git zaman eşimin ben lohusayken sahte face açtığını öğrendim.hem yakaladım hemde ordaki kadnlardan benim hesabıma msjlar geldi...o andan sora aartık bizde film koptu.evet onu çok seviyordum ama bu bana yapılan kaçıncı saygısızlıktı artık bende değişmiştim o bana karşı nekadr sabırsızsa bende öyle biri olmaya başladım.alttan aldığım sustugum şeyler şimdi ben karşılk vermeye başlamıştım yüzüne baktıkça bana yaptıklarını hiç unutamıyordum.hafta 7 gün biz belkş 5 gün kavga eder olduk.aramız hep limoni gibiydi unutmak kafamda olumsuzlukları bitirmek istesemde yapamadım hep başa döndük.çünkü yaptığı hiçbirşeyi kabu etmeyen ve pişman olmayan biridir.en son yine şiddet gördüm ondan ve bebeğimle babaevine döndüm.yaklaşık 20 gündür burdayım ama ne aradı ne sordu nede ailesi arayıp sordu hadi ben neysede insan evladınıd özlemezmi..diyeceğim o ki elimde küçük bebeğimle kalbimdeki kimsye açamadığım yaralarla dertlerle işte burdayım..en son eşyalarımı almaya gittiğimde karşılaştık sandımki olumlu akıllıca bi konuşma yapacak belki bizim için son bi umudun ışığını yakmak için çabalayacak malsef hiçbiri olmadı ne mi oldu...al eşyalarını defol git birdaha buraya gelme dedi..şimdi bana ne dersiniz ne söylersiniz ne tavsiye edersiniz ben yaşadıklarımı nasıl unutucam atlatıcam ne yapıcam...dayanamıyorum hazmedemiyorum çok dokunuyo çokkkk((
.al eşyalarını defol git birdaha buraya gelme dedi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?