Öncelikle Rabbim yar ve yardımcın olsun...
Eşinle konuşmayı denedin mi? Yada beraber bir evlilik danışmanına başvurmayı?
Bebeğiniz olacakmış boşanmak ne kadar çözüm olur ki ???
Eşimle evlendim inanın gelinliğime kadar kendim aldım kendim ödedim. düğün altınlarımı bile benim çekmiş olduğum krediyle aldılar. ve sonrasında ne altınları gördüm ne başka bişeysini.altınlar ablasına bana sorulmadan verildi kimse fikrimi sormadı..... geri ödemesi oldu elbette ama eşimin borsasına ve borçlarına gidecek şekilde.Bunları yine takmazdım ve maddiyatçı olmadım hiç bir zaman.ama eşimin bana vermiş olduğu değerle birlikte bunları düşünmemek elde değil..... sonrasında 78 yaşındaki annesine bakma zorunda bırakıldım.evime gelen giden bana sormadan müsade istemeden gelip gitti.isteyen evimin anahtarını yaptırtım (görümcemDurum gerçekten kötü mü, hamilelik psikolojiyle mi yazdın bilemiyorum ama ayrılmanı gerektirecek bir durum yok. Anladığım kadarıyla sen daha gelişmeye yatkın, daha paylaşımcısın. Eşin ise içine dönük, maço bir tip...Evlilik her anlamda ortaklıktır ve bence evin geçiminden sorumlu olan erkektir. Eşin yaptığı destektir, yani erkeğin eşinin parasına güvenmemesi gerekir. Paranın lafının bile geçmeden kendiliğinden yoluna girmesi gerekir. Erkeklerde özellikle evlendikten sonra aileye bağlılık daha çok sanki...Borç verirken sana danışması gerekir, en azından söylemeli...Ailenizin de bir bütçesi var sonuçta...Borsa da lanet bir yer, paralar batabiliyor. Umarım yoluna girer ilişkiniz ve çok mutlu olursun. Bu erkekler gereksiz bağımlılıkları ve sinirleri ile bizim basit ihtiyaçlarımızı bile karşılayamıyor. Hangimiz çok kızsakta, özür dilerim sözüne kayıtsız kalabilir? Ama erkeklere özür dilediğinde hemen sinirleri geçmez...Alacağın her kararda bebeğin sana güç verecektir, garantili bir işinde var; ailem arkamda değil diye üzülme...
Eşimle aynı evi paylaşıyoruz ama aslında hiç bir şeyi paylaşmıyoruz.hamileyim eşimin bencilce davranışlarından bıktım usandım.sessiz evdeki tüm zamanını borsaya ayıran birşey sormadığımda ya da birşey paylaşmadığımda benimle konuşmayan maddi konularda ve ailesi konularında beni yıpratan bir insanla evliyim. Evlendiğimizden beri (11 aydır) bana gerek maddi olsun gerek manevi hiç bir şey katmadı. Aileme rencide etti beni, ikimizde kamuda görevliyiz o bankada ben de başka bir kuruluşta görevliyim. Eşimin aldığı maaştan bi haberim. Ama kendisi benim hesaplarımı birebir takip eden bir insan. Evde ortak bir ekonomik paylaşımımız yok.o istediği gibi parasını harcar istediğine borç verir ( abisi ve ablasına) hesabı sorulunca da yalanlarda geçiştirir beni. Inanın psikolojim alt üst oldu bunlar sadece yaşadıklarımdan güncel konular. 11 aydır gerek ailesi olsun gerekse kendisi tarafından çok yıpratıldım.kendimi çok değersiz bir insan olarak görmeye başladım.ailem destek olmadı hiç bir zaman bana annem vefat etti ben küçükken babam için ise zamanında maaşımı eline verdim diye iyi bir evlatken şimdi yaşadığım problemlerden dolayı ve veridğim tepkilerden dolayı kötü bir evlat oldum.o kadar yalnızıım ki anlatamam. Hamileyim ve bu durumları nasıl aşıcam diye düşünüyorum. Boşanma bir çare mi ailem yanımda olmadı hiç bir zaman çünkü.boşanırsam nasıl bir hayat bekliyor beni bilemiyorum zor durumdayım.
Eşimle evlendim inanın gelinliğime kadar kendim aldım kendim ödedim. düğün altınlarımı bile benim çekmiş olduğum krediyle aldılar. ve sonrasında ne altınları gördüm ne başka bişeysini.altınlar ablasına bana sorulmadan verildi kimse fikrimi sormadı..... geri ödemesi oldu elbette ama eşimin borsasına ve borçlarına gidecek şekilde.Bunları yine takmazdım ve maddiyatçı olmadım hiç bir zaman.ama eşimin bana vermiş olduğu değerle birlikte bunları düşünmemek elde değil..... sonrasında 78 yaşındaki annesine bakma zorunda bırakıldım.evime gelen giden bana sormadan müsade istemeden gelip gitti.isteyen evimin anahtarını yaptırtım (görümcem
) istediği girip çıktı evime.işten eve gittiğimde ya görümcemle (eşi ve çocuklarıyle) ya da kendi misafirleriyle karşılaştım herzaman.bunlar da cabası oldu.evliliğe dair hiç bir heves kalmadı içimde.. yıpratıldığımı düşündüm herzaman.
cnm,sen çok sessiz ve sakin bir tip misin? yaaa eğer öyleyse, öyle olmaz canım. eşi de olsa insanı sessiz görünce eziyor, maddi manevi sömürüyor. kendini sömürtme. eşse eşliğini bilsin. benim eşimin de çok garip,anlaşılaz,katlanılmaz huyları, alışkanlıkları,tavırları var ama ben asla sessiz kalmam. yani bu iş bitecekse öyle ya da böyle bitecekse, ben ezilip de biteceğine, ben kendimi ezdirmeden-delirmeden biter. sen tabii başta güzelce konuşmayı dene, durumunu anlat hamilelikten dolayı ilgiye ihtiyacın olduunu fln söyle, diğer konular da zamanla hallolur, daha çok yeni evlisiniz...
cok yazik yeni evli ciftin yasadiklarina bak, bir cok kk kadini simdi neden cocuk icin bu kadar acele ettiniz diyecek dogal olarak...hak vermemek elde mi
kesinlikle haklısın;ama çocuk planladığımız bir durum değildi.süpriz oldu benim için düşünmüyordum ben.eşim ise çocuk olursa benle uğraşmaktan vazgeçer der çocukla ilgilenir misali o düşüncesini açıkca dile getirdi.sorunlarımı dile getirmem bile onun için bir problem oldu.velhasıl eşim hiç anlamadı beni.
eşinle görücü usülülemi evlendin bu huylarını bilmiyormuydun,,
ailesiyle çok içli dışlı olmussunuz biraz mesafe koymayı dene,,
bebegini düşünüp mutlu olmalısın , eşine karşı biraz farklı davran belki bi degişiklik olur
Nasıl yani?
Çocuk olunca onunla ugraşamayacaksınız diye
kazara hamile kalmanıza
sevinen bir eşiniz mi var?
Allah'ım sinirlerime hakim olamayacagım ama
bu adam baba olmayı haketmiyor!
Belli ki sizi çocugun tüm sorunlarıyla başbaşa bırakacak.
Her zaman söylerim,
Çocugunu iki kucagına alıp, 1 saat parka götürmekle baba olunmaz!
Ne diyecegimi bilemedim...
Sizin ve dogacak evladınız için çok üzüldüm
Çocuktan sonra düzelir diye ümit etmeyin,
adam zaten çocuk dogdugu zamanki tavrını belli etmiş.
supriz derken? iyi bir sekilde korunursan nasil hamile kalacaksinkesinlikle haklısın;ama çocuk planladığımız bir durum değildi.süpriz oldu benim için düşünmüyordum ben.eşim ise çocuk olursa benle uğraşmaktan vazgeçer der çocukla ilgilenir misali o düşüncesini açıkca dile getirdi.sorunlarımı dile getirmem bile onun için bir problem oldu.velhasıl eşim hiç anlamadı beni.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?