Agresifsiniz yani? Bence o zmn konu degisir. Hakkiniz olan biseyi agresifleserek cirfeklestirmeye gerek yok.
Cunku bende oyleyim.
Hakliyken haksiz duruma dusunuyorum eger sesimi yukseltirsem. Evli degilim ama cevremde bunu cok duyarim. Agresifim bildigin. Buda hic dogru bisey degildir. Senin yaptiginida tasvip etmiyorum. Degissen hayat daha yasanilir olur etrafin icin. Bunu sana " kocan icin yapmalisin" diye demiyorum. Bunu sana insanlarla iletisimini duzeltmen icin diyorum. Bi zaman snra agresif olmandan kaynakli etrafinda kimse kalmiycak. Bazende susmasini bilmeli insan. " benim yapim bu yumusak olamam" demek isin kolayina kacmaktir. Bu resmen " ben katilim insanlari öldurmektn zevk aliyorum, benim yapim bu hakim bey, birdn bire sevecen olamamki anlayin beni" diyen katil zanlisinin sozlerine benzer. "yapim bu" diyip ceza almaktan kurtulmak varmidir?
Sen " yapim bu benim degisemem" diyip yaptiginin normal oldugunu soylemene hakkin varmidir?
Çok ilginç.
Naz, cilve meselesini hiç düşünmedim de sana şöyle karşıdan baktığımda hiç öyle höt höt agresif bir kadın bu olduğunu düşünmemiştim.
Aksine yumuşak başlı, sakin biri sanmıştım.
Hakkın olan neydi, neyi alamadın, iftar sonrası düzgün okumadım galiba anlamadım. Ama gerçekten öfkeli biri olabildiğine çok şaşkınım gerçekten.
24 saat höt höt, sert bir tip değilim ben.
Buradaki yorumlarımdan da ne kadar iyi niyetli, naif bir insan olduğum anlaşılıyor haliyle.
Şaşırmanızı anlıyorum bu yüzden.
Özümde aşırı iyi niyetli, çok verici biriyim.
Örneğin sevdiklerim için hasta yatağımdan kalkıp onlara koşabilirim, yeter ki sana ihtiyacım var desin.
İsteyince olmazları olduran, şartları zorlayan bir yapım var çünkü seviyorumdur.
Bana bir iyilikle geleni 10 iyilikle karşılamaya çalışırım başka türlüsü içime sinmez.
Bir topluluk var arabaya sığmıyoruz, bir kişi yürümeli mi?
O kişi kesinlikle ben olmalıyım. Diğer türlüsü içim rahat etmiyor.
Bu da küçük bir örnek.
Benim sorunum, höt hötlüğüm haketmediğim bir durumla karşılaşınca başlıyor.
Bir iyiliği unutmayıp 10 la karşılık verdiğim gibi bir kötülüğü de uzun yıllar kapatamıyorum.
Kin tutuyorum, içimde büyütüp intikam isteği duyuyorum.
Bencilliğe tahammül edemiyorum ve tam da bu noktada çıkıyor bu höt höt nomu.
Yalnız değilim, bu kadar özverili olduğum için çevrem çoktur.
Arkadaşım yok diye ağlarlar ya mesela benim dostum çoktur arkadaşı geçtim.
Ama aynı şekilde bu iyiliklerime karşılık beni çok üzen iyi bir arkadaşlığımı da silebilirim yine.
Bir konu yetebiliyor, içimde bitirdiysem eskisi gibi olmuyor bir daha.
Bir zaman tepemin tasını attıran kaynım, eşimin benim yaşadığım şehre gelmesi konusuna ( onun işi için tehlikeli diye) ''Ben kardeşimi sokakta bulmadım.'' sözünü etmesi üzerine çok ciddi kavga ettim ve kendisiyle konuşmadım yıllarca.
Şimdi bugün eşimin şark görevi geldi ve ben eşimin ciddi son hatası üzerine '' Gitmiycem, gitsin tek başına.'' dedim diye yine kaynım '' Yapma nomu, tek bırakma onu.'' diyebiliyor.
Hiç utanmada yok millette arkadaş.
Ben bu bencilliklere tahammül edemiyorum işte.
Şimdi bu herif haketmiyor mu?
'' Beni annem sokakta bulmadı hadi yavrum hadi anan, baban gitsin onunla çok zorlarsa karını, çocuğunu bırak sen git.'' lafını?
Hani '' Seni çok yanlış tanımışım nomu, çok özür dilerim çok iyi kızmışsın valla.'' demiş olmasa neler neler diyeceğim de.
Ben haksızlığa uğramış hissedip eşiyle bunun tartışmasını yapan bir kadınken kötüydüm.
Ben eşimin hatalarını affeden, ona destek olan kadınım diye çok iyi kadın oldum bakınız.
Nefret ediyorum bu düzenden!
Doğrularım kesin, net.
Ne istediğini bilen çok açık bir insanım.
Nasıl isteyeceğimi mi bilmiyorum yoksa insanlara mı fazla geliyor açıklığım çözemedim.
Arkadaşlarımın kendini değiştir deme nedeni başkalarını mutlu etmem değil zaten.
Onlar benim vericiliğimden fazlasıyla memnun. O kadar iyiyim ki bence, haklı höt hötlüklerime bile göz yumabiliyorlar.
Ama ben bu yorucu süreçte çok yıpranıyorum.
Huzursuz ve mutsuz oluyorum.
Arkadaşlarım işte bu nedenle kendini değiştir, höt hötlüğü tamamen bırak diyorlar.
Uzun oldu kusura bakmayın.
Anlatabiliyor muyum kendimi bilmem ki..