- 22 Eylül 2020
- 1.161
- 471
- 53
- Konu Sahibi sensational
-
- #1
Bu sorunun cevabı karışık.Eger kendine uygun ortak zevk ve yaşayış tarzinda biriyleysen neden zor olsun ki?Tersi durumda zor olacaktır tabi.Ama şunu da ekleyeyim ne kadar tanirsan yani aynı ev içinde ortak maddi manevi bir hayat yaşamadan kimseyi taniyamiyorsun.Simdi gördüklerin belki fragman belki de alismadan önce gözüne batan geçici önemsiz seyler.Zamanla taşlar yerine ya oturur ya oturmaz sen de neyin ne olduğunu görürsün.Merhaba herkese, ben bir süredir nişanlımla aynı evde yaşadım. İlk başlarda ben böyle hani hep romantik zamanlar geçiririz diye bekliyordum, tabi çoğu zaman öyle de oldu ama bazen yaşam tarzı farklılığından dolayı olacak ki, bazı hareketleri bana batıyordu. Bazen böyle çok küçük nedenlerden dolayı kavga ettiğimiz birbirimize trip attığımız zamanlar da oldu. Aynı evde yaşamak beni zorladı gerçekten, ne bileyim işte mesela o yemeği az tuzlu sever ben ise tuzlu. Mesela ben direkt yatıp uyumayı severim o ise bi film açar öyle onu izlerken uykuya dalar. Nasıl anlatsam bilemedim işte ev içindeki kültür farklılığından (herkesin kendi evine göre belli başlı alışkanlıkları vardır ya) dolayı zorlandığımız anlar oldu çok. Ben her şeyi toz pembe sanıyordum tabi, ama öyle değilmiş. Şimdi de çok aklıma takıldı, evlilik çok zor olmalı gerçekten. Evliliğinin ilk aylarında veya ilk yıllarında bu tarz sorunlar yaşayanlar oldu mu acaba? Yoksa bizde mi sıkıntı var onu merak ediyorum.
Oldu valla ilk başlarda zorlanmayan yoktur sanırım sonuçta ilk kez aynı evi paylaşıyorsun herkesin tercihleri alışkanlıkları farklı evlilikte böyle şeyler zamanla oturuyor önemli olan saygı ve sevgi olması bu ikisi varsa sorunlar büyümeden herkes birbirine uyum saglayarak evde Bi düzen oturuyor ve ona göre yaşanıyor Bi evliliğin tamamen oturması 5 yıl sürer derler ne kadar dogru bilemem ama ilk yıl zor oluyor illaki yepyeni bir yaşam şekli sonuçtaMerhaba herkese, ben bir süredir nişanlımla aynı evde yaşadım. İlk başlarda ben böyle hani hep romantik zamanlar geçiririz diye bekliyordum, tabi çoğu zaman öyle de oldu ama bazen yaşam tarzı farklılığından dolayı olacak ki, bazı hareketleri bana batıyordu. Bazen böyle çok küçük nedenlerden dolayı kavga ettiğimiz birbirimize trip attığımız zamanlar da oldu. Aynı evde yaşamak beni zorladı gerçekten, ne bileyim işte mesela o yemeği az tuzlu sever ben ise tuzlu. Mesela ben direkt yatıp uyumayı severim o ise bi film açar öyle onu izlerken uykuya dalar. Nasıl anlatsam bilemedim işte ev içindeki kültür farklılığından (herkesin kendi evine göre belli başlı alışkanlıkları vardır ya) dolayı zorlandığımız anlar oldu çok. Ben her şeyi toz pembe sanıyordum tabi, ama öyle değilmiş. Şimdi de çok aklıma takıldı, evlilik çok zor olmalı gerçekten. Evliliğinin ilk aylarında veya ilk yıllarında bu tarz sorunlar yaşayanlar oldu mu acaba? Yoksa bizde mi sıkıntı var onu merak ediyorum.
Evlilik kolay değildir. Hatta rahatlıkla zordur diyebilirim. Evliliği toz pembe görmek bekarların hayalinden başka bir şey değil. Siz de gerçeği görmüşsünüz böylece, artık gözünüz açıldığına göre aramıza hoş geldinizMerhaba herkese, ben bir süredir nişanlımla aynı evde yaşadım. İlk başlarda ben böyle hani hep romantik zamanlar geçiririz diye bekliyordum, tabi çoğu zaman öyle de oldu ama bazen yaşam tarzı farklılığından dolayı olacak ki, bazı hareketleri bana batıyordu. Bazen böyle çok küçük nedenlerden dolayı kavga ettiğimiz birbirimize trip attığımız zamanlar da oldu. Aynı evde yaşamak beni zorladı gerçekten, ne bileyim işte mesela o yemeği az tuzlu sever ben ise tuzlu. Mesela ben direkt yatıp uyumayı severim o ise bi film açar öyle onu izlerken uykuya dalar. Nasıl anlatsam bilemedim işte ev içindeki kültür farklılığından (herkesin kendi evine göre belli başlı alışkanlıkları vardır ya) dolayı zorlandığımız anlar oldu çok. Ben her şeyi toz pembe sanıyordum tabi, ama öyle değilmiş. Şimdi de çok aklıma takıldı, evlilik çok zor olmalı gerçekten. Evliliğinin ilk aylarında veya ilk yıllarında bu tarz sorunlar yaşayanlar oldu mu acaba? Yoksa bizde mi sıkıntı var onu merak ediyorum.
Ayrıca burada anlattığın gibi ben cidden kültür farklılığı veya aranızda anlaşılamayacak bir problem görmüyorum.Merhaba herkese, ben bir süredir nişanlımla aynı evde yaşadım. İlk başlarda ben böyle hani hep romantik zamanlar geçiririz diye bekliyordum, tabi çoğu zaman öyle de oldu ama bazen yaşam tarzı farklılığından dolayı olacak ki, bazı hareketleri bana batıyordu. Bazen böyle çok küçük nedenlerden dolayı kavga ettiğimiz birbirimize trip attığımız zamanlar da oldu. Aynı evde yaşamak beni zorladı gerçekten, ne bileyim işte mesela o yemeği az tuzlu sever ben ise tuzlu. Mesela ben direkt yatıp uyumayı severim o ise bi film açar öyle onu izlerken uykuya dalar. Nasıl anlatsam bilemedim işte ev içindeki kültür farklılığından (herkesin kendi evine göre belli başlı alışkanlıkları vardır ya) dolayı zorlandığımız anlar oldu çok. Ben her şeyi toz pembe sanıyordum tabi, ama öyle değilmiş. Şimdi de çok aklıma takıldı, evlilik çok zor olmalı gerçekten. Evliliğinin ilk aylarında veya ilk yıllarında bu tarz sorunlar yaşayanlar oldu mu acaba? Yoksa bizde mi sıkıntı var onu merak ediyorum.
Çok doğru vala. Herkes yapar sonra aman sen yapma şöyle oluyor böyle oluyor der. Sanki onlar da bunları daha önce duymamış gibi. Ben o zaman evlilikle ilgili yorumumu biraz açayım.Madem kimse şu evlilik denen şeyden memnun değil.neden toplumca hâlâ bu düzeni sektirmeden devam ettirmeye çalışıyoruz ben de onu anlamıyorum.yukarıda bir arkadaş eskiden çok hareketli çok sosyal, arkadaş canlısıydım evlilikten böyle oldu yazmış. Eee neden bu evlilik inadı o zaman. Aynı şey çocuk için de geçerli.şuraya 1000 tane başlık açılmış çocuk yaptım hayatım karardı, keşke yapmasaydım, geri dönüşü olsa yapmazdım diyen. Eee o zman nedir hala bu evlilik, çoluk çocuk sevdası. Milletçek bir acayipiz.
işte toplum baskısı ve düzen. Ben çocuk yapmadım. Bu pis dünyada çocuk yani insan yetiştirmenin zorlukları bir yana hadı eşten boşanırsın da çocuk pişman olursan geri dönüşü olan bir şey değil. Yine de yap bir çocuk diye ısrar ediyor herkes, bir yaptın ikincisini yap. Onları geç bir rahat yaşamak istiyoruz ya rahat vermiyor kimse, iste niye evlenmedin falan ya da bir sevgilin var evlenmeyecek misiniz falan. Hayır evlenmeyeceğim, takılıyoruz biz dedin mi or.pu oluyorsun. Eşimle bir gün öğretmen evine gittik kalmaya evlilik cüzdanımızı almamışız yanımıza, soyadlar aynı, kimliklerimiz belli, yok siz evli misiniz? diye defalarca soruyor, inanmıyor. Bir hastaneye gittin, ameliyat olacak, yanında refakatçı kalacaksın, arkadaşım / sevgilim dedin mi başka, eşim dedin mi başka türlü. Yok yaşanmıyor ki evlenmeden de.Madem kimse şu evlilik denen şeyden memnun değil.neden toplumca hâlâ bu düzeni sektirmeden devam ettirmeye çalışıyoruz ben de onu anlamıyorum.yukarıda bir arkadaş eskiden çok hareketli çok sosyal, arkadaş canlısıydım evlilikten böyle oldu yazmış. Eee neden bu evlilik inadı o zaman. Aynı şey çocuk için de geçerli.şuraya 1000 tane başlık açılmış çocuk yaptım hayatım karardı, keşke yapmasaydım, geri dönüşü olsa yapmazdım diyen. Eee o zman nedir hala bu evlilik, çoluk çocuk sevdası. Milletçek bir acayipiz.
43 yaşıma kadar bekar yaşamış, sonra evlenmiş biri olarak söyleyim evet bekarlığın da dezavantajları var, evliliğin de avantajları. Ama ya yardan ya serden vazgeçmesi gerekiyor insan. Yine de bekarlara evlenmeyin demiyorum ama asla evlenmedik diye üzülmeyin, sevinin, bekarlığın avantajlarının kıymeti bilin mutlu olun.Çok doğru vala. Herkes yapar sonra aman sen yapma şöyle oluyor böyle oluyor der. Sanki onlar da bunları daha önce duymamış gibi. Ben o zaman evlilikle ilgili yorumumu biraz açayım.
Zor ama yapma demiyorum :)) öyle düşündüğün gibi toz pembe olmuyor. Biraz da aranızdaki uyuma bağlı. Hiç bilmediğiniz yönlerinizi öğreneceksiniz, buna alışmanız zaman alacak. Sorunları nasıl aşacağınızı da zamanla öğreniyorsunuz. Birbirinizin eksiklerini birlikte tamamlarsınız. Bence bu romantizmden daha güzel. Her zaman destek olmak, saygı duymak. Evli olmak ayrı güzel, bekar olmak ayrı güzel. Ona bakarsan bekar olmanın da dezavantajları var. Malesef ülkemizde iş ortamlarında bekar kadınlar daha çok eziliyor. Sanki saygıyı evlenince kazanıyor. Saçma ama gerçek. Ha bi de tacizlerden kurtuldum. Sosyal medyadan hiç tanımadığım hesaplardan istekler gelmiyor. Vazgeçtiler benden
İlk 1_2 sene hem cicim ayı hemde birbirini tirmalamaMerhaba herkese, ben bir süredir nişanlımla aynı evde yaşadım. İlk başlarda ben böyle hani hep romantik zamanlar geçiririz diye bekliyordum, tabi çoğu zaman öyle de oldu ama bazen yaşam tarzı farklılığından dolayı olacak ki, bazı hareketleri bana batıyordu. Bazen böyle çok küçük nedenlerden dolayı kavga ettiğimiz birbirimize trip attığımız zamanlar da oldu. Aynı evde yaşamak beni zorladı gerçekten, ne bileyim işte mesela o yemeği az tuzlu sever ben ise tuzlu. Mesela ben direkt yatıp uyumayı severim o ise bi film açar öyle onu izlerken uykuya dalar. Nasıl anlatsam bilemedim işte ev içindeki kültür farklılığından (herkesin kendi evine göre belli başlı alışkanlıkları vardır ya) dolayı zorlandığımız anlar oldu çok. Ben her şeyi toz pembe sanıyordum tabi, ama öyle değilmiş. Şimdi de çok aklıma takıldı, evlilik çok zor olmalı gerçekten. Evliliğinin ilk aylarında veya ilk yıllarında bu tarz sorunlar yaşayanlar oldu mu acaba? Yoksa bizde mi sıkıntı var onu merak ediyorum.
Yaa ne kadar güzel bir evliliğiniz varmış :) inşallah hep böyle devam eder.9 yıllık evliyim ben, biz hala mum ışığında yemek yer, dans eder, gece uyurken birbirimize şarkı söyleriz. Her gün her gün değil elbette ama sık sık yaptığımız bir şey. Arada benim eşim de uyur televizyon karşısında ya da ben, yorgunluk vs. insanın günü gününü tutmuyor ama bir şeyler dengede olduğu sürece sorun yok aramızda.
Evlendiğim ilk dakikadan itibaren bir saniye bile pişman olmadım, hatta aradan geçmiş dokuz sene eşim hala keşke çok çok daha erken evlenseydik der. Ben hala eşim geleceği zaman pencerede beklerim, onun geleceği saate yakın içim kıpır kıpır olur çünkü kendisi etrafına neşe saçan biri, onun enerji alanı içinde olmak beni mutlu ediyor. Ayrıca ev işleri de dahil her konuda birbirimize yardımcıyız, bunaldığımız yorulduğumuz zamanlarda birbirimize alan açabiliyoruz.
Belki çocuğumuz olmadığı için böyledir bilemiyorum ama her evlilik zor değil, bu tamamen karşılıklı uyum ve beklentiyle alakalı bir şey. Gönül rahatlığı ile benim hayatım evlilikten sonra kolaylaştı bile diyebilirim. Bir gün ebeveyn olursak da aynı düşüncede kalabilmeyi diliyorum. :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?