Erkek tarafından hiç bir beklenti içerisine girmedim. Yapacak durumları var mıydı yok muydu kurcalamadım bile.
Aileme de yapmak zorunda değilsiniz hiçbirşeyi dedim, biz yapmak istiyoruz dediler. Onlar yaptılar bir kısmını. Kalanı yettiği kadar eşimle birlikte yaptık.
Evimizin halısını, perdesini bile eşim, annem, ben seçtik. Kafama takmadığım için bu tür şeyleri hepsi de çok güzel oldu.. En azından evime, eşyama karışıp huzur kaçıranlardan olmadılar diyorum hep. Bu bile gayet iyi bişeydi benim için.
Eşimin babası henüz evimize hiç gelmedi ki 8 aylık evliyiz nerdeyse. Kayınvalide ve görümcemler bir kere eşimin eşyalarını ve çeyiz adı altında aldıkları 2 yorgan, 2 nevresim takımı, 1 battaniyeyi bırakmak için gelip yarım saat oturdular. Onun dışında görümcemler hiç gelmedi, kayınvalidem de 2 kere geldi o da mecburiyetten kalmaya. Sabah erkenden döndü evine yani.
Benim huzurumu kaçırmadıkları için, bir aradayken beraber keyifle oturup gülüp sohbet edebildiğimiz için de gereksiz ayrıntılarla canımı hiç sıkmadım.
Hep diyorum eşim çok şanslı ki kendi ailesinden daha çok onunla ilgilenen bir aileye düştü, ben de çok şanslıyım ki huzurumu kaçıran insanlar yok, kendi ailemden zaten en iyisini görüyorum.
Sizden de böyle düşünmenizi tavsiye ederim. Yoksa eşinizle en mutlu günlerinize kötü başlayacaksınız ve bu durum hep böyle devam edecek.