Boşverin, bende yaşadım geçmişte böyle birşey. Başka şehirlerdeydik üstelik biz, bir gün geldi Bursa'ya hatta aile arasında söz kesilmişti. Bizde kaldı, ve işlerimi toparlayıp geleceğim dedi gidiş o gidiş dönmedi bir daha. Çok üzüldüm çok ağladım ama değdi mi hayır. Ama yüce Rabbim öyle büyük ki, hiç ummmadığım anda karşıma eşimi çıkardı. O da yara almıştı geçmişte bende yaralıydım. Öyle güzel sardık ki birbirimizin yaralarını, o beni "sen bana Allah'ın hediyesisin" diye seviyor, ben onu "hayatımın sürprizi" olarak seviyorum. Ayaklarının üzerinde dur ve hep ileriye bak. Güzel bir hayat seni bekliyor.