Eşinden ayrılmış,anlaşamamışlar..İlk ilişkim de mantıksızdı doğu-batı arasında kültür farkı olacağından dolayı istemediler..Ben çok diretmiştim, ama yıpranınca bitmişti..Benim ailem, onun ailesi,kendisi ve belki de benim yüzümden..Ama ben istemeden bitmişti..Koparıldık birbirimizden..Neyse sonra bu kişi girdi hayatıma..Tabi ben de düşünmezdim böyle bir şeyi..Ama çok kırgındım herşeye..O da eşinden ayrılmıştı,ben ittirdikçe o üsteledi..beni gerçekten çok seviyor, ben de onu seviyorum..yoksa ben de düşünmezdim..Çocuğunu görüyor,ilgileniyor.beni ailesiyle tanıştırdı,çok emek verdi.Bana iyi geldi derken bu noktadayız.Aslında anlatılmıyor tam olarak kelimelerle yaşananlar..ama hiç üzülemiyorum..İçimde küçük bir mutluluk var..Çıkacağım bu durumdan ferahlayacağım..
öncelikle teşekkürler seninde kandilin mübarek olsun . ben bir şey öğrenmek istiyorum ailenin bitirdiği kaçıncı ilişki bu? yani sonuç olarak insansın her sevdiğine karşı koyarlarsa seni hayata küstürürler bunu hiç mi düşünmüyorlar çözemedim. yok doğulu yok çocuğu var yok senden büyük küçük vs. ailelerin bahaneleri hep bunlar. bırakın anne babalar diyesim geliyor bazen biz kendimiz seçeli evlenceğimiz kişiyi. mantığımın uyuştuğuyla kalbim uyuşmıcak o zaman üzülcem bunu göremiyor musunuz diyesm var. kalbim onu sevdi rıza göstersinler evlen bu bir hataysa sen kendin gör ki hatalarından ders al sonsuza kadar yanında olamazlar ya . Rabbim göstermesin yarın öbür gün ikisinede bişey olsa sen bu hayatta tek başına kalıcaksın hiç hata yapmamış hata nedir bilmeyen biri olarak . o zaman daha mı iyi olacak . en büyük hatanın kucağını atlıcaksın belkide. bu yüzden bazen ana-babalara durun yeter diyesim geliyor.Merhabalar..Evlilik konusunda uzun zamandır teredütteyim. 30 yaşındayım. Aslında ailemi hiç üzmek, kırmak istemedim. Ama bugüne kadar kaderimden midir, salaklığımdan mıdır bilmiyorum; hep aileme uygun olmayan kişileri sevdim. Mantıklı kararlar veremedim.Tamam kabul ediyorum makul şeyler istemedim ailemden, onlar da haklı ama ben de artık bir yuvam olsun istiyorum,sorun şu ki sevgilimin ilk evliliğinden bir kızı var ve ailem evlenmemize şiddetle karşı çıkıyor.Ben normal karşılıyorum,olabilecek sorunları tabi ki ben de görüyorum,ama bir başkasıyla da sorun yaşamayacağımın garantisi de yok ki..Ve seviyorum da..İnsanları küçük gören ,yadırgayan bir yapım asla yoktur,gelenekçi değilim,esneğim. Artık sakinim hiçbişeye üzülemiyorum.Annem hastalık numaraları yapıyor,şekerim,tansiyonum vs.Hep baskı..Bundan 3 yıl kadar önce de başka biri vardı hayatımda, doğulu diye zorla ayırdılar bizi..Ve içimden hiç affedemedim sebep olanları..Neyse şimdi mutluyum ama bu sefer de böyle bir sorun.Hata üstüne hata yaptığımı, onları rezil ettiğimi düşünüyorlar. Ne halin varsa gör o zaman diyorlar,hakkımızı helal etmeyize kadar gidiyor olay.Ama ben cidden üzülemiyorum çünkü ilk seferinde çok daha fazla zordu herşey.Çok üzülüp ağladım.Olmaz olmaz deyip beni daha çok dehliyolar sanki..Hata yapıp yapıp onları suçluyorum aileme göre.Ben de istemezdim böyle olmasını.İnanın ki çok sakin yapılı,etliye sütlüye dokunmayan,sessiz bir yapım var.Bu ilişkimi de bitirirlerse zorla da kimseyle evlenmeyeceğimi düşünüyorum.Kimse için hayatımı yaşamak istemiyorum artık.Beni anlasınlar, hemen karşı çıkıp het hüt demeden dinleyip yardımcı olsunlar, beraber olumlu ya da olumsuz bir karar alalım istiyorum.
Ben ailem rezil olsun istemiyorum, ne bileceklerse ben söyleyim dedim, böyle böyle bir durum var dedim ki ben de net kararımı vermiş değilim.Sevip sevilmek çok güzel.Kimseye kızmıyorum.Tek bildiğim bu işin içinden çıkmam gerektiği...Olan oldu,tamam aklı başında davranamadım ben de,duygusal davrandım doğru ama bütün sevdiklerim onlar yüzünden beni terk ediyor..Benim kalbim pat diye hadi bu mantıklı tamam bunu seveyim diye çalışamıyor..
Tabi aranızda anne olup, ailemi anlayan haklı bulanlar olacaktır.Siz olsanız ne yapardınız.bunu da bırakıp yoluna devam et,ama akıllı ol mu..İstiyorsan evlen,herkes alışır,senin bileceğin iş mi diyorsunuz.bu arda ilk ilşkim 5 yıl, ikinci ilşkim ise 2,5-3 yıl kadar sürdü, çalışıyorum,ayaklarımın üstünde durabiliyorum,bir evim var, uzun boylu,güzel bir bayanım.
Şu mübarek günde herkesten dua istiyorum.Hatalıysam hatamı görmek istiyorum,benim de hayırlı bir yuvam olsun istiyorum.Allah sizlerin de ne isteği varsa versin,dertleriniz bitsin inş..Kandiliniz mübarek olsun.
Ben de anlayamadım gerçekten bu başıma gelenleri..Keşke böyle olmasaydı..ben kimsenin gönlü kırılmasın dedikçe sanki olaylar ters gitti..Gerçekten insan özellikle, inadına yapsa belki bu kadarı olmazdı..Ben uzun yıllarımı verdim evet hayatıma giren bu iki insana..Ve kimseyi terk edemiyorum zaten yapı olarak,mecbur bırakıldım hep..Beni üzen de bu..Hayata küsmek istemiyorum,tutunmak istiyorum..Zor olduğunu tabi ki biliyorum.Bu şansıma da birileri beni eleştirecek bilmem ne diye sırtımı dönersem nerde kaldı benim ben oluşum diyorum artık..Ailem olmasa hiç düşünmez evlenirdim çünkü kendisiyle bir derdim yok.Nasibim böyley mi yoksa salak mıyım ben diye diye yiyip bitirecem kendimi artık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?