Yardımınıza o kadar ihtiyacım var ki. Günlerdir bu yüzden uyku dahi uyuyamıyorum. Uzun diye okumamazlık yapmayın ne olur.
Yaklaşık 2 hafta önce sevgilim ve ailesi beni istemeye geldiler ve babam kabul etti. Aslında en başından beri hiç kimsenin razılığı yoktu. Özellikle de babam şiddetle karşı çıkıyordu ama sonradan benim kararlı olduğumu görünce " Sen bilirsin, kendi düşen ağlamaz. " dedi ve beni ona verdi. Ailemin onaylamadığı şeylerden bahsedeyim ;
Erkek arkadaşımda behçet hastalığı var. Kollarında ve dudağının içlerinde aralıklarla küçük yaralar çıkıyo. Ayrıca bacaklarındaki damarlarda tıkanıklık var. Her iki bacağının topuk bölgesi daha önce varis çorabı giymediği için mosmor kalmış. Şimdi varis çorabı giyiyor ve ilaçlarını düzgün kullanıyor. Ama çorabı giymediği zaman uzun süre ayakta kalamıyor. Bacakları ağrıyor. İlaçlarını içmediği zaman da ( kan sulandırıcı ) vücudun herhangi bir yerine pıhtı atma ihtimali var. Ki akciğere atarsa direk öldürüyormuş insanı. Yani kısacası erkek arkadaşımın böyle bir rahatsızlığı var.
İkincisi, şuan özel bir sağlık danışmanık firmasının satış-pazarlama bölümünde çalışıyor. En kötü kazancı 1000 lira en iyi kazancı 2400'e kadar çıkıyor. Fakat özel sektör olduğu için ailem işininin geçici olduğunu, hiç bir önemi olmadığını söyleyerek bunu da sorun ediyor. Erkek arkadaşım normalde muhasebe mezunu. Ama satış konusunda yetenekli olduğu için bu işi yapmak istiyor.
Üçüncüsü, yürüyemeyen bir annesi , beş tane ablası , 75 yaşında bir babası var. Annesi ve babası Samsun da kendilerine ait iki katlı bir evde birlikte yaşıyorlar. Erkek arkadaşım evin bir oğlu olduğundan anne ve babasının benim başıma kalacağı düşüncesi var benim ailemde. Hatta işsiz kalırsa eğer beni samsundaki eve götürüp orada annesine babasına baktırcağını savunuyorlar.
Dördüncüsü , erkek arkadaşımın ve ailesinin maddi durumu çok iyi değil. Ailem bunların düğün bile yapamayacağını söylüyor. Erkek arkadaşımın babası ise, bizde düğün şan şereftir. Benim bir oğlum var. Dillere destan düğün de yaparım, ev de düzerim, takısını da takarım diyor. Maddi durumla ilgili bir diğer nokta ; benim anneannemden kalacak bir evim var yaklaşık 75 milyar değerinde. Babamın arsaları var. Satıldığı taktirde oradan da en az 250 milyarlık bir daire düşecek bana. Erkek arkadaşımın ise, Samsundaki evin üst katı ona ait. Birkaç ay sonra kiraya verilcek ve kira bize gelecek. Ayrıca annesine babasına birşey olduğu taktirde alt katıda kendisine kalıcak. Yine , ailesi ona her ay hiç göndermese 200 lira para gönderiyor ki evlendikten sonra bu 300den fazlaya bile çıkabilir. İkisininde emekli maaşı var ve iki kişi Samsun gibi bir yerde para harcayacak yer bile bulamıyor. E benimde annanem bana aylık 200 liralık bir destekte bulunsa. Ne bileyim ya geçim sıkıntısı çok fazla çekeceğimizi düşünmüyorum. Birde sorun şu ki, ben çalışmayı pek beceremiyorum. En uzun çalıştığım yerde 5 ay çalıştım ve evlendikten sonra çalışmak bana çok zor gelecek gibi. Gözüm korkuyor açıkçası.
Durum benim cephede böyle. Birde benim isteyen bir amcamın oğlu var. 35 yaşında. Ben 22 yaşındayım.( erkek arkadaşım 28 ) Ben 1,63 boyundayım ( ki genelde hep topuklu giyiyorum ) o 1,59 anca var. Yani benden kısa. Saçları beyazlamış ve dökülmüş bir kısmı. Yani yanıma hiç yakıştıramadığım biri. Ama gelin görün ki çok zengin. İstediğim herşeyi dört dörtlük yaşatabilir bana. He ben onu sevebilir miyim ? Asla sevemem. Ama yine benim sevgili ailem bunu anlamıyor. Seversin diyorlar. Tanıdık. İyi biri vs. Erkek arkadaşımla kıyaslayıp moralimi bozuyorlar sürekli.
Ben sevgilimi seviyorum. Onunla mutlu olabileceğime inanıyorum. Ona güveniyorum. O da beni çok seviyor. Gözümün içine bakıyor beni mutlu edebilmek için. Üzülmeme ağlamama yada bir şeyden dolayı suratımın asılmasına bile asla izin vermiyor. Kimse destek olmasa da bizim birbirimize yeteceğimizi söylüyor. Ailem maddi konuda bana yardımcı olmuyor mesela. 1 ay sonra sözüm yapılacak ama kimse konusunu bile açmıyor evde. Hiç bir hazırlık yok. Damada takılacak yüzüğü söylüyorum babama, o gün gelsin bakarız felan diye geçiştiriyor. Ağız tadıyla yaşıyamaıyorum şu güzel günlerimi
Yaklaşık 2 hafta önce sevgilim ve ailesi beni istemeye geldiler ve babam kabul etti. Aslında en başından beri hiç kimsenin razılığı yoktu. Özellikle de babam şiddetle karşı çıkıyordu ama sonradan benim kararlı olduğumu görünce " Sen bilirsin, kendi düşen ağlamaz. " dedi ve beni ona verdi. Ailemin onaylamadığı şeylerden bahsedeyim ;
Erkek arkadaşımda behçet hastalığı var. Kollarında ve dudağının içlerinde aralıklarla küçük yaralar çıkıyo. Ayrıca bacaklarındaki damarlarda tıkanıklık var. Her iki bacağının topuk bölgesi daha önce varis çorabı giymediği için mosmor kalmış. Şimdi varis çorabı giyiyor ve ilaçlarını düzgün kullanıyor. Ama çorabı giymediği zaman uzun süre ayakta kalamıyor. Bacakları ağrıyor. İlaçlarını içmediği zaman da ( kan sulandırıcı ) vücudun herhangi bir yerine pıhtı atma ihtimali var. Ki akciğere atarsa direk öldürüyormuş insanı. Yani kısacası erkek arkadaşımın böyle bir rahatsızlığı var.
İkincisi, şuan özel bir sağlık danışmanık firmasının satış-pazarlama bölümünde çalışıyor. En kötü kazancı 1000 lira en iyi kazancı 2400'e kadar çıkıyor. Fakat özel sektör olduğu için ailem işininin geçici olduğunu, hiç bir önemi olmadığını söyleyerek bunu da sorun ediyor. Erkek arkadaşım normalde muhasebe mezunu. Ama satış konusunda yetenekli olduğu için bu işi yapmak istiyor.
Üçüncüsü, yürüyemeyen bir annesi , beş tane ablası , 75 yaşında bir babası var. Annesi ve babası Samsun da kendilerine ait iki katlı bir evde birlikte yaşıyorlar. Erkek arkadaşım evin bir oğlu olduğundan anne ve babasının benim başıma kalacağı düşüncesi var benim ailemde. Hatta işsiz kalırsa eğer beni samsundaki eve götürüp orada annesine babasına baktırcağını savunuyorlar.
Dördüncüsü , erkek arkadaşımın ve ailesinin maddi durumu çok iyi değil. Ailem bunların düğün bile yapamayacağını söylüyor. Erkek arkadaşımın babası ise, bizde düğün şan şereftir. Benim bir oğlum var. Dillere destan düğün de yaparım, ev de düzerim, takısını da takarım diyor. Maddi durumla ilgili bir diğer nokta ; benim anneannemden kalacak bir evim var yaklaşık 75 milyar değerinde. Babamın arsaları var. Satıldığı taktirde oradan da en az 250 milyarlık bir daire düşecek bana. Erkek arkadaşımın ise, Samsundaki evin üst katı ona ait. Birkaç ay sonra kiraya verilcek ve kira bize gelecek. Ayrıca annesine babasına birşey olduğu taktirde alt katıda kendisine kalıcak. Yine , ailesi ona her ay hiç göndermese 200 lira para gönderiyor ki evlendikten sonra bu 300den fazlaya bile çıkabilir. İkisininde emekli maaşı var ve iki kişi Samsun gibi bir yerde para harcayacak yer bile bulamıyor. E benimde annanem bana aylık 200 liralık bir destekte bulunsa. Ne bileyim ya geçim sıkıntısı çok fazla çekeceğimizi düşünmüyorum. Birde sorun şu ki, ben çalışmayı pek beceremiyorum. En uzun çalıştığım yerde 5 ay çalıştım ve evlendikten sonra çalışmak bana çok zor gelecek gibi. Gözüm korkuyor açıkçası.
Durum benim cephede böyle. Birde benim isteyen bir amcamın oğlu var. 35 yaşında. Ben 22 yaşındayım.( erkek arkadaşım 28 ) Ben 1,63 boyundayım ( ki genelde hep topuklu giyiyorum ) o 1,59 anca var. Yani benden kısa. Saçları beyazlamış ve dökülmüş bir kısmı. Yani yanıma hiç yakıştıramadığım biri. Ama gelin görün ki çok zengin. İstediğim herşeyi dört dörtlük yaşatabilir bana. He ben onu sevebilir miyim ? Asla sevemem. Ama yine benim sevgili ailem bunu anlamıyor. Seversin diyorlar. Tanıdık. İyi biri vs. Erkek arkadaşımla kıyaslayıp moralimi bozuyorlar sürekli.
Ben sevgilimi seviyorum. Onunla mutlu olabileceğime inanıyorum. Ona güveniyorum. O da beni çok seviyor. Gözümün içine bakıyor beni mutlu edebilmek için. Üzülmeme ağlamama yada bir şeyden dolayı suratımın asılmasına bile asla izin vermiyor. Kimse destek olmasa da bizim birbirimize yeteceğimizi söylüyor. Ailem maddi konuda bana yardımcı olmuyor mesela. 1 ay sonra sözüm yapılacak ama kimse konusunu bile açmıyor evde. Hiç bir hazırlık yok. Damada takılacak yüzüğü söylüyorum babama, o gün gelsin bakarız felan diye geçiştiriyor. Ağız tadıyla yaşıyamaıyorum şu güzel günlerimi
Son düzenleme: