Evlilik kimi için mutluluk, kimi için hayal kırıklığı..
Ben evliliğinde gerçek mutluluğu yakalayan insanlara çok imrenirim.
Kadir gecesinde doğmuş olsa gerek derim.
Çünkü evliliğin pişmanlığı hiç bir pişmanlığa benzemez.
Kaç yaşında olursa olsun bir insan evlenince büyür aslında.
Kendi ailesinin değerini ele karıştığında anlar.
Sevmek yetmez sözünün gerçekliğini anlar.
Aşkla karın doymaz diyenleri hatırlarsın.
Aşık olduğun adamın günden düne değişimini gözlemlersin, büyüdükçe büyür gözlerin.
Bazen gözlerim yanlış görüyor,kulaklarım da sorun var heralde yanlış duydum dersin.
Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum bana böyle söz vermemiş miydi diye
akıl sağlığından şüphe edersin.
Ben içini çok karartmayayım.
Rabbim güzel evlilikler yaşatsın herkese.
Evliliğinde karanlığı yaşayanları tez zamanda aydınlığa çıkarsın.Aminnnn
benim beraber olduğum kişi de hep diyor ... biz zorluklarla savasıyoruz seni kolay kazanmadım hep hasretinle atıldı bu aşkın temeli sence kolay kolay sevgim bitermi evlenince diyo.. bazen inanmak istiyorum ama etrafımdaki onca insanı görünce nasılsa buda birgün herkes gibi olacak diyorum işte :/
abla o kadar güzel yazmışsın kii valla içim açıldı ne guzel cok mutlu oldum içim bi huzur doldu rabbim herkese boyle evlilik nasip etsin... cok doğru diyorsun para olduktan sonra evde huzur olmasa sağlık olmasa neye yarar milyarların olsa.. ama kulübede yaşasan sevdiklerin ailen sımsıcak yuvan ve yiyecek bi ekmeğin huzurun hersey daha anlamlı oluyor haklısın bu hayatta evlilik iki kişilik.. herseyi tek taraflı değil iki taraflı dusuneceksin değilmi ortak kararlar alacaksın ... valla içimi açtın ablam sağolasın...
Öncelikle merhaba herkese aklımda bir takım sorular var evli olan tecrubeli bayanlardan duymak istediklerim var :)
severek evlenmek nasıl? Bekarken yapılan romantiklikler o heycean o aşk tutku evlenince devam ediyor mu?
eşler değişiyor mu ?
Bekarken değişmeyeceğim evlenince seni cok mutlu edicem bunu zamanla göreceksin diyen erkekler evlenince hala aynı mı
evet bayanlar cevaplarınızı bekliyorum sabırsızlıklaaa... :)
Merhaba ben 14 yıllık evliyim. 8ay içinde evlendik, aileler hiç sorun çıkarmadı, ne eşyaların alımında ne de gelip giderken. Benim ailem şehirde eşimin ailesi köyde yaşıyor kültür farkı var ama dengeleri iyi kurduk. Anlaşarak hatta beraber yaşayarak evlendik. Eşim değişti mi hayır, ben değiştim mi hayır hala eskisi gibi çok eğleniyoruz, aşkımız sürüyor. Pekiyi madalyonun öbür yüzü ekonomik sıkıntılar işte bunlar zaman zaman silkeledi bizi. Ama şöyle birbirimize sarılıp biz bunu aşacağız seni seviyorum dedik mi herşeyin üstesinden geliriz. Şimdi ergenlik döneminde bir kızımız var zaman zaman bizi zorluyor, başbaşa kalınca ne yapacağız bu kızla deyip, gülümsüyoruz. Sonra gidip kızımıza sarılıp Onu çok sevdiğimizi söylüyoruz. Sevgini gösterdiğin sürece evlilik mutlu geçiyor. Herşey maddiyat değil, bir ara sabah akşam menemen yediğimiz oldu, 5 yıldızlı otelde tatile çıktığımız da, menemen yerken birbirimizin yumurtasını kapmaya çalışırken de çok eğlendik, 5 yıldızlı otelin havuz kenarında kızımızı suya atarken de Allah sağlık versin yeterki. Bir de şunu ekleyeyim doğru insanı bulmak yetmiyor doğru insan olmak da önemli. Bişeyi vıdı vıdı yapmak, kıskançlıkla boğmak, ailesine karşı olumsuz duygularını sürekli önüne koymak bunlar yıpratır. Bu arada eşini d eğiteceksin, birlikte iş yapacaksınız evde, sürekli önüne getirmeyeceksin, Onun yaptığı işleri pohpohlayacaksın çocuk bakımında birlikte olacaksın. Ama evin pırıl pırıl olacak, temiz olacaksın. Mis gibi kokan bir yemeğin yanına salatayı ne kadar güzel yaptığını söyleyerek Onu da katacaksın, babası senin yedirmeni uyutmanı istiyor diye çocuğu ile bağ kurmasını sağlayacaksın, bırak o gün çocuk az yesin çünkü çabuk sıkılır erkekler olsun, öğrenecek. Sinirli olduğu zaman senin için güzel bir kahve yapayım diyeceksin. Herşey kadının elinde değil tabii erkek de dengeli olacak, ailesini asla reddeden bir erkek değil bilakis ailesine düşkün bir erkek iyi bir baba ve koca olabilir. Ama bu durumu abartmayacak işte dengeli erkek böyle biri. Ve tabii ihanet,dövme,sövme vb. ciddi durumlar olmadıkça hiç bir zaman ailenize hiç bir kavganızdan bahsetmeyecek ve en önemlisi asla ve asla kayınvalidenizin önünde küs, kavgalı olmayacaksın. Benim 14 yılımın sırrı bunlarda bir daha dünyaya gelsem yine aynı kişiyle evlenirdim.
kızlar bişey sorcam şu şafak cetvelini nasıl yapıyorsunuz yeniyim burda bende yapmak istiyorum da yardımcı olursanız sevinirim
ben de merak ediyorum değişirler mi diye?ama beklentimize bağlı biraz da...
eski heyecanın olmamasını normal görmeli ve askın boyut değistirdiğini kabul etmeliyiz belki de.
Ben de değismeyeceğim sözlerini duyuyorum...ilgim alakam hep aynı olacak diyor ama biz yasamadan süphelerimiz tam olarak geçmeyecek bu da gerçek.
bu konuda cok düsünürsek en ufak seyde ilgisi gtti diye de üzülebiliriz dediğim gibi boyut değistirdiğini kabul etmek lazım..olacak mı olmayacak mı tedirginliği yerini aynı evi paylasmanın sakinliğine bırakıyor...bu heyecanlar kalmaz elbet ama yeni farklı seyler denenebilir imkanlar ölcüsünde
hic gidilmeyen yerlere gitmek, eve basit oyunlar alarak birlikte vakit gecirmenin tadını cıkarmak, kitap okuma saatleri yapmak bile zevkli olabilir beraber okuduktan sonra sesszlik bile olsa :)
ayrıca anlsmak cok önemli konusabiliyorsanız beraberken bu durum sıkmıyorsa evlenince hic birsey yapmıyor olsanız bile bir cay koyarsınız sohbet edersiniz...kücük beklentilerden büyük mutluluklr cıkabilir
ikizler abla cok imrendim insallah evlennce de fikrm değismez:)cok güzel mutluluğunuz daim olsun bu bölümde (bir derdim var)genelde okuduklarm icimi karartıyor sizin yazdığınız günes gibi doğdu
Dün gece beni hüngür hüngür ağlatan bir soru bu...
Evlilik zor, çok zor... 8 ayda 24 yıllık ömrümü ikiye katladı bu sorumluluk, 24 yılda öğrenmediklerimi öğrendim şu hayatta.
Bazen düşünüyorum, bir şansım daha olsa yine onunla mı evlenirdim diye? Bilmiyorum. Belki %90 evet olur bunun cevabı ama, %10'luk kısmını da görmezden gelemiyorum.
Yeniden, en baştan, sil baştan evlenme şansım olsaydı eğer, yine eşimle olsaydı bile, şunları asla yapmazdım:
Çok hayal kurmazdım, en azından daha gerçekçi hayallerim olurdu.
Kimsenin değişmeyeceğine inanmazdım mesela; değişiyor çünkü, ne yaparsan yap değişiyor, ve değişiyorsun..
Bu kadar iyimser olmazdım, dünyada sadece ikimiz varmış gibi davranmazdım. Sadece ikimiz evleniyormuşuz gibi hayallerimden vazgeçip, ailesinin de hayatıma dahil olduğunun daha fazla bilincine varırdım. Bütün hayallerim iki kişilik olmazdı, biz sevgili değiliz artık evleniyoruz diyebilseydim mesela, hayatımın 1 günde ne kadar çok değiştiğini evlendiğim günden önce anlardım.
Kendimden bu kadar taviz vermezdim, bilseydim bu kadar fedakar olmazdım. Ve en çok da yarım kalan eğitimime devam ederdim, ev hanımı değil bir iş kadını olarak evlenmek isterdim.
Ben bekarken de çalıştım, ama bezdim. Dedim ki evleneyim çalışmam kesinlikle, ben evimin kadını olurum... Keşke öyle söylemeseydim, bekarken ve şimdiki halim çok farklı. Bekarken çalışmasam da güvendiğim bi ailem vardı, şimdi hem iki kişiyiz hem tek kişiyim. Bugün yanımda oluşunun yarın yanımda olacağı anlamına gelmediğini öğrendim. Bu yüzden kendi ayaklarımın üzerinde de durabilseydim keşke...
Bir evleniyorsun, hem eş oluyorsun, hem kadın... Hem gelin oluyorsun, hem yenge... Bir evleniyorsun, birden büyümek zorunda kalıyorsun. Bir günde büyümek çok zor, ağır geliyor insana. Bir günde herşey oluyorsun...
Bir ablam vardı eşinden ayrılmış, ne zaman evlenecek birilerini görsem içim cız ediyor derdi hep bana... O zaman anlamadım ne demek istediğini,
ve şimdi artık benim de içim cız ediyor artık. Şurda tanımadığım insanarı bile düğün heyecanlarıyla sarmaş dolaş gördükçe içim cız ediyor. Ben de öyleydim çünkü...
Bunlar anlattım, amacım sadece farkına varmanız. masal dünyasında yaşamıyoruz, bu hayatta kendinizden daha fazla kimseye inanmayın.
Dün gece beni hüngür hüngür ağlatan bir soru bu...
Evlilik zor, çok zor... 8 ayda 24 yıllık ömrümü ikiye katladı bu sorumluluk, 24 yılda öğrenmediklerimi öğrendim şu hayatta.
Bazen düşünüyorum, bir şansım daha olsa yine onunla mı evlenirdim diye? Bilmiyorum. Belki %90 evet olur bunun cevabı ama, %10'luk kısmını da görmezden gelemiyorum.
Yeniden, en baştan, sil baştan evlenme şansım olsaydı eğer, yine eşimle olsaydı bile, şunları asla yapmazdım:
Çok hayal kurmazdım, en azından daha gerçekçi hayallerim olurdu.
Kimsenin değişmeyeceğine inanmazdım mesela; değişiyor çünkü, ne yaparsan yap değişiyor, ve değişiyorsun..
Bu kadar iyimser olmazdım, dünyada sadece ikimiz varmış gibi davranmazdım. Sadece ikimiz evleniyormuşuz gibi hayallerimden vazgeçip, ailesinin de hayatıma dahil olduğunun daha fazla bilincine varırdım. Bütün hayallerim iki kişilik olmazdı, biz sevgili değiliz artık evleniyoruz diyebilseydim mesela, hayatımın 1 günde ne kadar çok değiştiğini evlendiğim günden önce anlardım.
Kendimden bu kadar taviz vermezdim, bilseydim bu kadar fedakar olmazdım. Ve en çok da yarım kalan eğitimime devam ederdim, ev hanımı değil bir iş kadını olarak evlenmek isterdim.
Ben bekarken de çalıştım, ama bezdim. Dedim ki evleneyim çalışmam kesinlikle, ben evimin kadını olurum... Keşke öyle söylemeseydim, bekarken ve şimdiki halim çok farklı. Bekarken çalışmasam da güvendiğim bi ailem vardı, şimdi hem iki kişiyiz hem tek kişiyim. Bugün yanımda oluşunun yarın yanımda olacağı anlamına gelmediğini öğrendim. Bu yüzden kendi ayaklarımın üzerinde de durabilseydim keşke...
Bir evleniyorsun, hem eş oluyorsun, hem kadın... Hem gelin oluyorsun, hem yenge... Bir evleniyorsun, birden büyümek zorunda kalıyorsun. Bir günde büyümek çok zor, ağır geliyor insana. Bir günde herşey oluyorsun...
Bir ablam vardı eşinden ayrılmış, ne zaman evlenecek birilerini görsem içim cız ediyor derdi hep bana... O zaman anlamadım ne demek istediğini,
ve şimdi artık benim de içim cız ediyor artık. Şurda tanımadığım insanarı bile düğün heyecanlarıyla sarmaş dolaş gördükçe içim cız ediyor. Ben de öyleydim çünkü...
Bunlar anlattım, amacım sadece farkına varmanız. masal dünyasında yaşamıyoruz, bu hayatta kendinizden daha fazla kimseye inanmayın.
bence evliliğe adım atmak gri bir başlangıç.. zaman içerisinde iki kişinin katkılarıyla ya beyaza dönüşür ya siyaha..
ve yahutta öylece gri kalır, yuvarlanır gider..
Eşim ile cok uzun süre flört ettikten sonra evlenmeye karar verdik yaklasik bir bes sene flört ettik.O zamanlar sürekli evlenelim evlenelim diye söylerdi ama ben sürekli kavga ettigimiz icin bir adim geride dururdum.Bir sekilde ikna etti beni ve yaklasik birbucuk senedir evliyiz.Allahima hergün sukrediyorum iyi ki evlenmisiz diye ! Sevgiliyken o kadar gicikti kiherseye takardi dururken kavga cikarirdi ama ne zaman evlendik iste o zaman ne kadar mukemmel biri oldgunu anladim.Umarim ilerleyen zamanlarda degizmez hep boyle kalir.Bir dedigimi iki etmez yumusak yurekli kocam benim ayni babam gibi biri o yuzden hic bi zaman pisman olmadim evlendigime
Ve onun yüzüne söyleyemediklerim, eşimin yüzüne...
Sana o kadar çok güvendim, bir o kadar da inandım... Hep yanımdasın evet, beni hep de seversin biliyorum ama, gözümü bu kadar boyamasaydın keşke. Kendini o kadar mükemmel gösterdin ki, ben seni bu halinle de severdim ama, seni öyle tanıyıp bu halini bilmek öyle zor geliyor ki... Keşke hep böyle olsaydın, böyle olsaydın da senden daha emin olsaydım. Sen sevgilerin en güzelini hakediyorsun, ama beni kandırdın, beni hayal kırıklığına uğrattın, ve ben seni artık korkmadan sevemiyorum... Önceden her halimi anlardın, şimdi yanında ağladığımın farkına bile varmıyorsun. Önceden hissederdin üzgün olduğumu, şimdi gözünün önündeyken görmüyorsun. Karmakarışık hayatına beni de dahil ettiğin için teşekkür ederim. En azından yaşantını daha gerçekçi anlatsaydın, inan böyle yorulmazdım. Öyle bilerek başlardım seninle hayatıma, ve öyle göğüslerdim seninle her zorluğu.
Ama kandırılmış olmak, bana gerçekten hepsinden ağır geliyor.
Nerde bi bebek görsem, elim karnıma giderdi. Bir gün Rabbim bana da nasip etsin diye karnımı severdim. Şimdi evliyim, ama korkuyorum. O çok istediğim bebeğime kavuşmayı erteliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?