Evlilik öncesi borç ve borcu ödemeyen abi derdi..

Emek evet, insanlar hayatları boyunca her şeye emek verir, anneler evlatlarına, çocuklar eğitimlerine, geleceklerine, yaşantılarına ve bunun içinde elbette bazı anlarda fedakarlık yapılır, bu örnekler çeşitlendirilebilir, kişi istediği şekilde aktarabilir, ben en kısasını tercih ettim. Emek ve fedakarlığın seviyesi aynı olabilir, fedakarlık daha da fazla olabilir, işin içine aşkın intihar durumuna dönüşmesi de girebilir. Benim anlatmak istediğim yıllarca emek verilen bir ilişkiye bir anda ayrılın diye verilen tepkiye karşı hislerimi yansıtmaktı. Evlenince ailesi aynı olacak evet, benim ailem de aynı olacak, ben de.. Bugüne kadar ailem dışında hiçbir varlık için kendimden vazgeçmedim, kimseyi hayatımdan ve kararlarımdan öte tutmadım, insanlar aniden kararlar alabilir ancak bu kararların sonuçları hemen belli olmayabilir. Sevgilim akıllanabilir ya da akıllanmaz, ailesi peşini bırakır ya da bırakmaz. Tüm içtenliğimle açtığım konuda bu denli ithamlarda bulunulması hoş değil, herkes fikirlerini paylaşabilir, bunu göze alarak konumu açtım ancak lütfen karşınızdaki kişinin zor durumda kaldığı için ya da kafası karmakarışık olduğu için sizinle özelini paylaştığını unutmadan yorumunuzu yapın. Ayrılabilirim, ayrılmayabilirim, evlenebilirim, evlenmeyebilirim, sevebilirim, sevmeyebilirim... Kendi hayatım, kendi tercihlerim ama "vallaha gıcik oluyorum fedakarlik olayina" tarzında yorumları da kabul edemem, hepimiz insanız ve benim felsefem herkese karşı özenli, saygılı, iyi niyetli, olmaktan, kimseyi kırmamaktan geçiyor.

bakin buraya yaziyorsun bende fedakarlik yapiyorum ayrilamam kelimesini sevmedigimi belirttim...burda oturup hadi kiriyim onu diye yazmadim ... bu benim fikrim ...olumsuz olunca o da oyle dusunuyor deyip gecin .. ben sizi tanimiyorum benim soylememle kalbiniz kirilmasin farkli dusunuyorum ... allah yolunuzu acik etsin ben sizin mutsuzlugunu istemem ben kimsenin mutsuzlugunu istemiyorum... demek istedimki ailesi boyle ...simdi goz yumup sonra sevgiliniz abisine paralari verince siz rahatsiz olacaksiniz... o gun geldiginde ben katlanayim o kadar emek verdim mi diyeceksiniz dedim ... kimseyi kirmak gibi bir amacim yok
 
bakin buraya yaziyorsun bende fedakarlik yapiyorum ayrilamam kelimesini sevmedigimi belirttim...burda oturup hadi kiriyim onu diye yazmadim ... bu benim fikrim ...olumsuz olunca o da oyle dusunuyor deyip gecin .. ben sizi tanimiyorum benim soylememle kalbiniz kirilmasin farkli dusunuyorum ... allah yolunuzu acik etsin ben sizin mutsuzlugunu istemem ben kimsenin mutsuzlugunu istemiyorum... demek istedimki ailesi boyle ...simdi goz yumup sonra sevgiliniz abisine paralari verince siz rahatsiz olacaksiniz... o gun geldiginde ben katlanayim o kadar emek verdim mi diyeceksiniz dedim ... kimseyi kirmak gibi bir amacim yok

İnternet azizliği diyelim mi aradaki yanlış anlamaya? Çünkü yazdıklarınızı ilk okuduğumda gayet sert bir tepki gibi geldi bana, herkesin fikri kendince doğru dile getirdiniz teşekkür ederim, son söylediklerinize gelince daha önce de belirtmiştim bir mesajımda ayrılmak kolay ya da öyle bir anda olacak bir şey değil benim için. Yazdıklarınızı yaşayabilirim ancak bu yarın evleniyorum ve bu olanları bugün evlendim konumunda olmadığım için zamanla görüp tartıp karar verebileceğim bir durum. Keza ailesi ile bir şekilde düzelse bile bizim aramızda bambaşka bir sorun da yaşanabilir. Hayat bu..
 
Selamlar,

Erkek arkadaşımla evlilik yolunda giden bir ilişkimiz var yıldır tanışıyoruz 8 aydır beraberiz (2010-2014 yılları arasında da sevgiliydik sonra ayrıldık), ilişkimizin ilk 6 ayı çok güzeldi, aileler birbirlerini tanıyordu, küçük ev eşyalarımızı aldık, her şey mükemmel gidiyordu abisi işin içine girene kadar.

3 kardeşler, en küçükleri erkek arkadaşım, en büyük abisiyle yıllardır konuşmuyorlar (neden konuşmadıkları konusuna pek hakim değilim, bildiğim kadarıyla ortanca abisi kaynaklı bir sorun yüzünden büyük abi bağlarını kopartmış) ortanca abi 2014 yılında evlendi, biz o zaman birlikte ve sözlüydük, ev almak için borca girmişti hatta erkek arkadaşım, abisi 2 ay içinde nişan ve nikah yapacağını söylediği için erkek arkadaşım neredeyse tüm maaşıyla abisine yardım etti, annelerine ait ev satılarak ve üstüne kredi çekilerek abiye dubleks ev alındı, ben ve ailem kendi çapımızda evleneceğimiz için eşyalar aldık, para biriktirdim ki o dönemde öğrenciydim elime 5 lira geçse kenara atıyordum. Uzun lafın kısası abisi erkek arkadaşımı ağır bir yükün altına sokarak evlendi ve borçları üstüne yıktı. Bunun sonucunda erkek arkadaşım yaşadıklarını kaldıramadı ve bizim ilişkimiz kötüye gitmeye başladı, ayrıldık.

2 sene boyunca hiç görüşmedik, hiç haber almadık birbirimizden, benim hayatıma bambaşka biri girdi ama olmadı, bir gün bir anda karşılaştık, konuştuk, görüşmeye başladık. Bitmediğini, sevdiğimi anladım. Evlenelim dedik, dediğim gibi ilk 6 ay her şey çok güzeldi. Son 2 aydır abisinin dertleri başladı, karısıyla başka bir eve taşınmışlardı ve taşındıklarında erkek arkadaşıma bu ev senin borcunu da öde istediğin gibi yaşarsın demişti. (Ev krediyle alındığı ve abisi işten çıkarıldığı için 9 ay boyunca erkek arkadaşım ödemiş kredisini sonradan öğrendim) Konuştuğumuzda artık kendi hayatı için çabalamak istediğini, borcu ödemeyeceğini ve abisiyle konuşacağını söyledi tamam dedim. Konuştu da.. Tüm sorunlar bu konuşmadan sonra patladı diyebiliriz.

Abisi erkek arkadaşım adına 30 bin tutarında bir kredi çekmiş zamanında (hepsini karısıyla tatile gitmek için kullanmış) ve bunu ödemesi gerektiği halde ödemiyormuş, haberim yoktu, sonradan öğrendim. Erkek arkadaşım ev kredisini ve kendi adına çekilen krediyi ödemeyeceğini, kendi hayatını kurmak istediğini, evleneceğimizi söylediğinde abisi dubleks eve geri taşınacağını ve erkek arkadaşımın evden çıkmasını istediğini söylemiş. Ev dubleks olduğu için anneleri üst kata çıktı, abisi ve karısı alt kata yerleşti, erkek arkadaşım şu an evin terasına attığı yatağında yaşıyor. (bunlar 1 hafta içinde oldu).

Birkaç tanıdığım taahhütname imzalatması gerektiğinden bahsettiği için erkek arkadaşıma bu durumdan bahsetmiştim, pazartesi günü abisiyle konuşmuş bu konuda abisi imzalamayacağını söylemiş, yumruklaşmışlar, evde kırılmayan eşya kalmamış ama sonunda zorla imzalatmış, taahhütnameye son eklenen maddeye göre erkek arkadaşım tek eşya almadan 5 ay sonra evden çıkmak zorunda yoksa hak talep edemeyecek.

Avukat bir tanıdığımla bu konuyu konuştum ve dava açılması gerektiğini, haklarını alabileceğini, ev kredisinde haksızlık yapıldığı (fazla kredi tutarı çekilmiş emlakçıyla anlaşılarak) için abisinin bu konuda da borçlanacağını, geriye dönük tüm ödemelerden yükümlü olduğunu vs. anlattı. Avukatla konuştuğumu erkek arkadaşıma söylemedim, sadece fikir aldım arkadaşımdan. Konuştuktan sonra onun anlattıklarını erkek arkadaşıma aktardığımda dava açmayacağını, ona sormadan böyle bir şey yapmamam gerektiğini, onu rahat bırakmam gerektiğini, hiçbir şey istemediğini söyledi...

Şu an gerçekten ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, çok yoruldum, çok üzgünüm ve ne kadar katlanabilirim bilmiyorum. İçten yorumlarınıza gerçekten çok ihtiyacım var, fikirlerinizi paylaşırsanız hem içimi rahatlatır, hem yol gösterir, hem de bak orda tek değilsin dünyanın herhangi bir yerinde senin hissettiklerini anlayan, bilen, orda olduğunu gören birileri var hissini yaşatmış olursunuz...
Canım bir kez daha düşün aşırı borçla evlenmiş ve hayatı zehir olmuş biriyim
 
Back
X