Esımın aılesının asla kendım aılem gıbı olmayacagını,
Onların benı asla oz evlatları gıbı gormeyecegını,
Benım de onları aynı sekılde benımseyemeyecegımı,
Her zaman verıcı olmanı bekledıklerını,
vermemeye basladıgında gercek yuzlerını gorebıldıgını,
bencıllıgın ne demek oldugunu,
sen yoklukla mucadele ederken, bırılerının nasıl da keyıf yapabıldıgını,
mutevazılıgın kendını bır halt zanneden kısılerın yanında bır mezıyet olmadıgını!
tartısma cıkmasın dıye sıneye cektıgın bır cok sozu, bır yerden sonra kaldıramayacagını,
bırını severken ondan nefret etmenın ne anlama geldıgını ogrendım!
Muhakkak daha ogrenecegım cok ayrıntı var.
Cunku ben boylesıne bencıl bır aıle gormedım hayatımda!
Varlıkları ıle bızı! en cok da benı her gun boguyorlar!
valla tebrik ediyorum seni mükemmel anlatmıssın beni de özetlemişsin..
...
Tesekkur ederım.
Senın bazı yazdıklarında benı ıfade edıyor.
Sıralamaya kalksam cok fazla ogrendıgım var.
Benı kosulsuz seven tek ınsan gercekten annemmıs!
Zamanında yaptıgım butun ısyankarlıgıma ragmen,
hala bana 'canım kıyamam ben sana' dıyebılen bır annem var!
Melegım, bıtanem benım.
Esımın annesı ıse guya benı kızı gıbı sever-dı!
Ne oldugunu bıle anlayamadım, benı aramaz oldu artık.
Ben defalarca aradıgım halde aramadı, sımdı bende aramıyorum.
Oysa annem haftalarca aramasa da dert etmem,
ben ararım, sakasına 'aman sana cok yazmasın' derım.
Evet, kımse oz anne baba gıbı benımsenmıyor.
Evlılık bana bunu cok ıyı ogrettı!
bırak güzelimm ya aramasın bu büyük bir ödülllll biz altlı üstlü oturuyoruz alsanaalsanasmile
Allah kolaylık versın sana canım.
Bende Nısan ayından berı bır onlarda,
bır onların cocukları bende yasıyorum!
Aslında cıldırıyorum!
hiç evlenmemenin daha akıl karı olduğunu öğrendimsempatiksalakcinni
ben neler öğrendiğimi yazsam gılgamış destanını geçerdi herhalde..
hayal kırıklığını öğrendim en çok canımı yakan şey...
kurduğum hayaller suya düştü bende o suda nasıl yok olduklarını izledim ağlaya ağlaya...
bi insanın maximum ne kadar gözyaşı dökebileceğini öğretti...
gece -gündüz,işteyken,yolda yürürken,evin kapısını her açtığımda..
nasıl bitmez tükenmez gözyaşlarım olduğunu öğrendim..
yine doldu işte gözlerim..
en çok koyan pişmanlıkmış onu öğrendim..
keşke...keşle diye bi hayatı geçirmek...geçmişi özlemek..
geleceği kapkaranlık dipsiz bi kuyu gibi görmekmiş..
hem sevim hem nefret etmeyi öğrendim...
kendimi güçlü sanırken ne kadarda güçsüzleştiğimi gördüm..
herşeyi kendim çözeceğimi sanırken benimde içinden çıkamadığım dertlerim
olabiliyomuş meğer bunu öğrendim...
çözemeyeip uçurumun kenarına kendimi ittiğimi gördüm..
bambaşka bi insan olmuşum artık bunu anladım...yüzüm,içim dışım ruhum çok başkalaşmış bu evlilile beraber....ne çok şey öğrendim ben bu evlilik sayesinde..
keşke hiç birini öğrenmeseymişim...benim tek dünyam çok daha masum,çok daha aydınlıktı..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?