Evlilik size neleri öğretti ,öğretiyor?

kötükedihüso
 
bekarken yok efendim böyle yaparsa boşanırım,yok şunu yakalarsam boşanırım derken evlendikten sonra bunları sineye çekip hazmetmeyi öğrendim.....
 
Bugun bır sey daha ogrendım.
Dısını gosterdıgınde, sana yalvardıklarını...
Hele esınle kardesının ıftıraları sonucu yasadıgın gergınlıkten oturu,
ayrılmaya karar verdıgınde hepsının nasıl da mat olduklarını ogrendım!
 
HAE:
aynı şeyleri öğreneli bir yıl oldu
ama o zamanki şaşkınlığım aynı şekilde devam ediyor sanki ilk defa karşılaşmışım gibi
 
bi insanın maximum ne kadar gözyaşı dökebileceğini öğretti...

nasıl bitmez tükenmez gözyaşlarım olduğunu öğrendim..

hem sevim hem nefret etmeyi öğrendim...

Esımın aılesının asla kendım aılem gıbı olmayacagını,

Onların benı asla oz evlatları gıbı gormeyecegını,

Benım de onları aynı sekılde benımseyemeyecegımı,

Eşinin seni çok sevmesi ya da senin eşini çok sevmenin yetersiz olduğunu gördüm..

Hayattan zevk almamanın ne demek olduğunu, pişmanlığın ne demek olduğunu ve keşkeyi öğrendim tattım..

Sustukça tepene binmeye çalıştıklarını..

ve en ilgisiz anne-baba abi kardeş yani en ilgisiz ailenin bile eşinin ailesinden hatta eşinden daha iyi olmayacaklarını ÖĞRETTİ...

(aynılarını yaşadığım ark.lardan ufak kopyalar çektim bilginize:) )
 
Son düzenleme:

a.sa.skaydirigubbakcemile5
 
12 yıllık evlilik 1 ay sonra 24 gün sonra 13 yıl olacak bana
Asla katlanmam dediğim şeylere gün gelip katlanacağımı
Gördüğümü görmemeyi duyduğumu duymamayı
Sevgi ve nefret duygularının kardeş olduğunu
Kaynanaların (istisnalar olabilir) kin ve nefretini yıllarca bastırıp uygun ortam bulunca yeniden ortaya çıkarabileceğini.
Asla ve asla benim başıma gelmez dememeyi..
Güzel ve çirkin herşeyin birliktede olabileceğini..
Sonsuz mutluluğu aynı zamandada sonsuz acıyı...
Anne olmanın ne demek olduğunu..
2 iken 1 olmayı....
1 iken ayrılmayı....
yinede herşeye rağmen sevmeyi...Sabrı öğretti hemde peygamber sabrı...
 
Keşke evlenmese idim dedim defalarca ve severek evlenmeme rağmen eşimin annesi yüzünden dedim..Anladım ki aile eş kadar önemli oğlunu deli gibi kıskanan insanları tanıdım..canımın ne kadar çok yanacağını anladım..Asla geçmeyeceğini bitmeyeceğini anladım bu öfkenin kıskançlığın..bÖyle olduğunu bilse idim vazgeçerdim evlenmezdim eşimi çok sevmeme rağmen..
 
daha 25 günlük evliyim. tek çocuk olduğum için şimdiye kadar hep benim istediğim oldu. eşimle de şimdiye kadar öyleydi. ama artık o da bir şeyler hakkında karar almak,onun da sözü geçsin istiyor..

galiba artık
iki kişinin tek bir beden olup ortak kararlar almasını öğrenmem lazım
 




öğrenseniz de ailesi yanınızda ise bir işe yaramıyor ne yazık ki biz aynı bina da oturuyoruz karışmadan durmazlar..
 
evliliğin tek güzel şeyi var bence annelik

bekarlığını özlüyosun
anne babanın kıymetinin anlıyosun
artık kınalı kusu değilsin
iki yüzlü olman gerekiyo
nefret ettiğin kişilere gülümsemek zorundasın
hep fedakar olan sen olmak zorundasın
eşinle değil onun ailesiyle evlendiğini anlıyosun
hep verip alamamayı öğretti
Köpek gibi çalışmayı ,eve gelince koştur koştur yemek yapmayı,bu kadar yorgunluğun üstüne kadınlık rollerini becerebilmeyi öğretti.
bekarlık sultanlıkmış kıymet bilmemişiz arkadaşlar
6 yıldır evliyim
 
tek kelimeyle özetlesem... sabretmeyi öğretiyo..
her türlü haksızlığa sabredim, gidişata teslim olmayı öğetiyor..
 

Bır kac gun once olsaydı, yazdıklarınıza aynen katılıyorum derdım.
Ama bugun!
Bekarlıgımı zaman zaman ozluyorum evet,
anne-babamın ama bılhassa annemın kıymetını evlenmeden bır sure once anlamıstım.
Anne olunca bunu tam anlamıyla kavrayacagıma ınanıyorum.
Hıc bır zaman kınalı kuzu olmadım zaten.
Nazlandırılarak buyumedım.
Calıstım, okul masraflarımı dahı kendım karsıladım.
Hemde aılemın durumu ıyı olmasına ragmen,
orta okuldan berı!
Nefret etmesem de, sevmedıgım ınsanlara gulmeyı bırakalı cok zaman oldu.
Fakat, saka adı altında yapılan hakaretlere gecen haftaya kadar susardım.
Bugun hepsını cıkardım hayatımdan!
Ustelık bunlar esımın aılesı!
Fedakarlıgı bellı olculerde esım ıcın yapabılırım.
Ya da kendı aılem ıcın.
Bunlar harıcı kısıler ıcın asla!
Bunun harıcınde bence esımın aılesının de ogrendıklerı var.
Esımın gerektıgı yerde kardesını sılıp,
esıne sahıp cıkacagını ogrendıler!
Benı ezemeyeceklerını ogrendıler!
Hayat musterek dıyıp calısıp para kazanıyorsam,
aksam ayaklarımı uzatıp tv. ızlemeye hakkım oldugunu ogrendım.
Esımden yardım ıstemeyı ogrendım.
Kımsenın hayatımı-za mudahale etmeye hakkı olmadıgını ogrendım.
Ben esımle evlendım,
esımın aılesı ıle degıl!
Bunu onlarda ogrendı!
 


aynen katılıyorum..
 
evli değilim ama bu topik ve bu forumdakı konuları bekarken cıddı bır ılıskısı olan tum kızlar okumalı
okuyalım kı zorluklar ıhtımallerı bılelım
bekarlığımızın ıyıce tadını cıkaralım
ufak tefek seylere takılmamayı ogrenelım kı zorluklar bızı beklıyor
bırde bıseyı nasıl yaptırabılırız
karsımızdakı erkege nasıl davranmalıyız
bunları ogrenıyorum okudukca
cok soylemenın arsız ettıgını
bıraz polıtık olmanın gerektıgını anladım
keske bu ılıskım ılk basladıgı zamanlar okusaymısım burayı bu topıklerı

 
evli deilim ama evli olup da mutlu olan göremedim şu koskoca kkda...mutlu olanlar da bi zaman sonra aynen şöle dio "evliliğin ilk ... senesi çok iiydi, sonra.."
 
nişanlanmama az bir zaman kala acıkcası yazılanları okudukça evlilikten korktugumu farkettim. sözlümün annesine ve kardeslerine olan bağlılığı şuan beni fazlasıyla düşündürüyo ama napabilirm ki ilerisini görmeden bilmeden nasıl bırakabilirsin sevdigini keşke bazı şeyleri önceden anlayabilsek..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…