Mesleğimi yaptırmıyor kısmından başlayın. Çocuklarınız okula gidiyordur zaten, evde bakım bekleyen bir bebeğiniz yok değil mi? O zaman çalışmaya başlayın. Mutlaka büyük kavgalar kopacaktır, ama şuanda da mutlu değilsiniz, aranız iyi değil. En azından paranızı kazanmış, evin dört duvarının arasından çıkmış olursunuz. Çocuklarınız için bile bambaşka bir anne profili haline gelirsiniz. Çalışmaya başlamanız eşinizin size olan tavrını iyi ya da kötü yönde değiştirecektir. Yıllardır sindirdiğim kadın canavara dönüştü, azıcık ayağımı denk alayım diyerek geri adım da atabilir, köpürüp sizi daha çok baskılamaya da kalkabilir. İlki olursa, evliliğiniz adına belki bir şansınız olur. Ha sizin ona saygınız, sevginiz geri gelirse tabi. Ama size karşı hala baskıcı olursa, o zaman kendi yolunuza bakarsınız.
Yatakta sesimi çıkarmıyorum ama içimden gelmiyor diyorsunuz. Bu ne kadar acı ve ağır bir durum. Hiçbir insan bunu yaşamamalı. Zira sevişmek, sevgiyle yapılması gereken, insana yük gibi gelecek değil, yükünü hafifletecek bir eylem olmalı. Bu size eziyet gibi geliyorsa, sesinizi çıkarmaya başlamakta daha fazla geç kalmayın. Zira kocanızla sevişmek "kadınlık görevi"niz değildir. Cinsel olarak uzaklaşmamak istiyorsa, önce ilişkinizdeki sorunları görüp, tamir etmeye çalışsın beyefendi.