Evlilik ve aile sorunları ve cinsel sorunlar

Ruhum Buruk .!.:

Bulunduğunuz ortamdan uzaklaşmak çok iyi fikir.Esinizden bosanmayin başlarda bocalamis,saçmalamış ama şuan düzeldiyse o zaman yapmadığınızi şuan yapmanız anlamsiz.Uzaklasinca belki eşinizin psikolojisi düzelir ve sonuca varabilirsiniz.İsi sakın kaçırmayın ama eşinizi ikna edin beraber çıkın gidin oradan

Genişletmek için tıkla...

MeltemRuya .!.:

Sizinle henüz görüşmeyen ailesi hamile kalirsaniz evinizden çıkmayacak ve kocanız da ne var onlar ailem diyip seni batırıp belki daha kötü iftiralar yalanlar ispiyonlarolacak . Ve siz bunları normal halinizle kaldiramazken lohusa halinizle hayatta kaldiramazsiniz. Çocuk yokken kaçın manyak ailelerden. Uzak oldugunuz için gormemissiniz şimdi çok iyi gördünüz tanıdınız aileyi. Çocuk yokken kaçın vallahi. Çocuk olursa daha kötü insanın o an elinden birsey gelmiyor işte.

Genişletmek için tıkla...

dilruba678 .!.:

Merhaba arkadaşlar;
Siteyi yıllardır kullanıyorum. Bir gün yazacağım aklım gelmezdi fakat her şeyin zamanı olduğu gibi bunun da varmış.
Ben büyük şehirde yaşayan biriyim, ailemin tek kızı olarak büyüdüm bir de erkek kardeşim var el bebek gül bebek tabiri caizse, hayatım okumak ile geçti ,yüksek lisansa kadar getirdim. Çalışma hayatım vardı.
Neyse sonrasında evlendim Anadolu’da bir büyük şehire gelin oldum.
Başta aşırı sancılı bir süreçti.
Ailesi evlendikten sonra aşırı değişti annesi Türkçe bilmiyordu ne söylesem anlamıyor işine geldiğini anlıyordu, eşimin annesi okuma yazma bilmediğinden bence yapmak istemediğinden, ailede kayınpederimin ortak olduğu amcanın karısı her şeyi yapıyordu. Sanki kaynamam oydu. Her şeye dahildi, sürekli bana alttan alttan çok çektiğini şimdiki gelinlerin rahat olduğunu falan söylüyordu kaynanam kaynanası gibiymiş ,kendisini eşinin ikinci evliliği ilk eşi amcanın kaçmış tabiri caizse aileden. Düğün dönemimizde her şeyi eşim tek başına yaptı,ben sıfır borçla çöp poşetime kadar aldım ve evlendim çeyizi mi de aynı şekilde. Evlendik büyük bir borcun altına girdik. Tabi ben aile yapacak sanıyordum aile yapmadı şirketleri eşimi borçlandırdı. Bu arada ailem ailesini sevdi babam başta aile kalabalık kültür farkı var ama iyi insanlara benziyorlar dedi . Babamın rızasını aldım telli duvaklı evlendim.
Bir gece eşimin telefonunu karıştırdım yengesinin bana baktıkları geceliği eşime attığını benim bohça için bunu beğendiğimi söylediğini gördüm. Bana attığı geceliği eşime de atmıştı. Bu durum bana çok tuhaf geldi.
Kafamda kuruntu yaptım sonrasında annesi gibi olsa atar mıydı diye düşündüm. Sonuçta bir çamaşırlarını saklayarak asan bir nesilde büyüdük.
Yenge başta bana aşırı iyiydi tabi eşimde onların bir dediğini iki etmeyen biri,ailenin hep evet diyeni olmuş. 8 kardeşler bu arada :) bende 2 burada bile uyuşmuyoruz.
İlk gece beraber olamadık, o beni suçladı ben onu eşim sönme problemi yaşıyordu.
Benim ailemi özlemem. İstanbul gibi bir yerden gelmem Anadolu’ya alışamam eski özgür hayatımı özlemem. Özgürlükten kastım arkadaşlarım ile buluşmak, düşmanıma bile hasret kaldım. İlk defa ailemden uzaktaydım. Beni saran kucaklayan bir aile de yoktu, sürekli davranışlarımı eleştiren bu arada ben muhafazakarım tesettürlüyüm. Onlara en yakın benzeyen ben olmama rağmen beni hep eleştirdiler.
Başlarda işsizlik iş bulamam küçük şehir olması aile özlemi cinsel sorunlar intihar etmeyi bile düşündüm.
Annem ve yengem bana bu sorunun böyle gitmeyeceğini doktora gitmemiz gerektiğini söylediler.
Eşim sorun bende değil sende diyordu . Günlerce kavga ettik birbirimize saldırdık.
Sonrasında yenge ve annesine kimseye söylememelerini bu sorunu çözmelerini söylediler ailem. Kaldı mi dersiniz asla herkese anlattılar. Ama Buda Çare olmadı.
Çünkü eşim gitmiyordu doktora. Düşünüyorum yazdıkça yaşadıklarım dün gibi aklıma geliyor keşle hepsini dökebilsem yazarken bile ağlıyorum.
Eşim yengesiyle konuşmuş sonrasında sorunumuzun cinsellik olmadığını benim ailesini benimsediğimi onların sözlerini ona anlattığımı söylemiş yani beni kötülemiş, bir süre hep böyle laf taşıdı eşim.
Ben tabi adım atıyorum aileye eşime görümceme gidelim falan diyordum bir gün şehir dışına evlerine gittik 1 aylık evliyken, gece geç vardık oğlunun doğum gününü kutladık uyuduk oğlu küçük yanımızda yattı beni çok seviyor diye, sabahına kaynanamla ellerini beline koyarak şakayla karışık sen neden bize pasta tabaklarına yardım etmedin dediler, evine yeni gelmiş biri ki çevrem hep çok marifetli olduğumu söyler bir insan evine gelmiş birine neden bunu söyler bilmiyorum. Ki ettim de .
Çok kötü şeyler yaşadım aklıma geldikçe ağlamak istiyorum.
Eşimin ailesinin fabrikaları var ama eşim orada çalşan. Biz kiradayız. Kendileri şehirin en lüks yerinde. İstemiyorum çalışır yaparım her şeyi kendime. Bir altın bile takmadılar hepsini eşim yaptı. Düğünden sonra takıları istediler bende kaynanamı dışarı kahveye çıkarıp ona güzelce babamın bir sürü masraf yaptığı halde ilk düğünde takıları elimize saydığını bir şey yapmadığınız halde nasıl istiyorsunuz dedim. Haklısın sadece kardeşlerine yaptı kayınpederin dedi. Zaten baştan çatırdadı her şey. Kaynanamı annem gibi seviyordum ama kızlarının sorunlu evliliklerinde eşimin bana olan sevgisi gözlerine batıyordu.
Her neyse ablaları ayrı sorun oldu kıskançlıkları hiç bitmedi etlimi bana kötülerlerdi bende tanımadığımdan yorum yapmaz ama eltimin aşırı güzellik takıntısıni da anlamazdım, tuhaf biriydi, kimse ailede beni sevmedi yenge ile ve görümcemlerle kavga ettik eşim yüzünden çünkü laf taşıyordu sürekli bana kötü bakan gözlere rağmen kaynanama kayınpederime gidiyorum. Uzak olduğumuzdan evlenmeden çok tanıyamadım aileyi. Asıl meseleye geleyim ben.
Kendi hayatını mahvetmiş biri olarak size sormam gereken bir şey var ?
4 sene boyunca sayısız terapiye gittik eşimle, ben depresyona girdim tedavi gördüm, ailesi yüzünden ama bir gün olsun hiç birinin küçük çocuğuna yüz çevirmedim hep sevdim, çocukları yanımdan çektikiwnri bilirim, çocuklar gelip boynuma sarılırlardı, çocuklarını konuşma diye tembihlediklerini bilirim. Düşünüyorum ne yaptım ? 4 senedir eşimin cinsel sorunun geçmesini bekliyorum, iş başvurusu yapmadığım yer kalmadı, ama iş bulamadım. Ailesi eşimden çok beni doktora götürmeye çalışıyor ki gittiimde.
Ailem artık boşan yaşın geçiyor bekleme diyor, ailesi artık karışmıyor ama sorunumuzda umurlarında değil.
Eşim bana karşı düzeldi artık ailesini savunmuyor.
Ama ben değiştim işte artık eskisi gibi ağlayan biri yok, ben ayağa kalktım ve eşime artık kendimi ezdirmiyorum 4 senede ağırladığım misafiri annem 30 senede ağırlamamıştır.
Arkadaşlar bana karar vermemde yardımcı olur musunuz ?
Ailem vazgeç diyor ama kararımı da etkilemek istemiyorlar.
Bende çok sabrettim diyorum aileme aşacağız psikolojik diyorum eşime hep doktorlar aynı şeyi
Söyledi çünkü, kaç doktor kaç terapist gezdik.
Sizce beni mi sevmiyor ondan mı olmuyor , bu sorunu yaşayan var mı?
Arkadaşlar ben doktora için yurt dışında bir okula başvurdum eşime benimle gel diyeceğim, işi yüzünden sık sık yurt dışında zaten, oradan gidip gelirsin zamanla sorunumuz da hal olur dedim.
Benimle gelmezse ne yapayım arkadaşlar ?
İnanın okumak kendini geliştirmek ne boşmuş bakin bu sorunun cevabı bile belliyken size soruyorum
Ama istişare de hayat vardır biliyorum.
Teşekkür ederim cevaplarınız için, beni kınamayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...