• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik ve çocuk fobisi

Şu an nişanlıyım.Ve nişanlım çocukları çok seviyor.Ve çokta istiyor ama çocuğun sorumluluğu beni korkutuyor.Hayat boyu dünyaya getirdiğiniz varlığın yanında durmak zorundasınız ve hayat boyu ona karşı sorumluluklarınız olacak.Kulağa pek hoş gemiyor.
 
Merhaba canım, insan gönlüne göre birini bulamayınca, kimselerden etkilenmeyince, hayal kırıklıkları yaşayınca böyle düşünüyor. Bir taraftanda hayatındaki o boşluğa üzülüyorsun, özellikle mutlu çiftleri gördükçe, sonra gelecek kaygısı yaşamaya başlıyorsun.
Çocuk olayı insanın gözünde büyüyor, bu yaştan sonra nasıl olcak, nasıl bakılacak, nasıl sabredilecek diyorsun.
Ben 34 yaşındayım, bekarım, şuan görüştüğüm biri var ama henüz evlilik için adım atmış değiliz, ne olacak bellide değil:14:
 
Hemen hemen aynı seyleri yasıyorum seninle..
Tek fark ben cocukları cok severim saatlerce onlarla sıkılmadan ilgilenirim ama kendi cocugum olmasını istemiyorum nasıl birsey bende anlamadım.. Bu konuda senin düsündügün endiseleri yasıyorum.. Ne yalan söyleyim bazen bende kendimi cok bencil hissediyorum böyle düsündügüm icin. :37:

bencil degilde özgür ruhluyuz sanirim. en cok korkutan sey özgürlügümüzün kisitlanacak olmasi.
sabah kalkma saatin, yatma saatin, calisma saatin, yemek saatin
tatil zamanin, tatil yerin, gezme zamanin, gezme yerin hersey ama hersey cocuga göre uyarlanicak
sana göre degil :52:
 
sizler sayesinde yalnız olmadıgım gördüm ve buna cok mutlu oldum. bazen bir ben miyim böyle düşünen diyordum.. sanırım su da önemi bir etken henuz kendımı hala küçük görüyorum alında büyüdüm ama ben böyle görüyorum
 
Etrafta görülen,izlenilen duyulan ilişkiler yüzünden bende korkuyorum evlilikten.Çocuk fikri korkutucu geliyor.Düşündüğümde annelerimiz,babalarımız,büyüklerimiz çok dirayetlilermiş diyorum.Çocuğum olsa sokağa çıkartıp oynatmaktan bile korkardım heralde.Velhasıl yanlız değilsin arkadaşım.Bu devirde maddi manevi evlilik,çocuk dünyaya getirmek oldukça zorlayıcı bişey.Ama hayatınıza doğru insan girdiğinde o korku azalır biraz sanırım.
 
Etrafta görülen,izlenilen duyulan ilişkiler yüzünden bende korkuyorum evlilikten.Çocuk fikri korkutucu geliyor.Düşündüğümde annelerimiz,babalarımız,büyüklerimiz çok dirayetlilermiş diyorum.Çocuğum olsa sokağa çıkartıp oynatmaktan bile korkardım heralde.Velhasıl yanlız değilsin arkadaşım.Bu devirde maddi manevi evlilik,çocuk dünyaya getirmek oldukça zorlayıcı bişey.Ama hayatınıza doğru insan girdiğinde o korku azalır biraz sanırım.

evet arkadasım.. asık olmak herseye bambaska :69:bir boyut kazandırcak sankii beklemekle olmuyor ama:69:
 
Bende cok korkuyorum evlilikten önceden sıcak bakıyordum şimdi çekiyorum kendimden zaten zaman geçsin biraz daha evlilik denen birşey kalmıcakk
 
arkadasla merhaba,
ne dertler var aslında ysadıgımız ama bu da benım sık sık düşündüğüm bir dert. yani ben 27 yasındayım etrafımda herkes evlenmeye basladı ama ben hıc evlenmek ıstemıyorum cocukları cok sevsemde cocukda ıstemıorum yok cok ciddiyim.. cok uzak bana.. bazen kızıyorum kendime ama neden böyle hissediyorum.

Evlilik değil ama çocuk fobisi bende de var. Hatta yaklaşık 27-35 yaşları arasında hormonların nedeniyle çocuk isteyebileceğimi düşünüp o dönemleri çocuk yapmadan nası atlatsam diye bile düşünürüm şimdiden :)
Aslında çocukları severim ama en sevdiğim canımın içi yeğenime bile birkaç saatten fazla baktığım zaman o sorumluluktan kurtulmak için can atıyorum.
Evliliği de günümüz koşullarında yargılanmadan sevdiğin insanla yaşamanın tek yolu olduğu için kabullenmiş durumdayım :)
 
Ben de 24 yaşıma kadar direnebildim.Sülalede 17 yaşında hepsi gitti nerdeyse.
Ama daha geç de olabilirmiş evlilik.Keşke nişanlı falan kalsaymışız.

Ben ki sorumluluk almaya korkmayan bi insanımdır,ne evliliğin sorumluluğu nede çocuğunki hafif değil.
O yüzden;evlenmiş olabilirim ama çocuk istemiyorum şu an
 
22 yaşındayım erken olduğunu düşünüyorum ama evlenmek uzak değil bana:31:
çocuk yapmayı bende istemiyorum ama buna tek taraflı karar veremiyosunki erkek arkadaşım çocukları çok seviyoo:)):49:
 
cocuk fobiside şöyle aslında, yani bebekleri deli gibi sevıyorum ama 8-9 yasında bir cocuk gördüğüm zaman bazen sinirim bozulabılıyor:( gıcık oluyorum o bilmişliklerine..
 
bencil degilde özgür ruhluyuz sanirim. en cok korkutan sey özgürlügümüzün kisitlanacak olmasi.
sabah kalkma saatin, yatma saatin, calisma saatin, yemek saatin
tatil zamanin, tatil yerin, gezme zamanin, gezme yerin hersey ama hersey cocuga göre uyarlanicak
sana göre degil :52:

işte bu benim:37:
Önceden sevgililik bile korkutuyordu ama ona pek fazla direnemedim:69:
Flört döneminin kısıtladığı pek bişey yok ama evliliğin ve çocuğun....:50
:
 
Evlilik değil ama çocuk fobisi bende de var. Hatta yaklaşık 27-35 yaşları arasında hormonların nedeniyle çocuk isteyebileceğimi düşünüp o dönemleri çocuk yapmadan nası atlatsam diye bile düşünürüm şimdiden :)
Aslında çocukları severim ama en sevdiğim canımın içi yeğenime bile birkaç saatten fazla baktığım zaman o sorumluluktan kurtulmak için can atıyorum.
Evliliği de günümüz koşullarında yargılanmadan sevdiğin insanla yaşamanın tek yolu olduğu için kabullenmiş durumdayım :)

bende çocukları çok seviyorum hatta ablamın kızına saatlerce bakabilirm ama ben kedni çocuğum olması için uzun uzun düşünmem lazım çocuk düşüncesi ben geriyo
 
Back
X