Ikinci evliligimi ogluma nasil anlatabilirim?

Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Bence erken değil. Eski eşin babalık yapmaması çok üzücü. Boşnamak ayrı çocuk ayrı. İnsan evladını nasıl görmez anlamıyorum.
Ben sadece şuna önden bakın diyebilirim eş adayınız çocuklara aşinamı. Çocuklu hayata. Şôyleki yeni evli gibi olmayacaksınız haliyle hemen çocuklu bir aile olmuş olacaksınız. Ben diyorum bazen bebeklikten büyütünce Allah bir sbaır veriyor hem de çocugu tanıyorsun tahammül kapasiten vs artıyor. Durduk yere beş yaş çocuk g8rsem mesela markette dediği olmayınca ağladı diyelim itici şımarık gelebilir çocuk. Halbuki çocuk onyani konuşur sınırı ayarlar başka açıdan gönlünü alır ayarlarsın. Ama çocuğa aşina olmayan biri bu çocuk ne biçim vs diyebilir.
Ya da evde yakınlaşmalara insan kendi çocuğu varken dikkat ediyor . Adam bu duruma uyum sağlayacak mı. Belki başta çocuk sizin sarılmanızı vs garipser mı sizi kıskanır mı, o evrede eş adayınız nasıl davranır. Özetle adam çocuklu hayata girecek. Bence pedagoğa ayrı bir gün de eş adayınız ile siz gidin çocuk olmadan. Nelere dikkat edilecek ne bekliyor vs diye.


Yoksa dört sene olmuş gayet eğlenebilirsiniz. Hatta evlenin. Benim kv evlenmemiş. E çocukların kendi hayatı var. Zor yani. Keşke evlenseymiş.

Onun dısında zaten dikkatli bir anneye benziyorsunuz. Cocuğunuzu ezdireceginizi sanmıyorum. Bir bu şekilde evlenene denk gelmiştim. Çocuk biraz tombuldu. Salak adam az yemek yiyecek kilo verecek bana sôz verdi diyordu lokmasını sayıyor çocuğun bedenini küçümsüyir saćmalık. Annesi de memurdu hiç adama ses etmedi. Çocuğunu seviyordu ama adam gitmesin diye de alttan alıyordu.
Halbuki öz baba bile ez yiyecek dese on yaş çocuğa annesi azarlar ne saçmalıyorsun diye
 
Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Neden bu kadar acele ediyorsunuz ? Çocuğunuz sizinlede koşabilir sizinlede top oynayabilir. İlaki bunu bir erkekle yada baba figürüyle de yapmasına gerek yok. Haberlerde neler neler okuyoruz iyice gözlemlemeden evlenmeyin lütfen
 
O da boşandı ancak bir çocuğu yok. Çocuğumun öz babasi da baba olmadı yani hiç babası olmadı zaten. Çocuğuma bu senin baban dayatması hiçbir zaman yapmam baba aramıyorum ona destek yardımcı olabilecek abilik yapacak doğruyu yanlışı gösterecek içindeki özlemi az da olsa giderecek onu bu ilgiden mahrum bırakmayacak. Yaşımız 42 ve 40. Genç degiliz. Önümüzde ne kadar yaşam süresi var bilmiyoruz. Ve çocuğumun yaşından da dolayı bu dönemde alismasinin daha kolay olabileceğini düşünüyorum ergenlik sürecinde olursa bu durumun daha zorlaşacagi kanaatindeyim
konudan bağımsız yorumunuzdaki naiflikten dolayı teşekkür ederim. Yolunuz bahtınız açık olsun. Rabbim en doğru kararı verdirsin.
 
Yeni değilki dört sene olmuş ayrı yaşamaya başlayalı
Güncelleme yap istersen denince ekledi o detayları. İlk mesajında yoktu.
Haklısınız çoğu noktada sizinle aynı fikirdeyim. Biz öyle degiliz demeyeceğim çünkü yapı olarakta hiçbir şeye kesin gözüyle bakmam %100 hiçbir sorun yaşamayacağız %100 çok mutlu olacağız diyemem. Malesef hayatta hiçbir şeyin garantisi yok. Mutlu da olabiliriz mutsuz da olabiliriz. Bu kararı almak benim için de kolay olmadı defalarca Artı eksi düşündüm. Maddi olarakta çok şükür kendinin de ailesinin de durumu ortalamanın üstünde. Memurum ancak bana ihtiyacı yok maddi olarak ki onun boşandığı kadin unvan olarak benden daha da üstte. Bazen anlasamayinca işçi de olsan memur bakan yada temizlik personeli de olsan olmuyor. Benim eski esimde yuzbasiydi.
Kendinize şunun sözünü verin. Yuva yapmak zor yıkmak kolay vs demeyeceksiniz. Çocuğunuzun hasar gördüğünü, mutsuz huzursuz olduğunu fark ettiğinizde düzelir alışır atlatır vs demeyeceksiniz ve gereğini yapacaksınız. Karşınızdaki kişiye de bunu hissettireceksiniz. Hepimiz hata yanlış yapabiliriz, önemli olan fark edip ona göre tavır takınmak. Umarım seviyeli saygılı huzurlu bir aile yaşantınız olur.
 
Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Yazdıklarınız baştan sona mantıklı geldi, olması gereken şeyleri yapıp düşünüyorsunuz .

Hem çocuğunuz için hem de 2. evliliğiniz olacağı için son ana kadar ince eleyip sık dokumak sizin için iyi olacaktır.
 
Bir kadin bosaninca hele de cocugu varsa bir daha evlenmek fikrini yakistirmiyorlar genelde , ama bence yanlis...kim ister evliligi bitsin ama bitmisse de hayat devam ediyor sonucta genc degiliz demissiniz ama bence genc bir yas 40 , belki 2. De cok mutlu olacaksiniz..insallahta olursunuz...🙏
 
Bir kadin bosaninca hele de cocugu varsa bir daha evlenmek fikrini yakistirmiyorlar genelde , ama bence yanlis...kim ister evliligi bitsin ama bitmisse de hayat devam ediyor sonucta genc degiliz demissiniz ama bence genc bir yas 40 , belki 2. De cok mutlu olacaksiniz..insallahta olursunuz...🙏
Ben de aynı fikirdeyim şu an 40 yaşındayım ve bence en rahat etmemiz gereken yıllar. Bir değerbilmezin arkasında yılları heba etmeye değmez
 
Eski eş neden cocukla gorusmuyor, cocuk neden babasini bilmiyor ben bunu yazdiginizi goremedim.

Baska bir adami baba figuru olarak cocugun hayatina yerlestirmek yerine once asil babasini tanimasini saglamak bana daha makul geliyor.

Ha cok kotu korkunc bir adamsa tabi cani cehenneme ama konuda bu detaylari goremedigim icin soruyorum.

Ote yandan ben cocuklu insanlarin 2.evliliklerini (kadin erkek farketmez) yapmasını cok zor goruyorum, cok nadiren iyi bir uvey baba/anne olabilir evleneceginiz kisi, bu riske deger mi hic emin degilim.

Bende esimden ayriyim ama esim iyi bi ebeveyndir, hic cocuklarini birakmadi bu surecte, biz eş olamadik ama su an yakin iki arkadaş olarak iki minnosun ebeveynligini paylasiyoruz, ben belkide bu sebeple hic 2.evlilik fikrine sicak bakamiyorum.
 
Erkek arkadaşınızla oğlunuz düzenli vakit geçiriyor mu? Haftada bir pazar rutini mesela? Psikolog sizi daha iyi yönlendirecektir ama böyle bir rutin oluşturup sonrasında “x abi bizimle vakit geçirmeyi çok seviyor. Bizimleyken çok mutlu. Bizimle yaşamak istiyor. Sen ne düşünüyorsun?” Gibi sorabilirsiniz belki
 
Yani isterseniz konuya hakim kişiden önerisi alın. Bizim burda dediklerimiz profosyonel olmaz. En azından size doğru yol gösterir. Mutluluklar.
 
Eski eş neden cocukla gorusmuyor, cocuk neden babasini bilmiyor ben bunu yazdiginizi goremedim.

Baska bir adami baba figuru olarak cocugun hayatina yerlestirmek yerine once asil babasini tanimasini saglamak bana daha makul geliyor.

Ha cok kotu korkunc bir adamsa tabi cani cehenneme ama konuda bu detaylari goremedigim icin soruyorum.

Ote yandan ben cocuklu insanlarin 2.evliliklerini (kadin erkek farketmez) yapmasını cok zor goruyorum, cok nadiren iyi bir uvey baba/anne olabilir evleneceginiz kisi, bu riske deger mi hic emin degilim.

Bende esimden ayriyim ama esim iyi bi ebeveyndir, hic cocuklarini birakmadi bu surecte, biz eş olamadik ama su an yakin iki arkadaş olarak iki minnosun ebeveynligini paylasiyoruz, ben belkide bu sebeple hic 2.evlilik fikrine sicak bakamiyorum.
Siz çok şanslısınız bazen de benim başımdaki gibi öyle adamlar denk geliyor ki çoçuklara ben zorluyorum babalarını görmek istemiyorlar. Eğer bir adam aylarca evladını görmüyor, gördüğü zamanda bir saçını bile okşamıyorsa bu adam ne kadar adamdır, ne kadar insandır. Babasını bilse ne bilmese ne oluyor insan hatta çocuk böyle bir figürü hiç tanımasa çok daha sağlıklı çünkü ben bu tarz adamlara baba değil insan kelimesini bile kullanmak istemiyorum. Onlar sadece “bencil değersiz “ canlı benim gözümde.
 
Biz ne desek bos. Siz kararinizi vermissiniz.
Lakin konu hakkinda, 1 yil once bosandim yazmissiniz. 4 yildir dava suruyordu yazmissiniz. Demekki bosanma konusunda cok ugrastiniz cekismeli bosanma oldu. Bu surec sizi yipratmadi mi? Toparlanabildiniz mi? Acele ediyorsunuz.
Şoyle bir durumda var karisinizdaki adamin cocugu yok babalik nedir bilmiyor insan yeri geliyor kendi cocuguna bile tahamul gosteremiyor. Bu adam sizin cocugunuza dayanabilecek mi ve en onemlisi ben baba olmak istiyorum yasimiz gecmeden bebegimiz olsun dediginde bu durum ne olacak. Yeni dogacak cocuk ve sizin suanki cocugunuz arasinda nasil bir durum olacak. Bunun gibi bir suru sorun var. Sikintili bir durum.
 
40 yas yaşlı değil ki ,daha gençsiniz. Tabi ki de evlenebilirsiniz.ama burada yazılan uyarıları dikkate alin derim. Adam da sizin yaşlarınızda ve çocuğu yokmuş. Ben çocuğa sabredecegini pek sanmıyorum çok uzulebilirsiniz ileride.
İyi düşünün. Bir psikologla görüşüp danışmak da fayda goruyorum
 
Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Bence herseyi güzelce anlatın. Ara sıra birlikte vakit geçirin. Yavaş yavaş alışır.zaten 5 yaş oyun çocuğu. Gozlemlerime göre küçük yaşta çocuklar daha güzel adapte oluyor.buyuduklerinde daha sert tepkiler veriyor.
Ama şunu da soyleyim benim de 5 yaşında bir oğlum var.babasi ile yan yana oturmama bile müsade etmiyor. Ne zaman yanima otursa sarilsa ,uzerimize hoplar ziplar,simarir ve aramiza girer 😁 .İlk zamanlar size direnç gosterecektir.esiniz ile temas noktasında dikkatli olunuz bence.sizi paylaşmak istemeyecektir.
 
Back
X