Ikinci evliligimi ogluma nasil anlatabilirim?

Bugün Denizli'de bir erkek çocuğu annesinin erkek arkadaşı tarafından öldüresiye dövülmüş, çocuğun hayati tehlikesi devam ediyor. Videosunu izleyemedim çocuk mahvolmuş çünkü. Lütfen bilhassa çocuğu olan anneler birileriyle tanışırken seçici olalım. Acele etmeyelim. Ben sadece bunu söylemeye geldim. Umarım her şey gönlünüzce olur
 
İlkokulda yeni bir ortama girecek yeni arkadaşları olacak okumayı ogrenmeyecek çalışacak strest altinda olacak o zaman bir de üstüne evlilik sureci eklenince çocuğumu daha çok etkileyeceğini düşünüyorum
ilkokulda çocuktan yeni bir karakter ortaya çıkması ihtimalinden dolayı o zamanı bekleyin demiştim ben de. 0-6 yaş aralağının psikolojik etkisini koruyarak bu yorumu yaptım ayrıca. bir de müstakbel eşi daha çok tanımanız için.
benim annem de eğitimli ve çalışkandı, ayrıca benim de babam yoktu ama annemin partneri konusunda sıkıntı çektim, o yüzden olumsuz ihtimali düşünüyorum ilk etapta. öyle olmayan aileler de var ama nadir gibi görünüyorlar. zaten mutlu aile nadir bulunan bir şey maalesef. gözünüzü iyi açın diyebilirim sadece. mutluluklar dilerim.
çocuğa nasıl açıklanır elbette uzman değilim ama gerçek olduğu gibi söylenmelidir bence çünkü çocukları kandırmamak her zaman en iyisi, zaten kanmıyorlar. çocuğunuz zaten yaşıtlarından erken olgunlaşacak, onu şimdiden birey olarak muhatap alarak söylemeniz en iyisi bence. yani ilkokul çağını düşünüp konuşuyorum belki de halen.
edit: babasızlık kötü bir üvey babadan yeğdir bence, o zaman anneye de kırgınlık başlar
 
Benim için en önemli kriter niçin boşandığı
Bunu da tabii ki kendinden değil karşı taraftan dinlemelisiniz
Ben genelleme yapmak istemiyorum ama 47 yasindayim şunu öğrendim iyi bir şey olsa eşi bosamazdi teorisi yüzde 90 doğru çalışıyor inşallah sizinkisi kalan yüzde 10 luk dilim içindedir
 
Bı şekilde anlatılır da lütfen dikkatli düşünün, iyice tanıyın... Yeni açılmış bı konu var ikinci eş şiddetiyle ilgili bı göz atın lütfen...
 
@Koalina denedim ama yapamadım galiba gruba biraz önce üye olup sorumu sordum. Ama bi anda anlamadığım ne olduğunu yazılanlardan sonra. 3 üniversite mezunuyum. Evliyken başka adama kaçmadım çocuğumu bırakip keyfime bakmadım. Ben hala çocuğum için uğraşıyorum onun bu süreçten etkilenmesini istemediğim için neler yapabilirim onu araştırıyorum. Çocuğumu psikolojisini önemsiyorum. Yoksa gidip evlenmek 5 dakikalık bir süre istesem onu da yapabilirdim ama yapmadim. Kisaca olması için konuyu öyle açtım. Ama en ince detayına kadar bilgi vermek gerekiyormus bunu anladım😁
Siz yenisiniz, biz neler okuduk neler gördük burada. Mutlu olmanızı sevilmenizi hepimiz canı gönülden isteriz ama çocuklu-çocuksuz evliliklerde mutlu son oranı düşük. Keşke size eş, çocuğunuza baba olsa ama özellikle günümüzde erkekler çok acımasız. Öz çocuğunun yediği içtiği batıyor bunlara. Siz yine de psikolog eşliğinde ilerleyin. Sadece sorup gelmeyin ama uzun süreli bakın olaya. Çocuk size anlatamadığı şeyi doktora anlatabilir, annem üzülmesin diye gizlerse psikolog ortaya çıkarabilir. Evet hepimiz adama çullandık ama sen işini kış tut, yaz çıkarsa bahtına diye boşuna dememişler.
 
Merhaba, bir çocuk psikoloğundan randevu alarak en doğru adımla başlamışsınız. Her çocuk özel ve farklıdır. Bu yüzden böyle durumlarda net bir biçimde ne yapılması gerektiğine dair bir uygulama kılavuzu yoktur. Psikoloğunuz önce çocuğunuzla bir görüşme gerçekleştirir, gerekli görürse birkaç seans daha görüşür ve çocuğunuzu tanıdıktan sonra size yol gösterir. Ama genelde doğrudan aynı evde yaşamak yerine önce siz, partneriniz ve çocuğunuzun birlikte zaman geçirilmesi, bunun süresinin ve sıklığının arttırılması, ardından çocuğunuzun partnerinizle baş başa zaman geçirmesi, dışarıda baş başa yemek yemek, bitlikte bir çocuk oyunu izlemek, parkta oynamak vb aktiviteler aralarında güven ve sevgi bağının oluşmasına ya da güçlenmesine yardımcı olabilir. Umarım sizin için de çocuğunuz için de her şey çok güzel olur.
 
Ben çocukla 2. evliliğe karşı olanlardanım.

Çevremde bir kaç böyle evlilik gördüm hepsi hüsranla ve en çok zararı çocukların yaşamasıyla sonlandı. Belki ilk zamanlar iyiydi, dışardan mükemmel görünüyordu hatta bir tanesinin kendi çocuğu olmadığını söylediklerinde şaşırmışlığım bile oldu ama son kullanma tarihini doldurduğunda parçalanan yine çocuklar oldular.

2. Evliliğini yapmış biri olarak söylüyorum bunu çocuğum yoktu kendimi ateşe atabildim çünkü benimle birlikte yanacak kimse yoktu. Şuan 2 çocuğum var. Ve bir gün boşanırsam çocuğumu kimseyle aynı eve sokamam. İnsanlara güvenim yok. Kendimden başka kimseye güvenmem.

Siz farklı hayat yaşıyorsunuz , yada farklı hayatlarla karşılaştınız bilemem ama benim düşüncem, tecrübem bu yönde.
 
Yeri geliyor kendi çocuğumuza bile tahammül edemiyoruz, bence evlenmeyin. İlk iş olarak belki haftasonları eş adayıyla çocuklu daha sık görüşebilirsiniz, bakın bakalım tavırları nasıl olacak. Oglunuz bir şeyi tutturup ağladığında nasıl tepki verecek eş adayınız
 
Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Anladığım kadarıyla resmi olmasa da 4 yıldır zaten yalnizsiniz yani çocuk zaten babayı hatırlamıyor (öyle yazmışsınız galiba) bir pedogogla ilerlemeniz daha iyi olacaktır söyler soylemez evlilik değil de bir süre daha erteleyip daha çok vakit geçirmelerini sağlayabilirsiniz yumuşak bir geçiş olur.
 
İş yerinde görmeyle birini tanıyabilme olayına çok karşıyım .yılların komşularımız var valla adama bi bakıyorsun oturuyoruz ediyoruz on kızın olsa veresin gelir dışardan ama eşine çocuklarına bakınca bile anlıyorsun adamın ne mal olduğunu dışarda istediği kadar gülücükler saçsın ,kendı çocuklarına baba olamamış insanlar var . sizin çocuğunuz ıcın baba rolünde olmayacak abilik yapabilir 40 ından sonra ne kadar tahammül eder onu da bilemem tabi beklediğiniz gibi çıkışta hergun top kosturmayabılır çocuğunuzla oyunlar oynamayabılır insan yeri gelıyor kendı çocuğuna yorgunum. Diyor

Onun dışında yasınız işiniz ayrılma süreniz anladığım kadarıyla konuşma tarzınız aklı başında birine benziyorsunuz .bu hayatı siz yaşayacaksınız ama tüm kötü etkileri çocuğunuzda travma olarak kalıcak bunu bilerek yol alın.yanlış anlamayın hani normal ilk evliliklerini yapanlar bile 4*4 lük yaşamıyor tabikide ilk seneler sancılı gecıyor ama çocuğunuz için bu sancılı gecısleri ikiye çarpacaksınız .
 
Tamam ama aynı evde yaşamayınca tanıyamazsınız emin olamazsınız. Herkes sevmek sevilmek ister, evlenmek de hakkınız ama çocuğunuz küçük. Eski eşle evlenirken de çocuk yaparken de güvendiniz ama ne koca ne baba olmuş. Çocuğu olmayan birinin çocuklu biriyle evlenmesi bu devirde çok riskli. Diyelim ki bu kişi muhteşem baba olabilecek kapasitede. Ama ya değilse, ya evlendikten sonra zorluklar anlaşmazlıklar çıkarsa sakin kalamazsa, çocuğa merhamet göstermezse? Kendi çocuklarım bile o yaşlarda beni zorlardı tahammül sınırlarımı zorlardı. Aşırı sabırlı olmak lazım, var mı bu adamda o sabır? Açık yazayım ben bu riski alamazdım. Biz öyle değiliz yazacaksınız biliyorum ama çoğu erkek memur kadınlarla evlilik peşinde. Garanti yatırım olarak görülüyor yüksek gelirli memurluk.
Haklısınız çoğu noktada sizinle aynı fikirdeyim. Biz öyle degiliz demeyeceğim çünkü yapı olarakta hiçbir şeye kesin gözüyle bakmam %100 hiçbir sorun yaşamayacağız %100 çok mutlu olacağız diyemem. Malesef hayatta hiçbir şeyin garantisi yok. Mutlu da olabiliriz mutsuz da olabiliriz. Bu kararı almak benim için de kolay olmadı defalarca Artı eksi düşündüm. Maddi olarakta çok şükür kendinin de ailesinin de durumu ortalamanın üstünde. Memurum ancak bana ihtiyacı yok maddi olarak ki onun boşandığı kadin unvan olarak benden daha da üstte. Bazen anlasamayinca işçi de olsan memur bakan yada temizlik personeli de olsan olmuyor. Benim eski esimde yuzbasiydi.
 
Başta çok erken ne bu acele diyecektim çünkü ben de bir sene önce boşandım daha dün gibi. Ama sizin süreç zaten 4 yılı aşmış. Bu evlilik sürecini ise uzman eşliğinde yürütmenizi tavsiye ederim. Yani bazı konular bu forum sitesinden çözülemeyecek kadar ciddi diye düşünüyorum, umarım her şey gönlünüzce olur 🤍
 
konu sahibi insallah 2.evliliginde yüzün güler. Yine de asssslaaa 100% güvenme cocugunu elin adamina. Gözün hep acik olsun. Öz babalar bile ne yapiyor. O cocuk en cok size güveniyor, verdiginiz kararlar onun da hayatini dogrudan etkileyecek. Bol sans diliyorum.
Teşekkür ederim insAllah
 
Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Bende diğer üye gibi çocuk psikiyatrisi öneriyorum. Size yol gösterici olur nasıl ilerlemeniz gerektiği hakkında. Yine onların önerilerinde olan çocuk kitapları oluyor bu konularla ilgili. Onları okuyabilirsinix birlikte. Hekim önerileri ile sağlıklı bir ilişki kurabilirler diye düşünüyorum.
 
Niye hemen evlenmek istiyorsunuz? Daha yeni boşanmışsınız, aynı evin içinde yaşamayınca tanımak çok zor, ya bu adamla anlaşamazsanız? Çocuğunuz arkadaşınızı seviyor olabilir, aynı evde yaşamayı da sevecek mi? Sokakta görmek farklı aynı evde yaşamak zorunda olmak farklı. Çocuğunuza iyilik yapmıyorsunuz. Pedagog başka bir erkek figürü için çok erken, evlenmeyi erteleyin dese duracak mısınız? Ya adam gerçekte tahammülsüz merhametsiz biriyse ama evlenebilmek için rol yapıyorsa? Hayretler içinde kalıyorum, alıp verişe markete giderken çocuğunuzu nasıl emanet edeceksiniz?
Yeni değilki dört sene olmuş ayrı yaşamaya başlayalı
 
Zaten baba ihtiyacı vardır çocuğun, bence olumlu karşılar. Adamı da seviyormuş zaten. Nasıl söylenir bilmiyorum ama ben olsam 3müz yemege ya da gezmeye giderdim, orda birbirimizi seviyoruz, seni de seviyoruz artık aynı evde yaşicaz derdim😊 Bence dogrusunu yapıyorsunuz, baba boşluğunu kapatmak dogru karar.
 
Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan randevu aldim destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. O da bosanmis biri ve yaşlarımız 40 42 cok genc de degiliz. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Evlenmek istediğiniz kişinin cocuğu var mı?
 
Babamin is yerine gitmistim,kadin olankar bana "Ne kadar sanslisin, ne iyi baban var demislerdi. Oysaki babam el iyisi idi. Disarida herkesten aferin almak icin yardimlar eder,paralari savurururdu, iyi davranirdi, evde ise anneme bize siddetin her turlusunu sergilerdi. Eve gelmese derdim. Evin gida ihtiyacini bile karsilamayi cok gorurdu bize
 
Back
X