Evlilik yönetmeyi ben mi beceremiyorum?

Terapiste siz gidin muhakkak. Onu ikna edemezsiniz hemen. Siz en başta çoçuğunuz için gidin . Madem çoçuğunuz kendini bağırarak ifade ediyorsa onun da fazlasıyla ihtiyacı var. Hayatı başkalarının siniri gerginliği tercihleri dengesizliklerini ön plana koyup kendi durumunuzu göz ardı ederek geçirirseniz . Sonradan çok pişman olursunuz. Kendinizden başlayın ve çocuğunuzdan. Şidette de bugün hemen göz yumarsanız yarın kat ve kat daha fazlası olur.
 

Haklısınız benim tek de olsa gitmem gerekiyor.

Yani aslında ilk çocuğum da bu tarz problemler hiç yaşamadım. Ama kızımda bişeyleri yanlış mı yaptım yoksa yapısı öyle mi bilmiyorum, sürekli bağıran bi çocuk.

Göz yumma derken evi terketmedim, bu zamana kadar hiç terketmedim, eğer bu kapıdan çıkarsam asla geri dönüşüm olmaz huyumu biliyorum. Eşimle hala konuşmuyorum, o konuşmaya, sarılmaya çalıştı ama kabul etmedim. Nasıl bi yol izlemem gerektiğini aslında pek bilmiyorum şu anda.
 
Deniz Mavisiyim .!.:
Bilmiyordum bu kısmını şiddet var Aldatılma var çocuk var .....
Genişletmek için tıkla...

Hayır aldatılmadım. Sadece o anın vermiş olduğu moral bozukluğu ile bi an içimden öyle geçirdim. Evlilik te Aldatılmanın belki bi affı olur ama (tek bi hata olarak) şiddetin asla olmaz diye düşünüyorum yazmıştım. Tabi ki Onun yazarken moralim çok bozuktu, sonradan yanlış düşündüğümü anlayıp sildim o kısmı.

Şiddet de dediğim gibi 11 yılda ilk defa saçımı çekmesi, hemde benle tartışmıyorken, yani kızıma sinirlenip ki ikimiz de sinirliydik zaten, hiç bi şekilde susmayınca, sonucu çok saçma sapan bi olay oldu.
 
Kolundan tutup odaya götürmekle çocuğa bir şey olmaz.Tartaklasa vursa ayrı ama kolundan tutup çocuğu odaya da mı götüremeyecek.Bence anne veya babadan biri kızıyorsa diğeri duruma müdahale etmemeli.Şimdi kızınız babaya tü kaka olarak bakıyor siz savundunuz ya.Ben ortada eşinizin yaptığı pek bir şey göremedim zaten siz de bağırıyormuşsunuz körler sağırlar birbirini ağırlar.Arada bir herkesin modu düşük olabilir hergün size espri yapamaz.Eşiniz sinirlendiğinde siz asla susamam benim de bağırmam lazım diyorsunuz ama kızınızın kolunun tutulmasına tahammülünüz yok.Siz bağrışırken sanırım kızınız çok mutlu ki içiniz rahat bağırırım susamam diyorsunuz.Kızınızı çok düşünüyorsunuz ki kızınızla odaya kapanıp babayı bekliyorsunuz gönlümü almaya gelsin de kabul etmeyeyim diye.Çocuk yapıyorsanız şu evlilik nedir nasıl yürütülür öğrenin öyle yapın.Benim annem de böyleydi aynı sizin gibi.Onun gibi olmamak için elimden geleni yapıyorum bebeğim doğduktan sonra daha fazlasını yapacağım.Benim kızım bu saçmalıkları tatmayacak.Acaba bu kız niye huzursuz neden huysuz sizin egolarınızın arasında kaybolduğu için mi yoksaaahıı ne dersin?
 
Limoniiiii .!.:
Bugün küçük kızım çok bağırdı sebepsiz yere (aşırı huysuz ve zor bi çocuk.)
Genişletmek için tıkla...
Bunu demişsiniz ya aşırı huysuz ve zor bir çocuk diye, işte bu büyük ihtimalle eşinizin ve sizin sinirinizden kaynaklanıyor.
Çocuğunuzu kötü etkilememek adına öfkenizi kontrol altına almalısınız her ikiniz de. Yoksa onu kalıcı biçimde etkileyebilirsiniz ve ileriki hayatında o da yardım almak zorunda kalabilir. Hem çocuğunuz hem kendiniz ve ilişkiniz için değişmeli ve öfke kontrolü ile ilgili yardım almalısınız her ikiniz de.
Kızınız hem sizin durumunuzdan psikolojik olarak etkilendiği için bağırma gibi huylar edinmiş, hem de bu sebeple yine sizden azar yiyor. Ben üzüldüm.
Bağırması sebepsiz yere değildir, onun da buhranları vardır, çocuklar anne babanın ruh halinden çok etkilenirler.
 

Benim annem de benim gibiydi hatta benden daha baskın daha dominant daha otoriter ve aşırı mükemmelliyetçi bi kadın dı.

Ben de hep senin gibi anne olmicağım dedim, ve annem gibi olmasam da gene de malesef ona benziyorum.

İnşallah siz becerirsiniz.
 
Siz şiddet görmediğinizi iddia ediyorsunuz.
Ancak sinirlendiği anda takındığı tavırlarında şiddet olduğunu biliyor musunuz?
Kaç senelik evlisiniz ve çocuğunuz kaç yaşında?
Çocuğunuz neden böyle huysuz hiç araştırdınız mı?
Çocuklar anne ve babalarının gerginliklerini hisseder.
Bundan ötürü de evde olan gerginlikler onlara da yansıyor.

Bir aile terapistine görünmenizde fayda var.
 

Fiziksel şiddetten bahsetmiştim.
Tabiki bağırmak, sinirlenmek, sürekli eleştirmek vs psikolojik şiddet.
Ama bu bağırma kısmın da bende varım zaten.

11 yıllık evliyim. İki tane evladım var biri 8 birisi 4.5yaşında.

8 yaşında olan da hiç bu tarz şeyler yaşamadım, öyle bağıran kendini yerden yere atan huysuz bi çocuk olmadı hiç bi zaman.

Ama küçük olan tam tersi. Tam Pedogoga götürme kararı aldım pandemi girdi araya malesef götürmedim.
 
Sizde gerçekten kendimi gördüm. Nadir de olsa benimle aynı düşünceleri taşıyan kişileri görünce biraz daha iyi hissediyorum.

Bu arada benim de hiç öfke kontrolüm yoktur partnerimin de. Bu tür şeyler zamanla çiftleri yıpratıyor. Bir uzmana görünmezseniz olay ileri boyutlara taşınabilir. Ama yaptığının yanlış olduğunu fark edip birazcık pişman olup sizi anlaması gerekli... Tavrınızı ortaya koyun. Çok fazla diyaloğa girmeden bu yaptığının hoş bir davranış olmadığını söyleyin.
 
Ben annem gibi anne olmayacağım demedim.Annem gibi bir anne olmak isterim.Ben annem gibi eş olmayacağım dedim.Mesela sizin gibi odalara kapanıp gönlümü alsa da kabul etmeyeceğim diyen bir eş olmadım olayları bu şekilde çözmeye çalışmadım ki buna siz kızınızı da odaya alarak dahil etmişsiniz.
Maalesef ona benziyorum diyerek işin içinden çıkmayın.Kendinizi bu konuda geliştirebilirsiniz.İşe çocuk gibi küsmek yerine yetişkin gibi konuşmakla başlayabilirsiniz
 
Kumar oynuyor olabilir mi ?
Kaybedince öfke saçıyor gibi
 
Anne sinirli baba sinirli. Çocuk da gördüğünü yapıyor. O çocuğu siz o hale getirmişsiniz. Madem öfke probleminiz var psikiyatriye gidip tedavi olun.
 
Aynı fikirdeyim. Ben de sinirlenince çocuğumu kolundan tutup odasına götürürüm ve sakinlesmesini beklerim. bunda ne var anlamadım. Kolu acicak diye eşinize mudahele etmeniz çok yanlış olmuş bence.. siz annesiyseniz o da babası..cocuga vurmamis dovmemis hakaret etmemiş, mudahele edilecek hiçbir durum yokken kolu acıyacak diye endişelenmek niye.. herşeye rağmen yine de rahatsızlık duyduysaniz, çocuklar uyuduktan sonra eşinizi sakin kafa uyarirsiniz bu konuda, çocuğun kolunu biraz sert tuttun bugün vs konuşursunuz.

Sizin saçınızı çekmesi ise affedilir birşey değil.
 
Aslında eminim kendisi de kolundan tutup çocuğunu odaya götürüyordur.Ama tabi baba yapamaz.Burada bir baskınlık bir müdahale var.Yani ben dışında kimse kızamaz gibi...
 
Aneksenamunnn .!.:
Aslında eminim kendisi de kolundan tutup çocuğunu odaya götürüyordur.Ama tabi baba yapamaz.Burada bir baskınlık bir müdahale var.Yani ben dışında kimse kızamaz gibi...
Genişletmek için tıkla...
Evet katılıyorum, Bence bu durum birçok annede vardır o yüzden garipsemedim. Birçok anne kendi çocuğuna kızar ama baba da dahil başka birisi çocuğuna laf söyleyince içi ezilir. Bende de vardı bu durum ve ne kadar yanlış olduğunu anladım kendimi frenliyorum.

Konu sahibi bu davranış gerçekten babaya, baba imajına ve çocuğun baba algısına çok zarar veriyor. Ben bunu defalarca deneyimledim. Baba yanlis birşey yapsa bile(şiddet ve hakaret hariç) ki sizde yapmamış, çocukların yanında uyarmak doğru değil. Eğer şiddet hakaret yoksa çocukların olmadığı bir ortamda uyarmalisin. Kendini frenleyebilirsin bu konuda.
 
Aynen size katılıyorum annelik içgüdüsüyle yapılmış olabilir ama yine de yanlış.
 
Lets go .!.:
Kumar oynuyor olabilir mi ?
Kaybedince öfke saçıyor gibi
Genişletmek için tıkla...

Yok hayır, sayısal loto bile oynadığını görmedim daha hiç. Haberim olmadan oynadıysa da bu zamana kadar illa ki çıkardı ortaya diye düşünüyorum.


Evet baba müdale edince genelde aynı şekilde de olsa pek tahammül edemeyip araya giriyorum.
Yanlış biliyorum ama o an kendimi frenleyemiyorum. Haklısınız daha dikkatli olmam lazım.
Ama bu pandemi sürecinde kaç aydır evdeyiz ben hala hiç bi şekilde dışarı gezmeye parka vs çıkmadım. Mecburi çıkmalarım hariç. Bi kaç kez ormana gittik onun dışında çocuklar da bende eşim de pandemi den dolayı sürekli evde, ne kadar oynatsam da illa ki bende onlar da bi yerde sıkılıyoruz, daha çok sinirlenip patlıyoruz.
Aslın da pandemi den önce bu kadar değildi kızım da. Herşey keşke normale dönse.
 

Seni çok iyi anlıyorum.. butun bu yazdıkların üstüne bir de öfke kontrolümuzun olmamasi işleri daha da kötü yapıyor.. ben de önceden çok ama çok sinirli ve öfkemi asla kontrol edemeyen, bağıran çağıran biriydim. Birgün nasıl oldu bilmiyorum çevreme ve kendime ne kadar zarar verdiğimi gördüm ve değişmeye karar verdim. Bu degisimim tabiki seneler sürdü bir anda olmadi.Daha dün eşim bana ne kadar sabırlı ve pozitif oldugumla ilgili bir yorum yaptı. Benim için bu yorumu duyabilmek hayaldi.ama değiştim başardım.siz de başarırsınız eşinizle.yeterki değişmek isteyin.
 

Ekstra tedavi vs aldınız mı acaba?
Yani kendinizi değiştirmek için yaptığınız bişi var mı?

Eşim bana göre aslında daha sakin sadece stresli ve maddi olarak bi sıkıntıya girdiğin de biraz daha asabileşiyor.

Ama ben her an tetikte bekler gibi anında yükselebiliyorum ve dediğiniz gibi kendimin de yıprandığını hissediyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

W
Hukukçu arkadaşlarım bakabilir misiniz, some kv problems (UZUN KONU)
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
1K
XeNaa
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
460
Görüntüleme
19K
escada35
B
Biten nişanlılık süreci
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
5K
edaizm
B
çok severek evlendim ama çok mutsuzum eşimle vakit geçirmek istemiyorum
6 7 8
Yorumlar
151
Görüntüleme
20K
escada35
Siz olsaydınız ne yapar ve nasıl davranırdınız ?
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
3K
Cihandan
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…