11 yıllık yıllık evliliğimizde ikimizde birbirimizi kabullenemedik.ben hiç sevgi ilgi görmeden bugüne geldim.savunması da ben hep böyleydim..para meselesi hiç bitmedi senin ailen benim ailem meselesi hiç bitmedi küfür hiç bitmedi anneliğim yemeklerim temizliğim bedenim saçım başım hiç beğenilmedi hep aşağılandı .ekonomik şiddet gördüm kendim memur olmama rağmen.ben evin içine çocuğumun kreşine kıyafetine vs harcadım buna rağmen az birikim de yapabildim o da rahat rahat yaparım aldığımızın evin kredisini ödedi.ev benim ben ödedim diyor.benim tek sıkıntım öfke kontrolüm yok her kavga da boşanma lafı açtım ama gerçekten boşanmak istesem yüz kere açardım dava.ama belki kaybetmekten korkar da düzelir diye bekledim ama.ikimizin de kuyruğu dik tutmasından sorunlarımız hiç bi zaman çözüme ulaşmadı 2 kızım var.gurbette çalışıyoruz bunaldım ağlama krizlerimi engelleyemiyorum.boşanınca o gününü gün edecek ben çocuklarla yine perişan olacağım kafam allak bullak