1.5 senelik evliyim eşimle haftalarca ayri kalmak zorunda olduğumuz bir mesleği var belki oyuzdendir bilmiyorum ama ben hala eşim her kapidan girdiginde kalp ritmimin değiştiğini hissediyorum. Çok özlüyorum belki ondandır bilmiyorum. Hergun evde olsa belki boyle olmazdi bizimde.Kimse demesin ilk günkü heyecanla inanmam
Evet ilk günkü gibi sevgi aşk tamam ama heyecan zamanla kayboluyor
Evliliği götüren ise sevgi ve saygı sonucta evlenince bi döngüye giriyor insan
Arada ki iletişimin iyi olmadığından bahsetmişsiniz sıkıntı burda bence ilgi alanım olmassa bile eşimin sevdiği konuları sorarım ona her şeyi konuşup paylaşırız birbirimizle
Senin bu istediklerini evlenen hiç kimse yaşamıodur emin ol.Böyle bir şey var mı bilemiyorum. Ama ilk başlarda hissettiğim o heyecanı kaybettiğimi düşünüyorum. İş, ev, çocuk telaşında aşka heyecana fırsat vermeyi hep ötelemekten belki de. Her şeyi oluruna doğalına bıraktım amahiç bir şey heyecan verici gelmiyor açıkçası. Bazen bir kaç gün ayrı kalıyoruz, arada günübirlik gezilere çıkıyoruz. Denk gelirse hava koşullarına göre Piknik yemek cafe.bana ara sıra sürpriz hediye alması.. . hiçbiri beni eşime karşı heyecan hissetmem için etkili değil.ben kendim mi ruhsuzum bilemedim ki.. Bir mum yakıp müzik eşliğinde dans, yürüyüş..bunların kilit çözümler olacağını da düşünmüyorum. bilemiyorum. bir heyecan hissetmek istiyorum aramızda. Evliyiz ama elimi tutunca heyecan, eve gelince kalp ritminde değişiklik, yüzümde farklı bir gülümseyiş.. konudan ona bahsettiğimde ne var bunda, normal hayatımızı yaşıyoruz işte. Yoğunuz o kadar diye geçiştiriyor. Bir de çok paylaşımcı değildir, ne bileyim okuduguebir haberi, o gün işte neler olduğunu pek paylaşmaz benimle. Sohbetimizin istediğim gibi olmadığı ile ilgili konu da açmıştım daha önce.
Sizin böyle hissettiğiniz anlar oldu mu? Neler yaptınız? Ne derece normal bir durum sizce??
Bir buçuk yıllık evliyim. Evlenmeden önce bir yıl bir görüşmemiz oldu onun heyecanı baskaydi o bir yıl içinde nişan oldu düğün yaptık hepsi başka heycanlar barındırdı. Ben evlilikte önceki heycanlari asla beklemiyorum yani eskiden ona dokunduğumda duyduğum heyecanı duyabilmem için uzun süreli bir yere gitmesi gerekiyor ki zaman zaman da gidiyor işi gereği. Evlendik çok fazla şey öğrendik gezdik keşf ettik acayip anılar biriktirdik. Birlikte üzüldük korktuk sevindik .... Sonra dedik ki acaba bi melegimiz olsa da büyük bi aile mi olsak diye . sonra başladık tedirgin olmaya acaba söylemi olur böyle mi olur nasıl anne babalar oluruz bir kritikler yaparken meleğim ben burdayım dedi. İnanılmaz bi heycan yaşadık yaşamaya da devam ediyoruz hala. Şuan bambaşka heycanlar yaşıyoruz. Melegimiz geldiğinde bambaşka heycanlar yaşicaz. Elbet uykusuzluk da olucak Allah korusun hastalık da olur vs vs belki bebek yüzünden biraz uzaklasicaz da ama ikimizde yaşayacağımız sürecin az çok farkındayız. Her anın tadını çıkarıyoruz.Böyle bir şey var mı bilemiyorum. Ama ilk başlarda hissettiğim o heyecanı kaybettiğimi düşünüyorum. İş, ev, çocuk telaşında aşka heyecana fırsat vermeyi hep ötelemekten belki de. Her şeyi oluruna doğalına bıraktım amahiç bir şey heyecan verici gelmiyor açıkçası. Bazen bir kaç gün ayrı kalıyoruz, arada günübirlik gezilere çıkıyoruz. Denk gelirse hava koşullarına göre Piknik yemek cafe.bana ara sıra sürpriz hediye alması.. . hiçbiri beni eşime karşı heyecan hissetmem için etkili değil.ben kendim mi ruhsuzum bilemedim ki.. Bir mum yakıp müzik eşliğinde dans, yürüyüş..bunların kilit çözümler olacağını da düşünmüyorum. bilemiyorum. bir heyecan hissetmek istiyorum aramızda. Evliyiz ama elimi tutunca heyecan, eve gelince kalp ritminde değişiklik, yüzümde farklı bir gülümseyiş.. konudan ona bahsettiğimde ne var bunda, normal hayatımızı yaşıyoruz işte. Yoğunuz o kadar diye geçiştiriyor. Bir de çok paylaşımcı değildir, ne bileyim okuduguebir haberi, o gün işte neler olduğunu pek paylaşmaz benimle. Sohbetimizin istediğim gibi olmadığı ile ilgili konu da açmıştım daha önce.
Sizin böyle hissettiğiniz anlar oldu mu? Neler yaptınız? Ne derece normal bir durum sizce??
Allah daha mutlu etsin ne güzelAllah allah. Kaç tane yorum var, çoğu da heyecan kaybından bahsetmiş. Biz 8 yıldır beraberiz, 3 yıllıkta evliyiz, bendeki heyecan hala ilk tanıştığımız gündeki gibi tavan. Eşim mesela, nasıl diyeyim, konuşmasını sever, gezmesini sever, yeni birşeyler denemeyi, öğrenmeyi sever. Aynı şekilde ben de. Mesela işten gelince, onu kızımla kapıda karşılamak bile bazen tüm yorgunluğunu alır. Azıcık dinlenir, (gece 11de) hadi çıkalım, siz de bütün gün evdeydiniz sıkılmışsınızdır der, 2 saat gezeriz. O sıra işyerinde olanları anlatır, bizim ne yaptığımızı sorar, mesela yürürken koluna girerim, sal bi beni der, ben tabi tam kırılacakken, elini omzuma atar, böyle daha iyi der. Ya da elimi tutar, yolda seksek oynaya oynaya gideriz kimi zaman. Ne bileyim biz mi çocuk ruhluyuz? Ama çok memnunum. Bunu okuyanlar ne düşünür bilmem ama allah bozmasın. Cinsellikte tabii yer alır. Ama öyle gel - gör - git değil de, daha farklı. Mesela kimi zaman egzotik yağlarla masaj yapılır, kokular, tütsüler, loş ışık, hatta meyve tabağı. Ve kıyafet tabii. Utanarak söylüyorum: Öyle kısa da olmaz, çoğu zaman 2 saati bulur, kimi zaman geçer
Amin inşallahAllah daha mutlu etsin ne güzel
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?