Böyle bir şey var mı bilemiyorum. Ama ilk başlarda hissettiğim o heyecanı kaybettiğimi düşünüyorum. İş, ev, çocuk telaşında aşka heyecana fırsat vermeyi hep ötelemekten belki de. Her şeyi oluruna doğalına bıraktım amahiç bir şey heyecan verici gelmiyor açıkçası. Bazen bir kaç gün ayrı kalıyoruz, arada günübirlik gezilere çıkıyoruz. Denk gelirse hava koşullarına göre Piknik yemek cafe.bana ara sıra sürpriz hediye alması.. . hiçbiri beni eşime karşı heyecan hissetmem için etkili değil.ben kendim mi ruhsuzum bilemedim ki.. Bir mum yakıp müzik eşliğinde dans, yürüyüş..bunların kilit çözümler olacağını da düşünmüyorum. bilemiyorum. bir heyecan hissetmek istiyorum aramızda. Evliyiz ama elimi tutunca heyecan, eve gelince kalp ritminde değişiklik, yüzümde farklı bir gülümseyiş.. konudan ona bahsettiğimde ne var bunda, normal hayatımızı yaşıyoruz işte. Yoğunuz o kadar diye geçiştiriyor. Bir de çok paylaşımcı değildir, ne bileyim okuduguebir haberi, o gün işte neler olduğunu pek paylaşmaz benimle. Sohbetimizin istediğim gibi olmadığı ile ilgili konu da açmıştım daha önce.
Sizin böyle hissettiğiniz anlar oldu mu? Neler yaptınız? Ne derece normal bir durum sizce??