Genelde ben konuşurum bağırırım o susar. Sonra bittimi csnım der bitti derim o zaman sakinleş şimdi biraz der o da susar. Ya başka odaya gider yada dizine yatırır saçlarımı sever. Sonra güzel güzel anlatır bende sakinxe anlatırım semin bağırarak söylediklerimi. İkimizde anlaşırız sorunlara bye byee:-D bizde işler böyle yürüyor:-D
Ya aslında aralarında hiç bir konuşma geçmedi eşim hiç birşey dememeden babam beni alıp gitti diye ona kırılmış babam beni uzduğu için bir kere goruştuler sonrasında ama anne ve babam evime gelme konusunda biraz zaman dediler bide eşim ailem tarafından çok sevilen biriydi ama eşim aileme bu kadar sevgi gostermiyo yani seviyorum diyo ama ben anlıyorum çok mesafeli ben de o öyle olduğu için onun ailesine karşı ole oldum
Konu başlığında olduğu gibi eşlerinize karşı sabrınız ve öfke kontrolünüzü nasıl sağlıyosunuz ben sinirlenince kendime hakim olamıyorum ofkeme yenik düşüyorum bi konuda kızdıysam mesela surat yapamıyorum oda bunu biliyor bir lafı gulumsememe yetiyor çok seviyorum çünkü ama buyuk bir tartışma esnasında sabrım sıfıra ınıyo
çok sabrederim sakin konuşurum
bir olur iki olur üç olur uslubumu bozmam
baktım olmayacak üste çıkmaya çalışıyor
kestirir atarım açık kapı bırakmam
ağır konuşurum ancak şahsına hakaret babında değil
yada eğer çok sinirliyse sinir etmek için gülerim
işte bu onu deli eder ama ben keyif alırım