sen ne sıkıntılar yaşadın canım
Konularım var canım..
Ben paylaştıkça rahatlayan biriyim, mutlaka anlatırım..:26:
Kısaca özetleyeyim sana..
Çok huysuz, kendi evladına bile düşünmeyen huzursuz eden bir kp im var.
Maddi anlamda asla kuruş destek olmaz ama babayım ben diye kendini yırtar.
Evli çocuklu 35 yaşına gelmiş oğlunu hala yönetmeye çalışır.
Hayatımıza burnunu sokar. Her şeyin doğrusunu o bilir.
Sözünün üstüne gıkını çıkarsan saygısız olursun, seni önüne gelene şikayet eder.
En önemlisi de karısının başının etini yer.
Eşim ve kardeşleri de hep anneleri için susmuş, alttan almış..
Hala böyleler, babalarının haksızlığına karşı bu kadar pasiflik bana nefret getirdi..
Bizim ilk sorunumuz eşimle evimizi kurmadan evlendik tayin sorunumuz vardı.
Bana söz vermişti ben onun yaşadığı şehre gidemezsem o yanıma gelecekti.
Evimizi kuracaktık hemen.. Ama sonra sözünü tutmadı. Bir yıl bekleyip yine onun yaşadığı yere
tayin istememi istedi. Üzerinde babasının baskısı da var tabi..
Ben evlenmem diye bana hep benim istediğim şeylere evet diyerek, sözler vererek tamam demişti..
2 aylık evliyken bu noktada ben yıktım ortalığı boşancam dedim karıştırdım ortalığı falan..
Babasının hoşuna gitmedi bu başkaldırışım alışmış her şeye he diyen koyunlara..
Saygısız, terbiyesiz oldum. Onunla tartıştım. Huzursuzluk yarattım diye görümcem bana bağırdı.
Onunla kavga ettim.. Hayatıma burnunu soktu diye abisiyle de kavga ettim içimde birikmiş ne varsa kustum..
Eşimin annesi dışında herkesle kavga ettim yanii..
Neyse sonra eşimle barıştık ama ailesi yüzünden gerginliğim bitmek bilmiyor..
Ayrıntılar konularımda canım. Çok uzatmayayım..
Benim için çok zordu evliliğim tam bir hayal kırıklığı olmuştu.
eşimden çok soğumuştum sonra toparladık canım.